ΚΡΙΣΙΜΑ ΜΕΤΩΠΑ ΠΑΛΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗ 48ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ -Κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική με οργάνωση στους τόπους δουλειάς

Η επιτυχημένη 48ωρη απεργιακή μάχη στις 19 και 20 Οκτώβρη και οι μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις, αποτελούν σημαντική παρακαταθήκη για τη συνέχιση και την κλιμάκωση του αγώνα των εργαζομένων εναντίον της άγριας αντιλαϊκής, αντεργατικής πολιτικής. Παρακαταθήκη που δείχνει πως ο λαός έχει τη δύναμη να αντισταθεί οργανωμένα και συλλογικά, μαχητικά και αποφασιστικά απέναντι σε όσους θέλουν να του διαλύσουν τη ζωή. Το εργατικό και λαϊκό κίνημα, «πατώντας» πάνω σε αυτήν την εμπειρία μπορεί να πάρει δυνάμεις, ενόψει των δύσκολων αγώνων που έχει μπροστά του. Πόσο μάλλον, απ' τη στιγμή που η επίθεση του μαύρου μετώπου κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας οξύνεται.

Η συμφωνία για το «κούρεμα», ο νέος αντιλαϊκός προϋπολογισμός που θα κατατεθεί σύντομα στη Βουλή, σε συνδυασμό με το σύνολο των μέτρων που έχουν ήδη ψηφιστεί τους προηγούμενους μήνες (μεσοπρόθεσμο, πολυνομοσχέδιο) θα έχουν δραματικές συνέπειες για τις εργατικές λαϊκές οικογένειες. Οι επιχειρηματίες και οι πολιτικοί τους εκφραστές δείχνουν αποφασισμένοι να κλιμακώσουν την επίθεσή τους για να κερδίσουν στην κούρσα του ανταγωνισμού, να βγουν όσο γίνεται περισσότερο αλώβητοι από την καπιταλιστική κρίση. Γι' αυτό και οξύνεται όχι μόνο η επιθετικότητά τους, αλλά και η εργοδοτική τρομοκρατία. Γι' αυτό και εντείνεται η προβοκατόρικη προπαγάνδα κατά του οργανωμένου λαϊκού κινήματος. Θέλουν να αφοπλίσουν το λαό μπροστά στη νέα έφοδο που βρίσκεται ήδη «στα σκαριά».

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ανοίγουν μια σειρά από μέτωπα πάλης για την εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Συγκεκριμένα:

Λεηλατούν την ασφάλιση - Σπέρνουν φτώχεια στο λαό

1. Η συμφωνία για το λεγόμενο «κούρεμα του κρατικού χρέους» θα έχει άμεσες επιπτώσεις στο ήδη λεηλατημένο ασφαλιστικό σύστημα. Τα ασφαλιστικά Ταμεία οδηγούνται, κυριολεκτικά, στο στραγγαλισμό. Στις διαβεβαιώσεις των διαφόρων «μάνατζερ», διοικητικών, υπουργών και άλλων κυβερνητικών στελεχών ότι δήθεν τα ασφαλιστικά Ταμεία «δε θα έχουν επιπτώσεις απ' το "κούρεμα"», ο λαός δεν πρέπει να δείξει καμιά εμπιστοσύνη. Είναι οι ίδιοι που όλα τα προηγούμενα χρόνια βούλιαξαν τα Ταμεία. Και, τώρα, έρχονται να ρίξουν τη χαριστική βολή. Συντάξεις, παροχές και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη θα υποστούν νέες περικοπές. Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι, βρίσκονται ήδη σε δεινή θέση και αδυνατούν να πληρώσουν για φάρμακα και υπηρεσίες Υγείας. Η καταβαράθρωση των συντάξιμων αποδοχών έχει ήδη οδηγήσει τους γέροντες μπροστά στο δίλημμα, αν θα αγοράσουν τα φάρμακά τους ή αν θα έχουν ένα πιάτο φαΐ.

Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, δεν πρέπει να δεχθούν καμιά θυσία για τη σωτηρία των εκμεταλλευτών τους. Στα Ταμεία συγκεντρώνεται ο κόπος των ανθρώπων του καθημερινού μόχθου. Αυτοί που χρωστάνε στα Ταμεία, είναι οι ίδιοι που τους κλέβουν το μισθό, οι ίδιοι που απολύουν τους εργάτες, οι ίδιοι που τους οδηγούν στη φτώχεια.

2. Το «μέλλον» που προδιαγράφεται για τις λαϊκές οικογένειες είναι η ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια. Στον ιδιωτικό τομέα, οι απολύσεις θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο το επόμενο χρονικό διάστημα. Η ανεργία έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη και θα ανέβει ακόμη παραπάνω, ενώ το πενιχρό επίδομα ανεργίας (πέρα απ' το γεγονός ότι δεν το παίρνει ούτε το 1/3 των ανέργων) δεν αρκεί ούτε για τα στοιχειώδη και μάλιστα κυβέρνηση και εργοδοσία μελετούν την ακόμα μεγαλύτερη μείωσή του. Η εργοδοσία, αδίστακτη, προχωρά σε αλλαγές εργασιακών σχέσεων και μειώσεις μισθών. Για παράδειγμα, μία μέρα μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου η εργοδοσία του «Λήδρα Μάριοτ», κάλεσε τους εργαζόμενους να υπογράψουν επιχειρησιακές συμβάσεις ξεκαθαρίζοντας: «ξεχάστε τους μισθούς που ξέρατε». Αντίστοιχες είναι οι εξελίξεις και στο Δημόσιο, όπου εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την εφεδρεία, δηλαδή τις απολύσεις, ενώ το νέο μισθολόγιο συμπιέζει ακόμη παραπέρα το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων. Επιπλέον, μικρομάγαζα βάζουν λουκέτο. Νέα ζευγάρια βουλιάζουν στα χρέη, δεν μπορούν να αποπληρώσουν το δάνειο για το σπίτι, δεν έχουν να πληρώσουν τον παιδικό σταθμό, τα εμβόλια των παιδιών τους, το βρεφικό γάλα.

Οι εξελίξεις αυτές μπορούν να αντιμετωπιστούν με ενότητα σε ταξική κατεύθυνση, με δουλειά μέσα στους τόπους εργασίας. Να μην περάσει η κυβερνητική προπαγάνδα που προσπαθεί να διασπάσει τους εργαζόμενους. Να εκφραστεί η ταξική αλληλεγγύη προς κάθε εργάτη κι άνεργο που έρχεται αντιμέτωπος με τις συνέπειες αυτής της πολιτικής.

Νέα χαράτσια βαραίνουν το λαό - Στο στόχαστρο και η Υγεία

3. Τα νέα χαράτσια για τα ακίνητα έχουν ήδη αρχίσει να αποστέλλονται στα λαϊκά νοικοκυριά, μέσα απ' τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Με ένα ακόμη εισπρακτικό μέτρο - που θα έχει μόνιμο χαρακτήρα και θα επιβάλλεται κάθε χρόνο - επιδιώκουν να συντρίψουν το εισόδημα των εργαζομένων, να διασώσουν την πλουτοκρατία, σε βάρος του λαού, να χτυπήσουν τη μικρή ιδιοκτησία που αποκτήθηκε με δουλειά χρόνων και με δάνεια με υψηλό επιτόκιο. Αδίστακτα, απειλούν τα λαϊκά νοικοκυριά με διακοπή του ρεύματος, με συνοπτικές διαδικασίες και με κατασχέσεις, σε περίπτωση που δεν πληρώσουν το χαράτσι. Οι συνέπειες αυτής της πολιτικής θα είναι τραγικές για τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Χρειάζεται απάντηση με οργανωμένη άρνηση πληρωμής με συνελεύσεις και αποφάσεις σε όλους τους χώρους δουλειάς, στα εργοστάσια, στη βιομηχανία, στα βαπόρια, με δουλειά στις γειτονιές, παντού.

4. Ενας ιδιαίτερα κρίσιμος τομέας είναι αυτός της Υγείας. Συγχωνεύσεις και κλείσιμο κλινικών και νοσοκομείων, πληρωμή ιατρικών εξετάσεων, νέες περικοπές της κρατικής χρηματοδότησης στην Υγεία (αλλά και στην Παιδεία), είναι όσα ήδη υλοποιούνται. Ολα αυτά, θα οδηγήσουν λαϊκές οικογένειες, φτωχούς εργάτες, αγρότες και αυτοαπασχολούμενους, σε μια πρωτοφανή επιδείνωση της ίδιας της υγείας τους, αφού θα αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στο δυσβάσταχτο κόστος της. Στην κυριολεξία θα παρακαλάνε να μην αρρωστήσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους. Σε συνδυασμό, μάλιστα, με τη συνολικότερη επίθεση, η υγεία του λαού βρίσκεται «σε κόκκινη γραμμή». Για παράδειγμα, η αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης θα έχει ως αποτέλεσμα πολλά νοικοκυριά να αδυνατούν να καλύψουν τις ανάγκες τους για θέρμανση. Ηδη, σε κάποια σχολεία έχει κοπεί η παροχή φυσικού αερίου, λόγω έλλειψης χρημάτων. Τα παιδιά θα αρρωσταίνουν και θα χρειάζονται γιατρό και φάρμακα. Πού θα βρει λεφτά η λαϊκή οικογένεια γι' αυτές τις ζωτικές ανάγκες;

Η όρθωση ενός λαϊκού μετώπου για την υπεράσπιση της ίδιας της υγείας του λαού, για την υπεράσπιση της ζωής των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, καθίσταται κρίσιμη και αναγκαία. Κανείς εργάτης, κανείς άνθρωπος του μόχθου, δεν μπορεί να μένει απαθής και αμέτοχος σε αυτή την ανελέητη επίθεση.

Μονόδρομος η οργανωμένη απάντηση

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, ο δρόμος είναι ένας: Να πάρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, το σύνολο των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, την υπόθεση στα χέρια τους. Πρώτα απ' όλα, μέσα στους ίδιους τους τόπους δουλειάς, αξιοποιώντας την εμπειρία των Γενικών Συνελεύσεων, που πήραν μαζικό και μαχητικό χαρακτήρα όλο το προηγούμενο διάστημα, να υπάρξει οργάνωση και απειθαρχία στα εφαρμοζόμενα μέτρα. Τα ίδια τα Συνδικάτα με πρωτοβουλίες, με συσκέψεις, με συζήτηση εργάτη τον εργάτη, να δείξουν το δρόμο της αντίστασης, να απαιτήσουν να καταργηθούν όλοι οι αντιλαϊκοί νόμοι, να πούνε «τέλος στις θυσίες» για τα κέρδη της πλουτοκρατίας. Η εργατική - λαϊκή οργάνωση μπορεί, μέσα απ' αυτή την πάλη, να ανοίξει το δρόμο για ακόμη πιο ριζικές λύσεις, για την ανάπτυξη προς όφελος του λαού.

Ξεπερνώντας τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί μια συσπείρωση με συγκεκριμένο περιεχόμενο και προσανατολισμό στα διάφορα μέτωπα πάλης. Καμιά πίστωση χρόνου δεν πρέπει να δοθεί στην «Ιερή Συμμαχία» κεφαλαίου, κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, διότι αυτός ο χρόνος θα αξιοποιηθεί για μια νέα, πιο αιματηρή, επιδρομή εναντίον των δικαιωμάτων του λαού. Γι' αυτό και είναι απαραίτητη η πλατιά συμμετοχή όλων, η λαϊκή πρωτοβουλία, η καθημερινή δράση για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η λαϊκή οικογένεια. Κανείς εργάτης, καμιά εργάτρια να μη μείνει έξω από τα Σωματεία. Μαζική συμμετοχή σε κάθε μορφή κινητοποίησης από την απεργία, την παράσταση διαμαρτυρίας, μέχρι την πικετοφορία στις γειτονιές και τις πιο ανεβασμένες μορφές μαζικής, λαϊκής πάλης.

ΠΗΓΗ-ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ-Κ.ΤΡ.