Τα χτυπήματα της πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που προσπαθεί να διαχειριστεί την καπιταλιστική κρίση, μέσα από τη στήριξη του κεφαλαίου και την εξασφάλιση νέων προνομίων για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, γίνονται όλο και πιο θανατηφόρα. Τούτη τη φορά, στόχο είχαν τις κλαδικές συμβάσεις, την ακύρωση της μονιμότητας της απασχόλησης στο Δημόσιο, τη φορολόγηση ακόμα και πενιχρών εισοδημάτων, που είναι μικρότερα και από τα επιδόματα ανεργίας.
Το ΚΚΕ, και πρέπει να το σημειώνουμε αυτό με έμφαση, έγκαιρα, από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η κρίση, το είχε πει σε όλους τους τόνους. Είχε προειδοποιήσει τους εργαζόμενους ότι οι κεφαλαιοκράτες και τα κόμματα που τους υπηρετούν δε θα αρκεστούν σε μία, δύο ή τρεις δέσμες μέτρων. Η κρίση οξύνει τις ταξικές αντιθέσεις και με αυτή την έννοια η επιθετικότητα και η αγριότητα που επιδεικνύουν σήμερα ήταν απόλυτα προβλέψιμες. Ηταν αναμενόμενες, από τη στιγμή που άνοιξαν τα μέτωπα και κήρυξαν πόλεμο ολοκληρωτικό κατά της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων της χώρας, προκειμένου να ξεπεράσουν τις συνέπειες της κρίσης και να εξασφαλίσουν καλύτερους όρους επενδύσεων, δηλαδή, μεγαλύτερα κέρδη για τη μετά την κρίση περίοδο.
Μέχρι τώρα τα αλλεπάλληλα κύματα των επιθέσεων καθήλωσαν το λαϊκό εισόδημα, σμπαράλιασαν τις λαϊκές οικογένειες από τις συνεχείς αυξήσεις των έμμεσων φόρων, καρατόμησαν το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα και τις συντάξεις, μετέτρεψαν τις εργασιακές σχέσεις σε σχέσεις ομηρίας των εργαζομένων από τους εργοδότες, οδήγησαν στο φούντωμα της ανεργίας, σπέρνοντας τη φτώχεια και την ανέχεια. Ομως, τα δεινά που προκάλεσαν στο λαό μέχρι σήμερα, η πτώχευση εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών δεν τους φτάνουν. Γι' αυτό, μαζί με το τωρινό μακελειό στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων και τη φορολόγηση ακόμα των εισοδημάτων - ελεημοσύνη, ήρθε η σειρά της κατάργησης των κλαδικών συμβάσεων, η ανοιχτή αμφισβήτηση της ίδιας της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Εβαλαν στο μάτι το τελευταίο οχυρό άμυνας της εργατικής τάξης, που πάντα ήταν καρφί στα μάτια - και κυρίως στα πορτοφόλια - της οικονομικής ολιγαρχίας.
Ούτε στιγμή δεν πρέπει να περνάει από το μυαλό ότι, έστω, με την τωρινή ομοβροντία των αντιλαϊκών μέτρων, ξεμπερδέψαμε. Αν αυτή τη φορά το πρόσχημα ήταν η έκτη δόση του δανείου, πολύ σύντομα θα βρεθεί η επόμενη πρόφαση για να συνεχιστεί η ταξική επίθεση. Οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι γυναίκες, οι νέοι και οι νέες, όλοι όσοι πλήττονται από την πολιτική που θέλει να ενισχύει το κεφάλαιο σε βάρος ολόκληρης της κοινωνίας, πρέπει να πάρουν την υπόθεση τα χέρια τους. Με τους σχεδιασμούς που έχουν οι εχθροί του λαού και το Μεσαίωνα που θέλουν να αναβιώσουν, όχι μόνο δεν έχουν να χάσουν απολύτως τίποτα, αλλά είναι εντελώς βέβαιο ότι αυτοί στο τέλος θα είναι οι κερδισμένοι. Το εργατικό - λαϊκό κίνημα μπορεί να τους βάλει φρένο, αρκεί να περάσει στην αντεπίθεση. Για να ζήσουν η εργατική τάξη και ο λαός καλύτερα, για να ξεφύγουν από τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τους πολέμους πρέπει να διεκδικήσουν και να επιβάλουν τη δική τους εξουσία, να κάνουν τις μεγάλες επιχειρήσεις δική τους περιουσία και να αποδεσμεύσουν τη χώρα από την ΕΕ.
ΠΗΓΗ-ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου