Με ... ζήλεια φαίνεται να παρακολουθεί η εγχώρια αριστερά, τις ειρηνικές διαδηλώσεις του κινήματος των «Αγανακτισμένων» (Indignados).

Με το βλέμμα στους Indignados

Από το Μαρικάκι-www.topontiki.gr

Με ... ζήλεια φαίνεται να παρακολουθεί η εγχώρια αριστερά, τις ειρηνικές διαδηλώσεις του κινήματος των «Αγανακτισμένων» (Indignados) ή 15Μ (από την ημερομηνία) στην Ισπανία, από τις 15 Μαϊου, έως την ερχόμενη Κυριακή ημέρα τοπικών εκλογών, ενώ πολλοί σπεύδουν να χαρακτηρίσουν την πλατεία Del Sol της Μαδρίτης ως ισπανική «Ταχρίρ». Με αφετηρία την περασμένη Κυριακή, λοιπόν χιλιάδες Ισπανοί – νέοι, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, κ.λπ. - βγήκαν στις κεντρικές πλατείες των μεγάλων πόλεων διαδηλώνοντας κατά της λιτότητας, της ανεργίας, του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος το οποίο θεωρούν υπεύθυνο για την κρίση, ζητώντας ουσιαστική δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη.

Στην πρωτεύουσα, οι  Μαδριλένοι  βγήκαν στην Πουέρτα ντελ Σολ με την πρόθεση να μείνουν εκεί ολόκληρη την εβδομάδα ως τις εκλογές. Κι από ό,τι φαίνεται μάλλον το κατάφεραν, παρά τις προσπάθειες της αστυνομίας να τους απομακρύνει, αφού τα βράδια, μετά τις πολυπληθείς συγκεντρώσεις, αρκετοί παραμένουν στην πλατεία σε σκηνές. Οι «διοργανωτές», αυτόνομες πρωτοβουλίες από τα κάτω κινητοποίησαν τον κόσμο δια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και θέλησαν να διευκρινίσουν ότι δεν υποκινούνται από κόμματα. Στο διαδίκτυο έχει δημιουργηθεί ιστοσελίδα με τηνδιακήρυξη Democracia Real Ya! (Πραγματική Δημοκρατία τώρα).

Στην απεργιακή συγκέντρωση της 23^ης Φεβρουαρίου στην Ελλάδα, κυκλοφόρησε μέσω ίντερνετ το σύνθημα «Πάμε Σύνταγμα μένουμε Σύνταγμα», προτρέποντας τον κόσμο να μην φύγει από την πλατεία στο τέλος της πορείας και παραπέμποντας στα γεγονότα της Αιγύπτου και το ένα εκατομμύριο διαδηλωτών στην πλατεία Ταχρίρ. Ως επί το πλείστον η γραμμή «μένουμε Σύνταγμα» προήλθε και στηρίχθηκε από το Μέτωπο Ανατροπής και Αλληλεγγύης του Αλέκου Αλαβάνου αλλά δεν είχε τα προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Στο κάλεσμα δεν ανταποκρίθηκαν καν οι δυνάμεις του ΣΥΝ και άλλοι από τον ΣΥΡΙΖΑ, με το αιτιολογικό ότι οι «Ταχρίρ» δεν προαναγγέλονται ούτε γίνονται με ραντεβού αλλά απλώς συμβαίνουν, όταν ο κόσμος λειτουργήσει αυθόρμητα. Πάντως ο Αλαβάνος δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε στις επόμενες κινητοποιήσεις τη γραμμή «μένουμε Σύνταγμα», επικρίνοντας τις «πορείες παρελάσεις», ενώ ήδη ο χώρος έχει μοιράσει προκηρύξεις μέσω των οποίων απευθύνει το κάλεσμα «όλη η Ελλάδα στο Σύνταγμα» στις 23 Ιούνη, ημέρα που πραγματοποιείται στις Βρυξέλλες η Σύνοδος Κορυφής με αντικείμενο το Σύμφωνο του Ευρώ.

Χτες, εξέδωσε και την παρακάτω ανακοίνωση που αποπνέει ... αίσθημα δικαίωσης:

«Παρακολουθούμε συγκλονισμένοι το πανηγύρι αγώνα στην κεντρική πλατεία που δίνει, μέσα σε ένα κλίμα απόγνωσης και τέλματος, ελπίδα και αισιοδοξία σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Όσοι χαρακτήρισαν «αχρείους» όσους εμπνεύσθηκαν από την πλατεία Ταχρίρ στην Ευρώπη, όσοι θεώρησαν ότι η νεολαία είναι χαμένη γενιά, όσοι πίστευσαν ότι είναι δειλοί και υποταγμένοι, όσοι νόμισαν ότι τα σχέδια τους για μια νεολαία χωρίς δουλειά, χωρίς δικαιώματα, χωρίς αυτοεκτίμηση, χωρίς αξιοπρέπεια μπορούν να περάσουν υπολόγισαν εντελώς λάθος.

Η κινητοποίηση, η αυτοοργάνωση, ο ενθουσιασμός της ισπανικής νεολαίας δημιουργεί προϋποθέσεις για ένα κίνημα βαθιάς αμφισβήτησης και ανατροπής που μπορεί να αγκαλιάσει και τις άλλες χώρες της Ευρώπης.

Πλησιάζει η ώρα της ελληνικής νεολαίας να ανοίξει πάλι ένα παράθυρο στο μέλλον.

Η πλατεία Συντάγματος, όπως και άλλοι αστικοί χώροι, που σηκώνουν  την κληρονομιά των μεγάλων λαϊκών ανατάσεων για την  ελευθερία και την αλληλεγγύη, την περιμένουν καθημερινά με αδημονία και προσδοκία. Με αποκορύφωμα τη γενναία απάντηση νίκης που μπορεί να δώσει με τη δική της απελευθερωτική συνέλευση στις 23 Ιούνη, την  ίδια στιγμή που το Συμβούλιο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχεδιάζει να την καταδικάσει σε ισόβια ποινή ανεργίας, αποκλεισμού και αποτυχίας».

Η αλήθεια είναι πως σε ό,τι αφορά τον Αλαβάνο δεν του «βγήκε» ούτε ο «Εργατικός Δεκέμβρης» (που ... όλο έρχεται κι ακόμα να φανεί) ούτε η αθηναϊκή Ταχρίρ. Από την άλλη μήπως είναι ώρα, μετά τους Ισπανούς – που δεν έχουν ακόμα ΔΝΤ, αλλά η ανεργία ήδη αγγίζει το 22% -  να πέρνουμε κι εμείς σειρά; Γιατί ήδη κοντεύει να είναι αργά...

 Πηγή:www.topontiki.gr