Τουρισμός και περιβάλλον

Η επικίνδυνη αντίληψη ότι ο τουρισμός και το περιβάλλον μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος αποκτά όλο και μεγαλύτερη σημασία αυτήν την περίοδο, με την κυβέρνηση να εκχωρεί αποκλειστικές χρήσεις για παραλίες και αιγιαλούς με το «Μεσοπρόθεσμο», με τις «φαστ τρακ» διαδικασίες αδειοδότησης επενδύσεων, με το σχεδιασμό νέου χωροταξικού σχεδίου με «διευκολύνσεις» για την τουριστική κατοικία. Ηδη ξένοι επενδυτές, κολοσσοί του τουριστικού κεφαλαίου, «ανιχνεύουν» τις ευκαιρίες μεγάλων κερδών στη βάση της δόμησης ενός θεσμικού πλαισίου υπέρ της επιχειρηματικής ασυδοσίας τους.

Στην ημερίδα του οργανισμού «Fit on Earth» την περασμένη Κυριακή στην Ανδρο, επαναλήφθηκε η ίδια περίπου αντίληψη. Ο πρόεδρος του οργανισμού Π. Τριανταφύλλου σημείωσε ότι «το περιβάλλον είναι κεφάλαιο για τον τουρισμό και ταυτόχρονα ο τουρισμός πρέπει να επανεπενδύει αυτό το κεφάλαιο στο περιβάλλον». Περίπου σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκαν και ορισμένοι από τους άλλους ομιλητές, κυρίως εκπρόσωποι κομμάτων, με την πλέον «ορθολογική» θέση να υποστηρίζει ότι η γρήγορη κερδοσκοπία - εκμετάλλευση ενός τόπου οδηγεί και στη γρήγορη τουριστική απαξίωσή του.

Ωστόσο, το περιβάλλον δεν είναι «κεφάλαιο», αλλά πρώτα και κύρια... περιβάλλον. Η αντιμετώπισή του ως οικονομικού συντελεστή για τον τουρισμό - κάτι αντικειμενικό μόνο μέχρις ενός σημείου -, θέτει την προστασία του περιβάλλοντος υπό την αίρεση της οικονομικής απόδοσης. Η οποία με τη σειρά της εξαρτάται από τις στοχεύεις του εκάστοτε κεφαλαιοκράτη - επενδυτή, που μπορεί άμεσα ή ανάλογα με την εξέλιξη του ανταγωνισμού, να αξιώνει όλο και περισσότερες επεμβάσεις για τη διασφάλιση της επένδυσης, άσχετες με τις αντικειμενικές ανάγκες προστασίας του κάθε τόπου.

Το πρωτεύον είναι ότι ακόμη και από τους υποστηρικτές της «αρμονικής» συνύπαρξης, θεωρείται δεδομένη έως και επιβεβλημένη η ιδιωτική οικονομική τουριστική δραστηριότητα, που σε κάθε περίπτωση λειτουργεί με τους δικούς της κανόνες... ανεξαρτήτως περιβάλλοντος.

Πηγή: www.rizospastis.gr