Μια νέα, εθνική αυτή την φορά κρίση, με μη αναστρέψιμες συνέπειες βρίσκεται πλέον προ των πυλών.
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ!
Η επίσκεψη Παπανδρέου στην Τουρκία και η αναβάθμιση του λεγόμενου Ελληνοτουρκικού διαλόγου ανοίγουν ένα νέο «κουτί της Πανδώρας» σε βάρος της Ελλάδας.
Νομιμοποιούν τις Τουρκικές απαιτήσεις σε εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα και ορυκτό πλούτο στο Αιγαίο. Αυτό υπογράφουν οι δηλώσεις του για «τολμηρές πρωτοβουλίες» και η ενεργοποίηση του συμβουλίου «συνεργασίας» με την Άγκυρα το Μάρτιο.
-Ο Γ. Παπανδρέου σπεύδει να αξιοποιήσει την «ευκαιρία» της κρίσης για να ικανοποιήσει πάγιες βλέψεις της Άγκυρας και επιθυμίες των ΗΠΑ τις οποίες εμφανίζει ως… νέα ελπίδα. Με όχημα τη «συνεκμετάλλευση» του Αιγαίου μας οδηγεί σε μια νέα εθνική τραγωδία!
Η απάτη της «συνεκμετάλλευσης» του Αιγαίου με συνεταίρο το… στρατιωτικό καθεστώς της Άγκυρας το οποίο απαιτεί επίσημα ακόμη και τον έλεγχο του Ιονίου!!! Υποκρύπτει όχι μόνο την αρπαγή του συνόλου του ορυκτού πλούτου του Αιγαίου αλλά και τη διχοτόμηση του ως τον 25ο Μεσημβρινό την οποία προωθεί η Άγκυρα συστηματικά με συνεχείς προκλητικές εναέριες και θαλάσσιες παραβιάσεις! Ωστόσο:
-Ο κ. Παπανδρέου και το Αμερικανόδουλο πολιτικό σύστημα αγωνιούν για τη τύχη της νέας αποστολής που ανέθεσε ο κ. Ομπάμα στην Άγκυρα, της στρατηγικής της «ηγέτιδας δύναμης όλου του Αραβο-μουσουλμανικού κόσμου», η οποία καλείται να «εκτοπίσει» από αυτήν την θέση τον σημερινό κύριο αντίπαλο των ΗΠΑ - που είναι το Ιράν.
Μπροστά σε αυτή την αναγκαιότητα και στην επιμονή του «μεγάλου αδελφού», η εδαφική ακεραιότητα και η διασφάλιση της σταθερότητας και του ορυκτού πλούτου του Αιγαίου έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Το ξενόδουλο δικομματικό σύστημα της χώρας μας οφείλει να συναινέσει. Οφείλει να συνδράμει στην αναγόρευση της Τουρκίας σε υπερδύναμη της Νέας Τάξης με οποιοδήποτε τίμημα και στο πρόσωπο του Γ Παπανδρέου βρίσκει - για μια ακόμη φορά - τον «κατάλληλο άνθρωπο» για τούτο.
Δεν πρέπει αυτή την φορά να προλάβει… Είναι η ώρα να φύγει η κυβέρνηση της ντροπής και της ξένης κατοχής. Να φύγει προτού οδηγήσει, εκτός από το Μνημόνιο, και σε άλλες περιπέτειες και οδυνηρές ήττες τη χώρα!
Οι συμφωνίες της Μαδρίτης του 1997 και του Ελσίνκι του 1999 δεν πρέπει να εξελιχθούν. Μόνο σε «θερμά επεισόδια», μόνιμη ένταση και εθνική τραγωδία μπορούν να καταλήξουν.
-Κανένας Ελληνοτουρκικός διάλογος δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί αν πρώτα η Τουρκία δεν άρει την ανακήρυξη ως «αιτίας πολέμου» της άσκησης από την Ελλάδα του δικαιώματος να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια.
-Αν δεν αναγνωρίσει το διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 και ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υφαλοκρηπίδα και την Α.Ο.Ζ. (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη)
-Αν δεν διακηρύξει σεβασμό στις συνθήκες της Λοζάννης και των Παρισίων και στο Ιταλικό πρακτικό παράδοσης των Δωδεκανήσων, που καθορίζουν τα σημερινά σύνορα, και άν δεν αποσύρει τα στρατεύματα κατοχής και το διαρκές έγκλημα του εποικισμού από την Κύπρο.
-Πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική. - Συμμαχία με τη Ρωσία του Πούτιν στην Άμυνα, τους εξοπλισμούς, την ενεργειακή πολιτική και τους Αγωγούς
-Η Ελλάδα οφείλει να προχωρήσει με μονομερή δήλωσή της στον ΟΗΕ σε ανακήρυξη της ΑΟΖ της όπως έκανε η Κύπρος το 2004 και πολλά άλλα κράτη για τις έρευνες πετρελαίου.
-Για να αντιμετωπισθεί έτσι και το μόνο υπαρκτό θέμα ανάμεσα στις δύο χώρες, το θέμα του καθορισμού των ορίων της υφαλοκρηπίδας. Οφείλει τέλος να αποχωρήσει από τη ΝΕΑ ΔΟΜΗ του ΝΑΤΟ η οποία διχοτομεί «ντε φάκτο» τον εναέριο χώρο του Αιγαίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου