Αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ ο μικρός ο μέγας...

Ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει για την αποδοκιμασία του Πάγκαλου στο Παρίσι. Προφανώς φταίει και για την αποδοκιμασία του Παπανδρέου στο Βερολίνο, γιατί όχι; Όπως άλλωστε φταίει για το "Δεν πληρώνω - δεν πληρώνω". Όπως φταίει για τις μπάρες των διοδίων. Όπως φταίει για την Κερατέα. Όπως έφταιξε για τη Νομική των μεταναστών. Όπως έφταιξε για τον Δεκέμβρη του 2008. Για τα πάντα όλα τέλος πάντων, μην το ψάχνεις, ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει. Όποιος διατηρεί αμφιβολίες ας ρωτήσει τον κ. Πεταλωτή. Ή την κ. Μπακογιάννη. Ή τον κ. Άδωνι Γεωργιάδη. Ή τον ίδιο τον κ. Πάγκαλο. Για τα παλαιότερα μπορεί να ρωτήσει και τον κ. Πολύδωρα. Τι διάολο, τόσοι άνθρωποι σοβαροί, όλοι ψέματα λένε;...

Αλλά τι είναι τέλος πάντως αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ; Πώς καταφέρνει να βρίσκεται πανταχού παρών; Πώς μπορεί να φέρνει τα πάνω κάτω;

Πόση δύναμη διαθέτει; Τι σόι οργάνωση, δικτύωση και τι λογής τεράστιες και πολυπλόκαμες επιρροές έχει στη διάθεσή του ώστε να καταφέρνει να κινεί γη και ουρανό ακόμη και στις Ευρώπες;

Ε, λοιπόν, για τους μη γνωρίζοντες επακριβώς τα πράγματα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα συμμαχικό πολιτικό μόρφωμα με καμιά δεκαριά συνιστώσες, που, αν πιστέψουμε στα μάτια μας, δεν μπορεί να μοιράσει δυο γαϊδουριών άχυρα. Που στις τελευταίες εκλογές εξασφάλισε το ιλιγγιώδες ποσοστό του 4,7%. Που στις δημοσκοπήσεις τώρα ίσα που καταφέρνει να επιβιώνει. Που στις αυτοδιοικητικές εκλογές κατέβηκε με δυο - τρία διαφορετικά σχήματα. Που διασπάται και ξαναδιασπάται κατά συρροήν. Που εδώ και 'γώ δεν ξέρω πόσους μήνες ψάχνει και ψάχνεται, να δει αν μπορεί να προχωρήσει ως έχει ή θα διαλυθεί εις τις εξ ων συνετέθη συνιστώσες, κι άλλα τέτοια ανθηρά και ρωμαλέα και απειλητικά.

Κι όμως, αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ, ο τέτοιων πολιτικών προδιαγραφών, καταφέρνει, φαίνεται, να κινεί γη και ουρανό. Μεταφυσικά πράγματα!..

Για να λέμε πάντως τα πράγματα με τ' όνομά τους, όταν προχθές τη Δευτέρα το βράδυ ο Θόδωρος Πάγκαλος στο Mega εκλήθη να μιλήσει για την παρισινή του περιπέτεια, εδήλωσεν ευθαρσώς ότι ανάμεσα σ' εκείνους που του επιτέθηκαν γνωρίζει τα ονόματα 4-5 στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Τι σημασία έχει αν ο αμφιτρύων δημοσιογράφος δεν του ζήτησε να πει τα ονόματα στον αέρα; Του το ζήτησε μετά από λίγο ο εκπρόσωπος του ΣΥΝ, ο οποίος παρενέβη. Ο αντιπρόεδρος όμως έπαθε μια -προσωρινή ελπίζουμε- κρίση απώλειας μνήμης εκείνη ακριβώς την ώρα. Και περιορίσθηκε να παραπέμψει σε δήλωση του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή, ότι με την πολιτική που εφαρμόζουν δεν θα τολμούν να βγουν από τα σπίτια τους. Όχι, ο Αλέξης Τσίπρας δεν ήταν στο Παρίσι την ημέρα των επεισοδίων, εξακριβωμένα πράγματα...

Ο συνήθης ύποπτος

Η απόδοση των πάντων -από σχεδόν τους πάντες- στον ΣΥΡΙΖΑ έχει, φυσικά, την εξήγησή της. Και μονάχα ως τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Εδώ και καιρό, ιδίως από τον Δεκέμβρη του 2008, είναι ο εύκολος στόχος. Και συνήθη ύποπτο μπορείς να τον πεις. Πως γινόταν τότε στα πέτρινα χρόνια των ερευνών για τη 17Ν, τότε που οι υπουργοί Δημόσιας Τάξης μονάχα "ακουμπούσαν" την τρομοκρατία, όπου συνελάμβαναν κάθε τρεις και λίγο κάποιους τύπους από τα Εξάρχεια, τους ίδιους πάντα, και μετά αναγκάζονταν να τους στείλουν σπίτια τους;

Έτσι ακριβώς. Ύστερα ο ΣΥΡΙΖΑ ενοχλεί με την πολιτική του, έτσι κι αλλιώς. Από τον ΛΑΟΣ για τα προωθημένα αντιρατσιστικά του, μέχρι το ΠΑΣΟΚ για τα προωθημένα αντιμνημονιακά του.

Από την άλλη μεριά, όταν τον Δεκέμβρη του 2008 ο ΣΥΡΙΖΑ χρεώθηκε από τους πάντες τα πάντα και η σχετική προπαγάνδα έπιασε τη ευγενή φροντίδι των μεγάλων καναλιών κι αφού έβαλε το χεράκι της και η Αλέκα Παπαρήγα, ε, είναι εύκολο από 'κεί και πέρα να φορτώνεται κι όλες τις "αμαρτίες" που ακολουθούν. Εύκολο και βολικό και ευκολότερα πιστευτό.

Εξάλλου, αν περάσει η άποψη ότι ένα κόμμα, το όποιο κόμμα, οργανώνει και καθοδηγεί τις αντιδράσεις, τότε οι αντιδράσεις δεν είναι αυθόρμητες, δεν είναι γνήσιες, άρα λαϊκή δυσαρέσκεια στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Αφού κάποιοι του ΣΥΡΙΖΑ "δεν πληρώνουν - δεν πληρώνουν", προφανώς δεν υπάρχει λαϊκή αντίδραση για την αύξηση της τιμής των εισιτηρίων. Αφού ο ΣΥΡΙΖΑ σηκώνει τις μπάρες στα διόδια, πάει να πει ότι ο κόσμος ο πολύς δεν διαμαρτύρεται για τα διόδια. Αφού ο ΣΥΡΙΖΑ αποδοκίμασε τον Πάγκαλο, προφανώς δεν υπάρχει πραγματικό έρεισμα αποδοκιμασίας του Πάγκαλου ή αποδοκιμασίας και της κυβερνητικής πολιτικής...

Δεν ξέρω αν δικαιολογούνται οι πληθωρικές εκδηλώσεις κατά πολιτευομένων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. Κάποιες απ' αυτές, όπως κατά του Χατζηδάκη για παράδειγμα ή κατά του Παναγόπουλου, σίγουρα δεν δικαιολογούνται. Όμως δεν δικαιολογείται και η βίαιη ματαίωση εκδηλώσεων ή η βίαιη παρεμπόδιση έκφρασης του οποιουδήποτε.

Όλα όμως εξηγούνται. Έχουν την εξήγησή τους στην απόγνωση η οποία διακατέχει πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας σήμερα, εξ αιτίας της πολιτικής που άσκησαν και ασκούν η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Έχουν την εξήγησή τους στην παγιωμένη βεβαιότητα του μεγαλύτερου μέρους της κοινής γνώμης (τα σχετικά ευρήματα των δημοσκοπήσεων μαρτυρούν αποκαλυπτικά περί αυτών) ότι η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ οδήγησαν την κοινωνία στην εξαθλίωση. Έχουν την εξήγησή τους στην ακόμη πιο παγιωμένη βεβαιότητα της κοινής γνώμης ότι η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ κουκουλώνουν συστηματικά τις λαμογιές εαυτών και αλλήλων.

Ειδικά δε για τον Θεόδωρο Πάγκαλο, εκτός απ' όλα τα παραπάνω, μετρούν και οι αλλεπάλληλες προκλητικές και προσβλητικές για τον λαό δηλώσεις του. Όποιος λοιπόν θέλει ειλικρινά να βρει την εξήγηση για όλ' αυτά δεν έχει παρά να σκεφτεί. Με ανοιχτά μάτια, με ανοιχτά αφτιά και, προπάντων, με ανοιχτό μυαλό...

Υστερόγραφο: Διαμαρτυρήθηκε ο Θόδωρος Πάγκαλος επειδή, όπως είπε, έπεσε θύμα λεκτικής βίας. Πράγματι, η λεκτική βία δεν είναι αθωότερη από τη φυσική βία. Έχει όμως καθίσει να λογαριάσει ο αντιπρόεδρος τα θύματα της δικής του λεκτικής βίας; Της συχνά ολωσδιόλου βάρβαρης; Μπορεί να ρωτήσει όποιον θέλει, όποιον βρει μπροστά του, σχεδόν κανείς δεν του έχει γλυτώσει. Θα του προτείναμε πάντως να ρωτήσει κατά προτεραιότητα τον Κώστα Λαλιώτη.

Πηγή:www.avgi.gr