ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ. Γιορτή αγωνιστικού μουσικού πολιτισμού

 Πλημμύρισε από ανθρώπους όλων των ηλικιών η αίθουσα Συνεδρίων στον Περισσό στη χτεσινή συναυλία του Χρήστου Λεοντή και άλλων αξιόλογων νέων συνθετών.

                                                    Κατάμεστη η αίθουσα Συνεδρίων

Μια σπάνια μουσική βραδιά - συνάντηση με την αληθινή τέχνη που το σύστημα τη θέλει εξορισμένη, μια καταπληκτική συναυλία, αφιερωμένη στην κορυφαία γιορτή - σύμβολο της εργατικής τάξης στους αγώνες της για το δίκιο, την αξιοπρέπεια, την απελευθέρωσή της από την εκμετάλλευση είχαν την ευκαιρία ν' απολαύσουν όσοι βρέθηκαν χτες το βράδυ στην αίθουσα των Συνεδρίων του ΚΚΕ, στον Περισσό. Τραγούδια υπέροχα, ενός σπουδαίου δημιουργού, του Χρήστου Λεοντή, που στη μακρόχρονη διαδρομή του συμπορεύτηκε με το λαό μας και εξέφρασε μέσα από τον πλούσιο μελωδικό κόσμο του τους πόθους, τα πάθη, τους αγώνες του, αλλά και τριών νέων ταλαντούχων συνθετών πλημμύρισαν το χώρο, όπου δόθηκε η μεγάλη συναυλία με ελεύθερη είσοδο, που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ τιμώντας την Εργατική Πρωτομαγιά.

«Καρφίτσα» δεν έπεφτε στην ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα, αλλά και στους γύρω χώρους όπου σε βιντεοθόνες προβαλλόταν η συναυλία. Για σχεδόν τρεις ώρες, άνθρωποι κάθε ηλικίας «έσμιξαν» με κορυφαίες στιγμές ενός υψηλού αισθητικά και ιδεολογικά έργου, που σαν τέτοιο εκμηδενίζει το χρόνο και κάνει τραγούδια που γράφτηκαν πριν αρκετές δεκαετίες να φαίνονται σημερινά, πάντα επίκαιρα... Στο πρόγραμμα, πολυαγαπημένα, βαθιά ριζωμένα στην καρδιά του λαού μας τα τραγούδια του Χρ. Λεοντή - γευστικοί καρποί της συνάντησής του με τη μεγάλη ποίηση και με αιμάτινους, βιωματικούς στίχους - έσμιξαν φωνές και φτερούγισαν καρδιές... Μαζί και αρκετές δημιουργίες του που παρουσιάστηκαν σε πρώτη εκτέλεση. Υπό τη διεύθυνση του συνθέτη, τα τραγούδια ερμήνευσαν οι Μανώλης Μητσιάς, Λάκης Χαλκιάς, Μίλτος Πασχαλίδης, Ιωάννα Φόρτη και Γιώργος Καλογήρου.

Ο Χρήστος Λεοντής και ο Μανώλης Μητσιάς επί σκηνής

Την εκδήλωση, στην οποία παραβρέθηκε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, άνοιξε, χαιρετίζοντας τους παραβρισκόμενους εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, υπεύθυνη του Πολιτιστικού Τμήματος και μέλος της ΚΕ.

Ξεχωριστό κομμάτι της συναυλίας, και ιδιαίτερα σημαντικό σε μια εποχή πολιτιστικής ευτέλειας, υπήρξε η παρουσίαση τωντριών νέων συνθετών Γιώργου Καλογήρου, Μανόλη Ανδρουλιδάκηκαι Νεοκλή Νεοφυτίδη, οι οποίοι ερμήνευσαν τραγούδια τους, αλλά και συμμετείχαν καθοριστικά γενικότερα στη συναυλία ως μουσικοί και τραγουδιστές. Η βραδιά έγινε το βήμα για να παρουσιάσουν κάποια έργα τους και να γνωρίσει ο κόσμος τρεις νέους ταλαντούχους δημιουργούς, που σε εξαιρετικά δύσκολους καιρούς επιμένουν, ονειρεύονται, δημιουργούν, μακριά από τις Σειρήνες της ευκολίας και τους πειθαναγκασμούς τηλεοπτικού μάρκετινγκ και εμπορευματοποίησης.

«Αγώνας, το σπουδαιότερο στοιχείο της ζωής»

Με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα ο κόσμος καλωσόρισε στη σκηνή τον Χρ. Λεοντή, ο οποίος είπε: «Είμαστε εδώ όρθιοι και αλληλέγγυοι σ' όσους αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο. Η παραίτηση είναι ένα πολύ κακό φάρμακο. Μπορεί να θανατώσει. Ο αγώνας αντίθετα είναι το σπουδαιότερο στοιχείο της ζωής. Αυτό προσπαθούμε κι εμείς μέσα από την τέχνη μας».

Ολοι οι καλλιτέχνες έδωσαν την ψυχή τους στη συγκλονιστική συναυλία

Ο συνθέτης σκόρπισε συγκίνηση όταν τραγούδησε μαζί με τον Γιώργο Καλογήρου τον εμβληματικό«Οδηγητή» του Κώστα Βάρναλη, που αν και είχε εκδοθεί παλιότερα σε δίσκο, τον έπαιξε για πρώτη φορά δημόσια. Σε ποίηση Βάρναλη και ο «Δούλος τρίδουλος»(μελοποιημένο παλιότερα, ακούστηκε για πρώτη φορά), ενώ σε πρώτη εκτέλεση παρουσιάστηκαν τρία μελοποιημένα ποιήματα τουΓεωργίου Σουρή - άκρως επίκαιρα κατά τον συνθέτη -«Η ζωγραφιά μου», «Ρωμιός» και «Στον ίσκιο μου», τα δύο τελευταία με ερμηνευτή τον μοναδικό Λάκη Χαλκιά. Απόσταγμα λυρισμού και μελωδίας, το «Νανούρισμα» του Φ. Γκ. Λόρκα και«Το στρείδι και το μαργαριτάρι» του Ντάριο Φο (από την Ιωάννα Φόρτη) και στη συνέχεια ένας δωρικός «Ερωτας αρχάγγελος» (σε ποίηση Δ. Λέντζου, ο οποίος ήταν παρών στη συναυλία) με τον Μίλτο Πασχαλίδη και από τον ίδιο το συγκλονιστικό «Ο ήλιος εβασίλεψε» του Μακρυγιάννη και ο «Θούριος» του Ρήγα Φεραίου, αφιερωμένος από τον συνθέτη «στην πρόεδρο της Αυστριακής Βουλής, που απαγόρευσε το "Μαουτχάουζεν", 200 χρόνια μετά την παράδοση του Ρήγα».

Βήμα σε νέους δημιουργούς

Ακολούθησε η παρουσίαση των νέων συνθετών από τον Χρ. Λεοντή, ο οποίος ανέφερε ότι ο σημερινός μουσικός που δεν έχει τη νοοτροπία της τηλεόρασης, έχει μπροστά του ένα τείχος. Θυμήθηκε όταν πριν 48 χρόνια ο Μίκης είχε συστήσει στο κοινό τον ίδιο μαζί με τον Μ. Λοΐζο και ανέφερε ότι προσπαθεί να ανασυστήσει το Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής για να τον παραλάβουν οι νέοι συνθέτες που είναι ιδιαίτερα ταλαντούχοι. Ο Γιώργος Καλογήρου, ο Μανόλης Ανδρουλιδάκης και ο Νεοκλής Νεοφυτίδης ερμήνευσαν από δύο τραγούδια τους, αποσπώντας θερμά χειροκροτήματα.

Και στη συνέχεια, μαζί με νεότερες δημιουργίες του Χρ. Λεοντή, το «Ξενιτεμένο μου πουλί», ο «Μοραζάν» από το «Γενικό Ασμα» των αγώνων της Λατ. Αμερικής (το «Κάντο Χενεράλ» του Παμπλο Νερούντα - επίσης δεν έχει παιχτεί ποτέ σε συναυλία) και δροσιά λυρισμού, με τα πολυτραγουδισμένα «Λούζεται η αγάπη μου» και «Αχ! έρωτα» του μεγάλου Ισπανού Λόρκα από τον πρώτο διδάξα Μανώλη Μητσιά, που συνέχισε με τα«Χάθηκε η επανάστασή μας», «Μια φορά κι έναν καιρό» (Μήτσου Ευθυμιάδη), αλλά και τον κλασικό «θησαυρό» «Πού να χωρέσει τ' όνειρο».

Κι έπειτα, η εμβληματική «Καταχνιά» σε στίχους Κώστα Βίρβου, εμπνευσμένους από την Κατοχή, ο πρώτος κύκλος τραγουδιών του Χρ. Λεοντή, μέσα από τη λαϊκή, ανόθευτη ερμηνεία του Λάκη Χαλκιά - φόρος τιμής στους παντοτινούς αγώνες: «Ενας ξύλινος σταυρός», «Τι κι αν με ρίξεις στο κελί», «Δεν θέλω να μου δέσετε τα μάτια»... Η συναυλία έκλεισε με τραγούδια από το συγκλονιστικό «Καπνισμένο Τσουκάλι» σε ποίηση που έγραψε ο Γ. Ρίτσος όταν ήταν εξόριστος στη Λήμνο: «Τούτες τις μέρες», «Αυτά τα κόκκινα σημάδια στους τοίχους». «Και να αδερφέ μου» ήταν το τελευταίο τραγούδι που ερμηνεύτηκε από όλους τους συντελεστές της συναυλίας επί σκηνής και με σύσσωμη την αίθουσα να συνοδεύει. Το σύνθημα «Εμπρός λαέ μην σκύβεις το κεφάλι, με το ΚΚΕ αντίσταση και πάλη» ήταν το καλύτερο κλείσιμο της συγκλονιστικής αυτής βραδιάς.

Επαιξαν οι μουσικοί: Νεοκλής Νεοφυτίδης (πιάνο), Μανόλης Ανδρουλιδάκης (κιθάρες), Τεό Λαζάρου (κοντραμπάσο), Αντώνης Παπαγγελής (κλασική κιθάρα), Σταύρος Κεκές (μπουζούκι), Νίκος Παπαναστασίου (ακορντεόν). Ηχολήπτης ο Γιάννης Παπαδόπουλος.

Πηγή:www.rizospastis.gr