Παπαγεωργίου Βασίλης
«Είμαι αντίθετος με όσους νοιάζονται μόνο για το πώς θα διασώσουν τα προνόμιά τους. Είμαι αντίθετος με όσους απειλούν να κατεβάσουν τους διακόπτες του ρεύματος, αντίθετος με όσους θεωρούν δικαίωμά τους να παραλύουν την οικονομική ζωή της πόλης, με καθημερινές πορείες εκατό ατόμων, που αναστατώνουν τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων. Είμαι απέναντι σε όλους αυτούς! Και δεν θα τους κοροϊδέψω. Τους το λέω ευθέως. Τους το λέω κατάμουτρα: Να μη μας ψηφίσουν ποτέ!» (Α. Σαμαράς - Ομιλία στην Εκτελεστική Γραμματεία της ΝΔ την περασμένη Δευτέρα). Η παραπάνω πρό(σ)κληση του προέδρου της ΝΔ λιγότερο απευθύνεται στους εργαζόμενους, τους αγώνες των οποίων προσπαθεί με ύπουλο τρόπο να συκοφαντήσει, και περισσότερο στο κεφάλαιο, στο οποίο καταθέτει διαπιστευτήρια πυγμής ενάντια σε όποιον αμφισβητεί την πολιτική του. Σε κάθε περίπτωση, είναι μια ακόμα απόδειξη ότι η ηγεσία της ΝΔ βάζει γερές πλάτες για να περάσουν τα βάρβαρα μέτρα που τσακίζουν τα δικαιώματα και τη ζωή της λαϊκής οικογένειας και ταυτόχρονα πρωτοστατεί στην υπονόμευση και καταστολή των αγώνων. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει ένα έστω εργασιακό, ασφαλιστικό ή άλλο δικαίωμα που να έχει τύχει της υποστήριξης της ΝΔ, όπως δεν υπάρχει απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων που να μην έχει καταδικαστεί και συκοφαντηθεί.
Τρανή απόδειξη, η στάση της απέναντι στο πολυνομοσχέδιο, που εξοντώνει τα δικαιώματα των εργαζομένων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Το «όχι επί της αρχής» είναι προσχηματικό και ψηφοθηρικό, όπως ήταν και το «όχι» στο μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο, ενώ στην πράξη οι βουλευτές της ΝΔ ψήφισαν τους περισσότερους νόμους που υλοποιούσαν τους στόχους τους και πίεζαν διαρκώς για την πλήρη εφαρμογή τους.
«Εμείς θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματα - τα αληθινά δικαιώματα - του κοινωνικού συνόλου. Οχι τα προνόμια ή τις καταχρήσεις μερικών συντεχνιών», διακήρυξε με σθένος στην ίδια ομιλία ο πρόεδρος της ΝΔ. Στην πράξη όμως αποδεικνύεται ότι όχι μόνο δεν αναγνωρίζει δικαιώματα στους εργαζόμενους, αλλά επιπλέον συμφωνεί με τη μετατροπή τους σε σύγχρονους δούλους των μονοπωλίων. Τι άλλο άραγε είναι η εργασιακή εφεδρεία, που πρώτη έσπευσε να βάλει στο τραπέζι για τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα;
Σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας ο εργαζόμενος έχει αποστερηθεί όλα τα δικαιώματά του. Με μισό μισθό - πείνας, ανασφάλιστος, περιμένει τη σειρά του για την ανεργία ή για τα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα των μονοπωλίων. «Απογυμνωμένοι» από δικαιώματα όμως είναι και όσοι εργαζόμενοι παραμείνουν στο δημόσιο τομέα, για τους οποίους η ηγεσία της ΝΔ θέλει οι μισθοί τους να εξαϋλωθούν στο ύψος του κατώτερου στον ιδιωτικό τομέα, να χάσουν τη μονιμότητα, να μειωθούν κατά 230.000 μέσα στην επόμενη τριετία.
Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, που θέλει να κυριαρχήσουν παντού, στο όνομα της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας. Από την πρώτη στιγμή τάχθηκε ανεπιφύλακτα υπέρ της κατάργησης των κλαδικών συμβάσεων και της υπερίσχυσης των επιχειρησιακών - ατομικών. Από αυτή τη σκοπιά αντιμετωπίζει και την εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας, που τη θεωρεί «εμπόδιο» στην ανταγωνιστικότητα. Αντίθετα για την ηγεσία της ΝΔ, όπως και για την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, η «μονιμότητα», δηλαδή η σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα, αποτελούν «σκανδαλώδη προνόμια».
Ολόπλευρη στήριξη των βάρβαρων μέτρων
Από την άποψη αυτή, είναι απόλυτα συνεπής με την ιδεολογία και τη στρατηγική της ΝΔ η στάση που κρατά απέναντι στο πολυνομοσχέδιο, που καταργεί συλλογικές συμβάσεις, απολύει μαζικά εργαζόμενους στο Δημόσιο και ρίχνει τους μισθούς στα όρια της εξαθλίωσης, ληστεύει άγρια τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Η ηγεσία της ΝΔ επί της ουσίας το στήριξε και το στηρίζει με όλες τις δυνάμεις της και ιδού πως:
-- Απέφυγε επιμελώς και συνειδητά οποιασδήποτε φραστική κριτική στα άγρια μέτρα που περιλαμβάνει, ακριβώς επειδή γνωρίζει ότι ακόμα και οι κοκορομαχίες, η φραστική και ανούσια αντιπαράθεση που στο παρελθόν ήταν η δοκιμασμένη παγίδα για τον εγκλωβισμό των λαϊκών στρωμάτων, πλέον δεν επιτρέπονται, γιατί θολώνουν την εικόνα του αρραγούς μετώπου που πρέπει να εκπέμπει το αστικό πολιτικό σύστημα προκειμένου να κλιμακώσει την ολομέτωπη επίθεση που έχει εξαπολύσει κατά του λαού, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά μέτρα ζωτικής σημασίας για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Α. Σαμαράς δεν έχει πει λέξη μέχρι τώρα για τα βάρβαρα μέτρα του νομοσχεδίου, ούτε φυσικά πρόκειται να πάρει κανένα πίσω αν αναλάβει τη διακυβέρνηση.
-- Εδώ και βδομάδες έχει ξεκινήσει μια επικοινωνιακή καμπάνια για το «σπάταλο κράτος», δίνοντας καθημερινά στη δημοσιότητα γνωστά στοιχεία περί δήθεν μαζικών διορισμών, με προφανή στόχο να δικαιολογήσει τη μεγάλη σφαγή στο Δημόσιο και την καραμπινάτη συνενοχή της στο νέο ταξικό έγκλημα. Παράλληλα, ασκεί κριτική στην κυβέρνηση γιατί δεν προχώρησε τις συγχωνεύσεις - καταργήσεις φορέων του Δημοσίου και τις αποκρατικοποιήσεις - αναπαράγοντας το σαθρό και χρεοκοπημένο ιδεολόγημα ότι αν μειωθεί το κράτος, οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι κρατικές - κοινωνικές δαπάνες, δεν θα χρειάζονταν τα βάρβαρα μέτρα του πολυνομοσχεδίου.
-- Ανοιξε λυσσαλέο μέτωπο με τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες, κάνοντας ό,τι περνάει από το χέρι της για να τους συκοφαντήσει και τους υπονομεύσει. Πριν καλά καλά βγει η κυβέρνηση, η ηγεσία της ΝΔ έμπαινε μπροστά για να καταδικάσει τις απεργιακές κινητοποιήσεις ή τις άλλες μορφές πάλης των εργαζομένων και να τις συκοφαντήσει ως απαράδεκτες αντιδράσεις προνομιούχων συντεχνιών. Στην πραγματικότητα, δεν υπήρξε απεργιακή κινητοποίηση στο δημόσιο τομέα που να μην την αποδοκίμασε. «Καθαρές κουβέντες: Οι καταλήψεις υπηρεσιών και δημοσίων κτιρίων δεν είναι λύση και δεν μας βρίσκει σύμφωνους», δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου, καταδικάζοντας τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο Δημόσιο για το μισθολόγιο, την εφεδρεία, τη νέα φοροκλοπή. Παρομοίως καταδίκασε τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη ΔΕΗ ενάντια στο χαράτσι στα ακίνητα, των εργαζομένων στους ΟΤΑ, στο υπουργείο Πολιτισμού, κ.α.
Ολα για το κεφάλαιο
Την ίδια στιγμή, απαιτεί να μειωθούν κι άλλο οι «συμβολικοί» φόροι των μεγάλων επιχειρήσεων και των μεγαλοκαπιταλιστών. Αυτό ουσιαστικά είναι το «ζουμί» της πρότασής της για το φορολογικό σύστημα, που έσπευσε να παρουσιάσει για να προλάβει το νομοσχέδιο που θα φέρει η κυβέρνηση ώστε να διεκδικήσει για ακόμα μια φορά την πατρότητα μιας σειράς γενναίων φιλομονοπωλιακών μέτρων, όπως η μείωση των φορολογικών συντελεστών για κέρδη και μερίσματα στο 15%, παραπέρα μείωση των εργοδοτικών εισφορών, νέα φοροκίνητρα σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε τουρισμό και οικοδομή, αλλά και στους εφοπλιστές.
«Είμαστε με την κοινωνία», αναφώνησε ο Α. Σαμαράς στην ομιλία του την περασμένη Δευτέρα, επιχειρώντας να δικαιολογήσει τη συστράτευσή του στον πόλεμο της πλουτοκρατίας κατά του λαού και τη λυσσαλέα επίθεση κατά των εργατικών - λαϊκών αγώνων. Την αλήθεια όμως την είχε πει λίγους μήνες νωρίτερα στο Ζάππειο όταν είχε παρουσιάσει την πρόταση για την «επανεκκίνηση της οικονομίας», που ήδη έχει ενσωματωθεί από κυβέρνηση και τρόικα. «Είμαστε υπέρ των επιχειρήσεων. Δική μας μεγάλη δέσμευση η απενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας που βρίσκεται υπό διωγμό!», είχε δηλώσει τότε με περισσή (ταξική) περηφάνια.
Στο λαό δεν μένει παρά να κάνει πράξη αυτό που με άλλη πρόθεση και στόχο τού ζήτησε επίσημα ο πρόεδρος της ΝΔ: Να μην ψηφίσει ποτέ ξανά ΝΔ, να την ξεγράψει από τη συνείδησή του, μαζί βέβαια με την κυβέρνηση, τα άλλα κόμματα της πλουτοκρατίας και τις κάθε λογής παραφυάδες τους. Να συστρατευτεί με το ΚΚΕ για να αλλάξει ριζικά ο συσχετισμός δυνάμεων, να εμποδιστούν τα βάρβαρα μέτρα, να γίνει ένα βήμα εμπρός για την ανατροπή και τη λαϊκή νίκη.
ΠΗΓΗ-ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ-Π. Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου