Υπάρχει ένας εντονότατος προβληματισμός για το τι γίνεται αυτή τη στιγμή και που πηγαίνει το πράγμα. Υπάρχει έντονη αντίδραση της κοινωνίας, αλλά και φόβοι ότι αυτές οι αντιδράσεις της κοινωνίας δεν ξέρουμε που θα οδηγηθούν. Ή ποιοι θα εκμεταλλευτούν αυτές τις αντιδράσεις. Εσείς ως ΚΚΕ τι θέση παίρνετε πάνω σ' αυτά τα γεγονότα;
«Εμείς δεν φοβόμαστε καθόλου τη λαϊκή αντίδραση. Είναι απολύτως φυσιολογική. Βεβαίως, λέμε για πολλοστή φορά, ότι αυτή η λαϊκή αντίδραση πρέπει να μετατραπεί σε μία συνειδητή επιλογή όπου ο λαός θα καθορίσει προς τα που θα πάνε τα πράγματα, γιατί και η κυβέρνηση έχει τη δική της επιδίωξη και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν τις δικές τους και διάφοροι θύλακες επίσης ενδιαφέρονται για τα δικά τους.
Πάντως απορρίπτω αυτή την άποψη, που την ακούω από πάρα πολλούς πολιτικούς και από άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, «κάτι να γίνει για να μην φουσκώσει περισσότερο το ποτάμι της λαϊκής αντίδρασης». Εμείς δεν το φοβόμαστε. Πρέπει να φουσκώσει, πρέπει να φουντώσει. Αυτό που πρέπει να διαγραφεί καθαρά είναι προς ποια πολιτική κατεύθυνση πρέπει να λυθούν τα ζητήματα».
Αυτό ήθελα να σας ρωτήσω. Όταν λέτε ότι ο λαός με την αντίδρασή του μπορεί να δώσει τη λύση, αυτή η λύση βέβαια μέσα στα δημοκρατικά πλαίσια, αυτά τα οποία καθορίζονται συγκεκριμένα, έτσι δεν είναι, αυτό δεν εννοείτε;
«Δημοκρατικό πλαίσιο, τι; Εμείς εννοούμε το εξής: Πρέπει να ανατραπεί ριζικά αυτή η πολιτική. Αυτή η πολιτική δεν συνιστά κανένα δημοκρατικό πλαίσιο».
Με εκλογές να γίνει αυτό;
«Να ξεκαθαρίσω το εξής: Ακούω επίσης «να γίνουν εκλογές για να εκτονωθεί ο λαός», από πολιτικούς απ' όλο το φάσμα. Άλλοι λένε μπορεί να έρθει και μια χειρότερη κυβέρνηση, άλλοι λένε μπορεί να έρθει μια καλύτερη κυβέρνηση, μια προοδευτική, μια αριστερή κτλ, να εκτονωθεί ο λαός. Όχι, εμείς δεν βλέπουμε τις εκλογές σαν το κλειδί της λύσης σήμερα, ούτε σαν μέσο εκτόνωσης του λαού, ούτε σαν μέσο να πετάξουν το μπαλάκι στο λαό, εκφοβίζοντας τον ταυτόχρονα για να δώσει λύση. Και οι εκλογές είναι ένα μετερίζι και εμείς συμφωνούμε ότι πρέπει να γίνουν εκλογές. Και μάλιστα στη συζήτηση 151 - 180, λέμε: Καταψήφιση της συμφωνίας και εκλογές. Γιατί η καταψήφιση αναπόφευκτα φέρνει εκλογές.
