ΒΟΛΙΒΙΑ-Κίνημα ιθαγενών και Γενική Απεργία οδηγούν πέντε Υπουργούς σε παραίτηση

Κίνημα ιθαγενών και Γενική Απεργία οδηγούν πέντε Υπουργούς σε παραίτηση.

Ανταπόκριση από την Επαναστατική Σοσιαλιστική Εναλλακτική (το τμήμα της CWI στη Βολιβία). Μετάφραση Πάρη Μακρίδη.

Η πολιτική κατάσταση στη Βολιβία έχει φτάσει σε μια κρίσιμη καμπή. Η κυβέρνηση του Έβο Μοράλες αντιμετωπίζει μια πολύ σοβαρή πολιτική κρίση μετά από την ανάπτυξη ενός μαζικού κινήματος ιθαγενών το οποίο ακολουθήθηκε από μια δυναμική Γενική Απεργία και που ανάγκασε πέντε Υπουργούς να παραιτηθούν.

Την Κυριακή (25 Σεπτέμβρη) μια μεγάλη πορεία ιθαγενών από κάθε άκρη της Βολιβίας έφτασε στην πρωτεύουσα Λα Παζ.

Η πορεία αυτή αποτέλεσε την κλιμάκωση των διαδηλώσεων των ιθαγενών που λαμβάνουν χώρα εδώ και μήνες και που στρέφονται ενάντια στην κατασκευή ενός αυτοκινητόδρομου ο οποίος θα περάσει μέσα από τον Αμαζόνιο και θα καταστρέψει ένα από τους καταυλισμούς των Ινδιάνων. Ο αυτοκινητόδρομος αυτός κατασκευάζεται με σκοπό τη διευκόλυνση της μεταφοράς των εξαγωγών του βραζιλιάνικου κεφαλαίου μέσω του Ειρηνικού Ωκεανού.

Γενική Απεργία - απάντηση στην καταστολή

Οι διαδηλωτές που συγκεντρώθηκαν στη Λα Παζ δέχτηκαν μεγάλη καταστολή, καθώς η αστυνομία χρησιμοποίησε κλομπ και χημικά για να διαλύσει τις διαδηλώσεις τους. Επίσης, οι ηγέτες του κινήματος συνελήφθησαν.

Η απάντηση στη βίαιη καταστολή του κινήματος ήταν μια έκρηξη οργής την Τετάρτη 28 Σεπτέμβρη. Το Κέντρο Βολιβιανών Εργατών, η μεγαλύτερη συνδικαλιστική οργάνωση στη Βολιβία, κήρυξε πανεθνική Γενική Απεργία.

Η Γενική Απεργία είχε πλήρη επιτυχία προκαλώντας παράλυση στην πρωτεύουσα. Τρεις Υπουργοί παραιτήθηκαν διαμαρτυρόμενοι για τις πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση και άλλοι δύο αναγκάστηκαν να παραιτηθούν καθώς είχαν μπει στο στόχαστρο του κινήματος.

Σπάνε οι αυταπάτες

Σε όλο και πιο μαζικά στρώματα διαλύονται οι αυταπάτες για τη λεγόμενη «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του Έβο Μοράλες.

Ο Μοράλες είναι ο πρώτος ιθαγενής πρόεδρος της Βολιβίας και αρχικά κέρδισε την υποστήριξη του κόσμου τονίζοντας την καταγωγή του από τους ιθαγενείς της χώρας. Όμως ο Μοράλες δεν προχώρησε ποτέ στις συνταγματικές αλλαγές που είχε υποσχεθεί και συμφωνήσει με τους ιθαγενείς και τα συνδικάτα. Αυτός είναι ένας βασικός λόγος για τον οποίο χάνει την κοινωνική βάση η οποία τον είχε στηρίξει μέχρι σήμερα.

Πολλοί από τους πρωτοπόρους αγωνιστές του κινήματος εκτιμούν ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε αδιέξοδο. Μερικά από τα πιο πολιτικοποιημένα και ταξικά συνειδητοποιημένα κομμάτια της εργατικής τάξης, όπως οι ανθρακωρύχοι, στρέφονται προς τα αριστερά.

Οι ανθρακωρύχοι

Την περασμένη βδομάδα το συνδικάτο των ανθρακωρύχων προχώρησε σε μια ανακοίνωση στην οποία δήλωνε ότι παρά το γεγονός ότι μέχρι σήμερα υποστήριζαν την κυβέρνηση Μοράλες, πλέον δεν θα το κάνουν. Τα αιτήματά που περιέχονται στην ανακοίνωσή τους συμπεριλαμβάνουν:

-         την εθνικοποίηση των πολυεθνικών επιχειρήσεων,

-         και το τέλος του νεοφιλελευθερισμού και του καπιταλισμού

Στην ανακοίνωσή τους αναφέρονται

-         στη βαθιά και δομική κρίση του διεθνούς καπιταλισμού

-         και ζητούν την εγκαθίδρυση μιας σοσιαλιστικής οικονομίας.

Το ισχυρό αυτό συνδικάτο εκπροσωπεί περίπου 10.000 ανθρακωρύχους.

Συγνώμη Μοράλες, ρευστή κατάσταση

Παρά τις θετικές αυτές εξελίξεις, η κατάσταση παραμένει περίπλοκη. Ο Μοράλες ζήτησε συγνώμη για την επίθεση στους διαδηλωτές λέγοντας

«Ζητούμε συγχώρεση- συγχωρέστε με» και «Δεν ήταν δικιά μου εντολή. Κανένας στην κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να σκεφτεί ότι μια τέτοια επίθεση θα γινόταν στους ιθαγενείς αδερφούς μας».

Όμως, υπάρχει μεγάλη απογοήτευση και μια αυξανόμενη αμφισβήτηση του Μοράλες. Ταυτόχρονα η Δεξιά προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το κίνημα των ιθαγενών, το οποίο έχει τη βάση του στα ανατολικά της χώρας, βλέποντάς το σαν έναν τρόπο να προκαλέσουν ρωγμές στην κυβέρνηση. Οι ιθαγενείς των ανατολικών επαρχιών της Βολιβίας, έχουν λάβει χρηματοδοτήσεις από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.

Η κατάσταση είναι επομένως πολύ ρευστή. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε κρίση και θα μπορούσε να καταρρεύσει. Όσο οι ελπίδες για το Μοράλες μειώνονται, τόσο γίνεται πιο επιτακτική η ανάγκη να χτιστούν μέσα στην εργατική τάξη της χώρας οι δυνάμεις που θα προσφέρουν μια πραγματική εναλλακτική ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον καπιταλισμό.

ΠΗΓΗ-WWW.XEKINIMA.ORG