Απαράδεκτο από κάθε άποψη είναι το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα λεηλασίας, ουσιαστικά το Μνημόνιο ΙΙ, που συζήτησε το υπουργικό συμβούλιο. Κεφαλικός φόρος στους μισθωτούς (από το ιλλιγιώδες ποσό των …12.000 ευρώ το χρόνο!) και μάλιστα αναδρομικά, ξεπούλημα των ΔΕΚΟ, της δημόσιας περιουσίας και των υποδομών (δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια), νέες αιματηρές περικοπές και φτωχολόγιο στους δημοσίους υπαλλήλους, στάση πληρωμών στην κοινωνία.
Κάθε πλευρά της καθημερινής ζωής παραδίνεται στην κερδοσκοπία των επιχειρήσεων.
Το ρεύμα, το νερό, η μετακίνηση γίνονται αγαθά πολυτελείας, υψώνοντας σύνορα αποκλεισμού για τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας. Την ίδια ώρα μένουν στο απυρόβλητο τα επιχειρηματικά κέρδη, οι καταθέσεις στο εξωτερικό και τα διαφυγόντα κεφάλαια σε οφσόρ και φορολογικούς παραδείσους. Η συντεχνία τραπεζών – βιομηχάνων – πολυεθνικών καλά κρατεί.
Το νέο σφαγείο κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ δεν πρόκειται να περάσει. Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα κοινωνικό στήριγμα. Ίσα ίσα τρέμει τη λαϊκή οργή στις πλατείες, στις απεργίες, στους κοινωνικούς αγώνες.
Μπροστά στην προοπτική μιας κοινωνικής τραγωδίας μακράς διάρκειας οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν έχουν άλλη επιλογή από την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης. Το άθλιο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δεν πρέπει να περάσει, η κυβέρνηση πρέπει να φύγει. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου