Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Ωμή αλλοίωση της λαϊκής κυριαρχίας βλέπει ο Τσίπρας.


Συλλογική και ενωτική δράση για την οριστική ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής εισηγείται ο Αλέξης Τσίπρας, αντιδρώντας στην εντολή που δόθηκε στον Λουκά Παπαδήμο για σχηματισμό κυβέρνησης. Κάνει λόγο για ωμή αλλοίωση της λαϊκής κυριαρχίας, από τη στιγμή που ο νέος πρωθυπουργός δεν έχει εκλεγεί και δεν έχει λογοδοτήσει στον ελληνικό λαό.
Παράλληλα, σημειώνει ότι και η πολιτική που καλείται να υλοποιήσει δεν έχει δημοκρατική νομιμοποίηση.

"Τη στιγμή που όλη η Ευρώπη πληρώνει ακριβά το τίμημα των επιλογών της ευρωπαϊκής ηγεσίας και της ΕΚΤ, ο αντιπρόεδρός της παρουσιάζεται ως λύση στην κρίση που δημιούργησαν οι πολιτικές που υπηρέτησε", σημειώνει ο πρόεδρος του Συνασπισμού.
Χαρακτηρίζει τραγικό το γεγονός να ζητούνται νέες θυσίες στο όνομα της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου. Εξάλλου, θεωρεί ότι αυτή "έχει ήδη καταρρεύσει κάτω από τον πάταγο της ιταλικής κρίσης".
Ο Αλ. Τσίπρας αναφέρει ότι τα κόμματα που θα στηρίξουν -ή θα ανεχθούν- τη νέα κυβέρνηση θα έχουν συνευθύνη για την κοινωνική διάλυση, τη συρρίκνωση της δημοκρατίας, την οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία και χαρακτηρίζει χρέος των "προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων [...] συλλογικά και ενωτικά να αγωνιστούν για την οριστική ανατροπή αυτής της πολιτικής, για τη γρηγορότερη δυνατή προσφυγή στις κάλπες".

Πηγή:www.enet.gr

1 σχόλιο:

mikiskke είπε...

Ο λόγος του Αλέξη αποπνέει άρωμα Καρατζαφέρη, από άλλη οπτική γωνία (αριστερίζουσα), μα με ακριβώς την ίδια μυρουδιά!
Το χει βάλει σκοπό στη ζωή του απ ότι φαίνεται ο πρόεδρος του οπορτουνίστικου συνονθυλεύματος σε κάθε τοποθέτηση του να αθωώνει την εξουσία και κυριαρχία των ευρωενωσιακών μονοπωλίων, αφού σύμφωνα με τον ίδιο «η Ευρώπη πληρώνει ακριβά το τίμημα των επιλογών της ευρωπαϊκής ηγεσίας και της ΕΚΤ». Και δεν σταματάει εδώ ο αθεόφοβος αλλά συνεχίζει λέγοντας ότι η κρίση που βιώνουμε είναι αποτέλεσμα κάποιων πολιτικών! Αθώος λοιπόν ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής που κλέβει την απλήρωτη εργασία των πολλών και την κάνει ιδιοκτησία του ενός και που ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΚΑ οδηγεί σε συσσώρευση κεφαλαίων (κρίση υπερσυσσώρευσης) που με την σειρά τους αδυνατούν να βρουν κερδοφόρα διέξοδο στην παραγωγή.
Συγχρόνως αγιοποίησε την «κοινωνική ειρήνη» εκφράζοντας ξανά την ανησυχία του για την σταθερότητα της αστικής δημοκρατίας λέγοντας χαρακτηριστικά ότι κινδυνεύει να συρρικνωθεί!