Όσο πιο γρήγορα φύγουν, τόσο πιο καλά…

Είναι στιγμές που «μικρές» ειδήσεις αναδεικνύουν μεγάλες τάσεις: Η υπογραφή της πρώτης επιχειρησιακής σύμβασης μεταξύ της κερδοφόρου ΝΕΟΓΑΛ και του σωματείου (με ηγεσία ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), που προβλέπει μείωση μισθών κατά 9%, είναι γεγονός. Σχεδόν ακαριαία ακολούθησε η εφημερίδα «Αγγελιοφόρος» (συμφερόντων Μπόμπολα, Ψυχάρη, Μπακατσέλου) και η ιδίων συμφερόντων μεγάλη εκτυπωτική μονάδα στην Κεντρική Μακεδονία. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ στην Κ. Μακεδονία αυτή η μορφή «σύμβασης» σύντομα θα είναι η κυρίαρχη.

Μέτρα

Αποδεικνύεται έτσι ότι οι επιταγές του μνημονίου και τα σχετικά νομοθετήματα του ΠΑΣΟΚ δεν αφορούν «ειδικές» περιπτώσεις, αλλά το σύνολο των εργαζομένων:
Μετά το λεπίδι στους μισθούς στο Δημόσιο τη χρονιά που πέρασε, το 2011 προβλέπεται σαν η χρονιά της μεγάλης επίθεσης στα μεροκάματα στον ιδιωτικό τομέα, στο όνομα αυτή τη φορά όχι του χρέους, αλλά της «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων. Των επιχειρήσεων που συνεχίζουν να απολύουν εργαζόμενους μαζικά, δημιουργώντας το έδαφος για εφιαλτικές προβλέψεις ανεργίας πάνω από το 20%...

Έτσι είναι η κρίση, που θα έλεγε και η πριμαντόνα της κυβερνητικής επιθετικότητας, ο Ανδρέας Λοβέρδος. Που, παρεμπιπτόντως, μας προειδοποίησε ότι «αν δεν πετύχει αυτό το ντελικάτο(!) κυβερνητικό πρόγραμμα… τότε θα αντικατασταθεί με άλλες πολιτικές οριζόντιες και άδικες». Μόνο που η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι αν αφήνουμε να περνάει το (ασφαλώς καθόλου ντελικάτο) κυβερνητικό πρόγραμμα, τότε ακριβώς στρώνεται το έδαφος για νέες και νεότερες πολιτικές, για διαδοχικά πακέτα μέτρων που γίνονται όλο και πιο άδικα.

Την ίδια στιγμή ο Γ.Α.Παπανδρέου προσπαθεί να μας πείσει ότι, διεκδικώντας τα «ευρωομόλογα» , αγωνίζεται για «να μην καταστούν αναγκαία πρόσθετα μέτρα». Πρόκειται για την απόλυτη υποκρισία. Άλλωστε ο ίδιος ο πρωθυπουργός φρόντισε να δηλώσει ότι ακόμα και αν η ΕΕ πεισθεί για τα ευρωομόλογα, αυτά «δεν υποκαθιστούν τις αναγκαίες προσαρμογές που θα γίνουν σε κάθε χώρα και στην Ελλάδα…». Έτσι η κυβέρνηση συνεχίζει απτόητη την πολιτική των αντιμεταρρυθμίσεων: «Άνοιγμα» κλειστών επαγγελμάτων, ιδιωτικοποιήσεις, σαρωτικές περικοπές των κοινωνικών δαπανών που προβλέπει ο προϋπολογισμός…

Στις βδομάδες που έρχονται, θα κορυφωθεί η τρομοκρατική καμπάνια των ΜΜΕ, με άξονες το αν θα δοθεί η 4η δόση του δανείου, αν η χώρα θα αποφύγει τη χρεοκοπία κ.λπ. Πρόκειται για προπαγάνδα με εμφανή πολιτική στόχευση να βοηθήσει την κυβέρνηση να στηρίξει το πρόγραμμά της. Πρόκειται όμως, επίσης, για προπαγάνδα που αντανακλά μια πραγματικότητα: Το βάθος και η έκταση της κρίσης αποδεικνύονται τέτοια, που τρομάζουν τους καπιταλιστές, τους θεσμούς και τους μηχανισμούς τους.

Άλλωστε σε ευρωπαϊκό επίπεδο διεξάγονται πλέον δημόσια συζητήσεις που λίγους μήνες πριν θα ήταν αδιανόητες: Είναι εφικτή η συνέχιση της στήριξης των τραπεζών; Μπορεί να σωθεί το ευρώ; Μπορούν οι πολιτικές της σκληρής λιτότητας να βγάλουν το σύστημα από την κρίση; Οι διαφορετικές τοποθετήσεις που εκδηλώνονται, π.χ. στο ζήτημα των ευρωομολόγων, αντανακλούν τους προβληματισμούς και τα αδιέξοδα των κυρίαρχων τάξεων.

Ρατσισμός 

Σε αυτές τις συνθήκες είναι κυριολεκτικά απαράδεκτη η στροφή του ΠΑΣΟΚ στην αντιμεταναστευτική πολιτική που μέχρι πρόσφατα αποτολμούσε μόνο το ρατσιστικό ΛΑΟΣ. Οι ανακοινώσεις του Παπουτσή για το Τείχος του αίσχους στον Έβρο, οι δηλώσεις του Λοβέρδου για τις ευθύνες των… μεταναστών στην κατάρρευση των νοσοκομείων, οι υπαινιγμοί του (άλλοτε κοσμοπολίτη και πολυπολιτισμικού) Μπουτάρη για «μηδενική ανοχή» στο Δήμο Θεσσαλονίκης, αποδεικνύουν ότι πρόκειται για συνολική επιλογή και όχι για τακτικό «ολίσθημα». Η σοσιαλδημοκρατία στην περίοδο του απόλυτου εκφυλισμού της, της ρήξης των σχέσεών της με τις ελπίδες της εργατικής τάξης, στρέφεται ανοιχτά στο ρατσισμό, επιδιώκοντας ακόμα και με αυτό το χυδαίο τρόπο να συγκρατήσει την επιρροή της.

Ανάλογο «παιχνίδι» ετοιμάζει και η ΝΔ, με την οικεία στον Αντ. Σαμαρά ρητορική του εθνικισμού. Η δεξιά, μη έχοντας πραγματικές δυνατότητες να διαχωριστεί από την κυβέρνηση στην οικονομική και κοινωνική πολιτική, ετοιμάζει την αντεπίθεσή της με έμφαση στα «εθνικά θέματα». Τα καλόπαιδα του Χριστόδουλου, που από το Δίκτυο 21 αναβαθμίστηκαν σε «συμβούλους» του αρχηγού της αντιπολίτευσης, ετοιμάζουν τα μαχαίρια τους για το Αιγαίο, την υφαλοκρηπίδα του, τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες κ.λπ.

Αντίσταση 

Βέβαια σε όλα αυτά τα θέματα, ο κόσμος των από πάνω λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο. Γιατί όλα τα σημάδια δείχνουν ότι ωριμάζει η είσοδος στο προσκήνιο ενός νέου αποφασιστικού «παίχτη», του κόσμου από τα κάτω. Το έδειξε η μαζικότητα της απεργίας στις 15 Δεκέμβρη. Το δείχνει η ανθεκτικότητα αγώνων όπως η απεργία στις συγκοινωνίες. Το δείχνουν οι τριγμοί στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που, κάτω από την οργή και την αγανάκτηση της βάσης της, δυσκολεύεται πλέον να διατηρήσει ακόμα και τη συνοχή της.

Το δείχνει η διεθνής εξάπλωση του «μικροβίου» της αντίστασης, των αγώνων για την ανατροπή: Από τους δρόμους της Αθήνας, στις σχολές του Λονδίνου, στα εργοστάσια της Γαλλίας, στις φτωχογειτονιές του Μαγκρέμπ, το αίτημα και η ελπίδα για ένα νέο ’68 επωάζεται σταθερά και όχι πλέον τόσο αργά…

Αυτοί οι αγώνες, για να νικήσουν, θα χρειαστούν την Αριστερά τους. Και εδώ θα πρέπει να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας.

Πηγή: Eργατική Αριστερά