Εμείς λέμε ότι ο λαός πρέπει καταρχήν να παλέψει καθημερινά και συγκεκριμένα για να παρεμποδίσει την υλοποίηση κάποιων μέτρων. Αντικειμενικά σήμερα περιέχεται σε αυτή τη θέση το αμυντικό στοιχείο στον αγώνα, αλλά δεν μπορεί να μείνει μόνο σ' αυτό. Ταυτόχρονα πρέπει να συγκεντρώσει δυνάμεις για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Τι θα πεί ανατροπή αυτής της πολιτικής; Τα δύο κόμματα καταρχήν και κάτι παραφυάδες που έχουν, κάτι συγκολλητικές ουσίες, πρέπει να αποδυναμωθούν πάρα πολύ. Αυτό βεβαίως μπορεί να καταδειχθεί με τις εκλογές και πρέπει να καταδειχθεί. Πρέπει να γίνει οριστικό το ξέκομμα εργατικών, λαϊκών, φτωχών αγροτικών στρωμάτων απ' αυτά τα κόμματα. Τέρμα οι αυταπάτες. Ένα αυτό.
Δεύτερο, χρειάζεται να ανασυνταχθεί το κίνημα των εργατοϋπαλλήλων, των μικρών επιχειρηματιών, των αυτοαπασχολουμένων, της φτωχής αγροτιάς. Έτσι όπως είναι σήμερα το κίνημα μπορεί να δίνει μάχες, αλλά δεν θα έχει αποτελεσματικότητα. Και ανασύνταξη σημαίνει να παραμεριστούν εργατοπατέρες, συμβιβασμένοι, διάφορες συνδικαλιστικές ηγεσίες.
Και τρίτον πρέπει να είναι καθαρό, οποιαδήποτε κυβέρνηση και να έρθει, με σημαίες αριστερές, επαναστατικές, όταν τα μονοπώλια, που θα γίνουν τώρα ακόμα πιο ισχυρά, κυριαρχούν σε όλους τους κλάδους, στην οικονομία, στη βιομηχανία, στην αγροτική παραγωγή, στον πολιτισμό, αυτή η κυβέρνηση θα υποταχθεί σ' αυτά. Δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα του λαού και τότε τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα».
Το γεγονός ότι ματαιώθηκε την Παρασκευή η παρέλαση, απομονώνουμε την αντίδραση του κόσμου σε όλη την Ελλάδα, βρήκε μια ευκαιρία να φωνάξει για τα δεινά που αντιμετωπίζει, αλλά τα συνθήματα που ακούστηκαν εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας και το γεγονός ότι ματαιώθηκε σε ορισμένες περιπτώσεις η παρέλαση, σας βρίσκει σύμφωνη;
«Εμείς με ανακοίνωση μιλήσαμε καθαρά και σταράτα ότι είναι δευτερεύον το γεγονός της ματαίωσης της παρέλασης, μπροστά στο δράμα που ζει σήμερα ο λαός.
Δεύτερο, εκεί πέρα ακούστηκαν ορισμένα συνθήματα, όχι μόνο απέναντι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εμείς τον όρο προδότης δεν τον χρησιμοποιούμε ούτε για τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, όταν εκχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα. Εκχωρούν και θα εκχωρήσουν και περισσότερα, όμως για λόγους συμμαχίας με τα αδελφά τους κόμματα στην Ευρώπη και εκχωρούν αντικειμενικά κυριαρχικά δικαιώματα γιατί αυτή είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Έχουν εκχωρηθεί ήδη πολλά, εδώ το ΝΑΤΟ έχει καταργήσει τους χάρτες, δεν δέχεται εθνικά σύνορα, ενώ η εθνοκρατική οργάνωση υπάρχει, εν πάση περιπτώσει. Ακούστηκαν όμως και άλλα συνθήματα «και οι 300 στην κρεμάλα». Ακούστηκαν συνθήματα ακροδεξιά, φασιστοειδή και δεν μιλάω αν τα υιοθέτησε ο απλός κόσμος, μιλάω ότι υπήρχαν θύλακες εκεί συγκεκριμένοι. Ήταν μία «πλατεία» που αναπαρήγε την πλατεία Συντάγματος των αγανακτισμένων, την πάνω και κάτω. Όμως, εμείς είδαμε ότι έστω και με αυτό τον στρεβλό τρόπο εκφράστηκε η γενικότερη λαϊκή δυσαρέσκεια. Γι' αυτό λέμε ότι το κίνημα πρέπει να αποκτήσει κατεύθυνση και να μην είναι μόνο οργή και διαμαρτυρία γιατί μπορεί να παγιδευτεί σε λάθος δρόμο».
Είπατε προηγούμενως για το «οι 300 στην κρεμάλα». Υπάρχει ένα μεγάλο πια ποσοστό κόσμου και αυτό είναι το επικίνδυνο το οποίο βλέπει ως εχθρό το πολιτικό σύστημα συνολικά, με το ποσοστό ευθύνης που του αναλογεί, πολύ μικρότερο σε σας, παρά πολύ μεγαλύτερο στα κόμματα εξουσίας, αλλά που όμως λέει -εκφράζεται και στις δημοσκοπήσεις σε 30 - 35%- ούτε αυτόν, ούτε αυτόν, ούτε τον άλλο...
«Εδώ εκφράζεται μία κυρίαρχη ιδεολογία μέσα στην οποία συνυπάρχει και γίνεται δουλειά σε δίπολο. Από τη μια ο κοσμοπολιτισμός, δηλαδή κάτω το αστικό πολιτικό σύστημα και να έρθει ένα καινούργιο πάλι αστικό πολιτικό σύστημα, με σύγχρονους, με γιάπηδες κτλ, να καταρριφθεί αυτό το πολιτικό σύστημα και να' ρθει το ίδιο, με άλλο μανδύα, ώστε να εκτονωθεί ο κόσμος και ο κίνδυνος. Και από την άλλη μεριά υπάρχουν απόψεις εθνικιστικές, ακροδεξιές, που επίσης λένε ένα άλλο πολιτικό σύστημα που να τσακίσει το λαό.
Εδώ βγαίνει ο κ. Καρατζαφέρης, πηγαίνει την 28η Οκτωβρίου στο σπίτι του Γιάννη Μεταξά. Ο γερμανόφιλος Γιάννης Μεταξάς είπε το όχι γιατί η κυρίαρχη τάξη στην Ελλάδα, η αστική τάξη, ήταν αγγλόφιλη, ήταν με τη μεριά των Άγγλων. Τι θα έλεγε αυτός μόνος του; Και εδώ αποδεικνύεται ότι και οι πολιτικοί στις κρίσιμες στιγμές δεν κάνουν αυτό που τους καπνίζει, εντάσσονται μέσα στο συνολικό σύστημα. Ξεχάσαμε τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου, το ρετσινόλαδο, τα κυνηγητά, τις εξορίες και ηρωοποιούμε σήμερα τον Μεταξά; Ξεχάσαμε ότι ο Μεταξάς και το καθεστώς Μεταξά έκανε τόσους εράνους για το στρατό και ο στρατός δεν είχε κανένα εξοπλισμό; Και δεν μπορεί να συμψηφιστεί ο ηρωισμός των αξιωματικών και των παιδιών, των φαντάρων, στο αλβανικό μέτωπο, με ένα στρατό ο οποίος ήταν ανέτοιμος να αντιμετωπίσει την ιταλική εισβολή.
Εδώ λοιπόν στην 28η Οκτωβρίου αναμειγνύεται το «προδότης Παπούλιας», που κακώς λέγεται -ευθύνες έχει ο κ. Παπούλιας για την κατάσταση, δεν είναι ανεύθυνος- αλλά δεν αποδίδεται πολιτικά το ζήτημα, έχουμε τους κοσμοπολίτες που μόλις δουν μια λαϊκή κινητοποίηση βγάζουν μπιμπίκια και έχουμε και εκείνους, τον καρατζαφερισμό να το πω έτσι, ο οποίος υμνεί τον Μανιαδάκη. Άρα ο λαός πρέπει να βγει μέσα απ' αυτό το τούνελ και να ξεκαθαρίσει τι θέλει. Με τα μονοπώλια ή με το λαό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου