 |
Aυτή την περίοδο διεξάγεται στην Αθήνα η φετινή διοργάνωση των λεγόμενων Special Olympics, αγώνες που αφορούν στα άτομα με διανοητική στέρηση. Η συγκεκριμένη διοργάνωση έχει διαφορές με τους λεγόμενους «Παραολυμπιακούς», καθώς απευθύνεται μόνο σε άτομα με διανοητική στέρηση και αδυναμία μάθησης και διοργανώνονται τόσο θερινοί όσο και χειμερινοί αγώνες. Οι «Special Olympics» δημιουργήθηκαν το 1968 από τον Eunice Kennedy Shriver, υποδιευθυντή του Ιδρύματος «Joseph P. Kennedy Jr.». To 1988 οι αγώνες αναγνωρίστηκαν από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ), αποτελώντας με αυτόν τον τρόπο τη μοναδική αθλητική διοργάνωση που έχει εξουσιοδοτηθεί από τη ΔΟΕ να χρησιμοποιεί τον τίτλο «Ολυμπιακοί» («Olympics»). Σήμερα, η συμμετοχή στους «Special Olympics» φτάνει τους ένα εκατομμύριο αθλητές από 153 χώρες παγκοσμίως.
Θολή εικόνα...
Ολο το προηγούμενο διάστημα από τη στιγμή της ανάληψης της διοργάνωσης από την Ελλάδα, οι συγκεκριμένοι αγώνες αποτέλεσαν την ευκαιρία προκειμένου να στηθεί μια... φιλανθρωπική παράσταση από αρμόδιους αθλητικούς και κυβερνητικούς παράγοντες, ακόμα και από επιχειρηματίες, προκειμένου μέσω των αγώνων να αναδειχτεί ένα φιλανθρωπικό πρόσωπο και να γίνει λόγος για τις ευκαιρίες που δίνονται σε άτομα με ειδικές ανάγκες.
Μια εικόνα όμως που κάθε άλλο παρά σχέση έχει με την πραγματικότητα... Στις βάρβαρες συνθήκες που δημιουργούν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου για τα άτομα με αναπηρία και ειδικές ανάγκες, διοργανώσεις όπως των «Special Olympics» έχουν καταλήξει να αποτελούν για νέους με ειδικές ανάγκες μοναδική διέξοδο και ευκαιρία για κοινωνικοποίηση και συμμετοχή. Ομως, για μια ακόμα φορά, ένα Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού (ΝΠΙΔ) - η Οργανωτική Επιτροπή των αγώνων - αναλαμβάνει, χρησιμοποιώντας τις υποδομές του κράτους, να αναπαραγάγει τη λογική της «φιλανθρωπίας» των επιχειρήσεων που χτίζουν «κοινωνικό προφίλ» μέσω των χορηγιών, αλλά και την εμπέδωση της εμπλοκής των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) σε κάθε τομέα της Υγείας - Πρόνοιας. Eurokinissi |
Φιέστες, λόγια και... πραγματικότητα
Ομως και εδώ η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική από αυτή που θέλουν εντέχνως να παρουσιάζουν. Η συγκεκριμένη διοργάνωση εκτός των άλλων επιχειρεί να εξωραΐσει την κατάσταση που βιώνουν, κάτω από το βάρος της αντιλαϊκής πολιτικής, οι νέοι με νοητική υστέρηση και οι οικογένειές τους, που τις περισσότερες φορές, αν δεν έχουν οικονομικές δυνατότητες, μένουν απόλυτα αβοήθητες. Αφού είναι αναμφισβήτητο ότι η κρατική μέριμνα είναι ελλιπέστατη έως ανύπαρκτη.
Και βέβαια, μπορεί οι αρμόδιοι να τονίζουν ότι στους συγκεκριμένους αγώνες απουσιάζουν έννοιες όπως πρωταθλητισμός, αθέμιτος ανταγωνισμός, αναβολικές ουσίες, εμπορευματοποίηση, αλλά αυτό που επικρατεί πίσω από τη βιτρίνα είναι τελείως διαφορετικό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ότι από τις μέχρι τώρα εκδηλώσεις που έγιναν με αφορμή τούς αγώνες και έκαναν λόγο για μια μη εμπορευματοποιημένη διοργάνωση, οι ίδιοι οι χορηγοί δεν έλειπαν από το προσκήνιο αφού βρίσκουν και σε αυτόν τον τομέα... πεδίον δόξης λαμπρό. Και εδώ, όπως και στους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες, οι χορηγοί χωρίζονται σε κατηγορίες αφού υπάρχουν οι διεθνείς χορηγοί (αυτοί που συνοδεύουν πάντα τους αγώνες), οι εθνικοί της χώρας που τους διοργανώνει, αλλά και οι μικρότερες κατηγορίες που είναι οι υποστηρικτές ή αρωγοί.
Φήμες για σπατάλη, διαφωνίες και παραιτήσεις
Την ίδια ώρα μπορεί οι αρμόδιοι των «Special Olympics» παγκοσμίως να υπερηφανεύονται ότι κατέχουν το αποκλειστικό δικαίωμα από τη ΔΟΕ να χρησιμοποιούν τον όρο «Ολυμπιακοί», ωστόσο αυτό αποτελεί και την καλύτερη ευκαιρία προκειμένου να στηθεί ένα ολόκληρο εμπορικό πανηγύρι, ανάλογο με αυτό που συμβαίνει στους θερινούς και χειμερινούς Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς αγώνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι λίγο πριν την επίσημη έναρξη των αγώνων πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας έκαναν λόγο για αλόγιστη σπατάλη χρημάτων σε εκδηλώσεις που αφορούσαν τους υψηλούς καλεσμένους (vips), καθώς και για υψηλό κονδύλι στα έξοδα του ήδη βεβαρημένου προϋπολογισμού των αγώνων (περίπου 70 εκατ. ευρώ) που αφορούσε στα λεγόμενα απρόβλεπτα έξοδα. Παράλληλα, στις αρχές της εβδομάδας υπήρξε έντονη διαφωνία της Ολυμπιακής Ακαδημίας με την Οργανωτική Επιτροπή των Αγώνων για τη χρήση του Παναθηναϊκού Σταδίου και τη διαμόρφωσή του για τις τελετές έναρξης και λήξης, με τον πρόεδρο της πρώτης, Ισίδωρο Κούβελο, να κάνει λόγο για «απερίγραπτου κιτς σκηνικό, που παραπέμπει σε ρωμαϊκές φιέστες, έξω από κάθε λογική και σχέση με τον ελληνικό πολιτισμό, αλλά και το ολυμπιακό ιδεώδες», ενώ σε επιστολή του αφήνει αιχμές και για «τεράστια οικονομική σπατάλη». Οι οικονομικές σπατάλες φέρονται σύμφωνα με πληροφορίες να είναι και η αιτία της παραίτησης του περιφερειάρχη Αττικής Γ. Σγουρού από μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής.
Δεν κρύβεται η αδιαφορία
Οπως και πριν από επτά χρόνια, μετά τη διοργάνωση των Παραολυμπιακών Αγώνων του 2004 και παρά τις τότε φιέστες και εξαγγελίες των αρμοδίων, κανένα έργο δεν έμεινε, προκειμένου να ενισχυθεί ο αθλητισμός των αναπήρων. Είναι σίγουρο ότι και αυτή τη φορά τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει και σε αυτόν τον ειδικό τομέα που αφορά τα άτομα με νοητική στέρηση. Το γεγονός ότι ακόμα οι εξαγγελίες για τον ειδικό αθλητισμό και τα ειδικά σχολεία παρέμειναν γενικολογίες και μακριά από την πραγματικότητα, αποτελεί το κλασικό παράδειγμα ότι ένα σύστημα που γεννά, αναπαράγει και συντηρεί τον ανταγωνισμό, το κυνήγι του κέρδους που πολλές φορές αυτό είναι που δημιουργεί αναπήρους (π.χ. εργατικά ατυχήματα), κάθε άλλο παρά θα ενδιαφερθεί για τη φροντίδα αυτών που έχουν ανάγκη. Οι διαμαρτυρίες των αθλητικών σωματείων του λεγόμενου ειδικού αθλητισμού που αφορά τα άτομα με αναπηρία, ότι βρίσκονται ένα βήμα πριν το κλείσιμο με κύρια αιτία την κρατική αδιαφορία και την έλλειψη των επιχορηγήσεων, η ανυπαρξία - με ευθύνη της πολιτείας - των ειδικών χώρων άθλησης, τα... εξαφανισμένα ειδικά σχολεία είναι μια πραγματικότητα, που όσο και να προσπαθούν να κρύψουν κάποιοι το σίγουρο είναι ότι δεν κρύβεται πίσω από φώτα λέιζερ, εκθαμβωτικές τελετές και δηλώσεις περί ανθρωπιάς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου