Νέα δάνεια... ανεξαρτησίας

Οι νεοκοτζαμπάσηδες της ευρωκρατίας και της αμερικανοκρατίας του ΔΝΤ πανηγυρίζουν! Καθώς το χρήμα ρέει εικονικά με βάση την συμφωνία ενεργοποίησης του «μηχανισμού διάσωσης» της Ελλάδας, ώστε να «επιτύχουμε» ευνοϊκότερους όρους δανεισμού από την αγορά (δηλαδή, από τους «πρώην» κερδοσκόπους), η χώρα μετατρέπεται σταδιακά σε ένα ιδιότυπο προτεκτοράτο. Αυτό ήταν, άλλωστε, από την αρχή ο στόχος της τοκογλυφικής ΕΕ, του ληστρικού ΔΝΤ, της κερδοσκοπικής αγοράς, εν ολίγοις, των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών που αλληλοσπαράζονται πάνω από το πτώμα της «ελληνικής οικονομίας».

Οσα χρήματα έρθουν με τη μορφή (εξοντωτικών, σε κάθε περίπτωση) δανείων, αφού υφαρπαχτούν από τους εγχώριους μεσάζοντες και μεταπράτες για να πλουτίσουν παρασιτικά, θα επιστραφούν στο πολλαπλάσιο στους διεθνείς «σωτήρες της Ελλάδας» με τη επιβολή ληστρικών και κατασταλτικών μέτρων ενάντια στο λαό. Με τη διαιώνιση της κυριαρχίας τους στη χώρα και τους κατοίκους της.

Τίποτα δεν πρόκειται να δοθεί στους εργαζόμενους. Αντίθετα, επιδιώκεται να αφανιστεί κάθε εργασιακό, πολιτικό και κοινωνικό δικαίωμα που δήθεν χαρακτήριζε, έως πρότινος, μια «αναπτυγμένη ευρωπαϊκή χώρα». Και με τη συνήθη πρακτική των διεθνών χρηματοπιστωτικών κομπιναδόρων, που δανείζουν με χρήματα που δεν έχουν ενώ εισπράττουν ή κατάσχουν πραγματικές αξίες, οι καθεστωτικοί πανηγυρισμοί γίνονται ακόμη πιο προκλητικοί και γελοίοι. Γιατί υποκρύπτουν αμηχανία για τον πολιτικό υποβιβασμό της ντόπιας κεφαλαιοκρατίας και των κομμάτων της σε εσωτερικό και διεθνές επίπεδο.

Με τη δικτατορία του ΔΝΤ και της ΕΕ που εδραιώνει η σχεδόν βέβαιη ενεργοποίηση του μηχανισμού ληστείας της ευρωζώνης και του ΔΝΤ, δεν μπορεί, βέβαια, να γίνεται λόγος για διεύρυνση της παραγωγικής βάσης της χώρας, για ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, για κοινωνική ανάπτυξη και ευημερία. Μπορεί μονάχα να αναπαραχθεί το παραμύθι της «ψωροκώσταινας Ελλάδας που δεν μπορεί να ταΐσει τα παιδιά της», το παραμύθι της «διαφθοράς» που είναι το κακό μας ριζικό. Το παραμύθι του «διογκωμένου, άχρηστου και σπάταλου» δημόσιου τομέα, των «προνομιούχων» εργαζόμενων που ζουν εις βάρος του «δημιουργικού» επιχειρηματία κ.λπ. Για να δικαιολογείται ο συνεχόμενος δανεισμός και η συνεχόμενη υποδούλωση.

Με αυτήν την έννοια είναι, παρά τα όσα λένε τα κυβερνητικά παπαγαλάκια των ΜΜΕ, προς το συμφέρον των εργαζόμενων, της νεολαίας, της χώρας και της... οικονομίας κάθε κοινωνική αναταραχή και παράλυση της παραγωγής (με απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις), προκειμένου να ενταθεί το «αρνητικό κλίμα» δανεισμού με χρήματα που θα καρπωθεί για μια ακόμη φορά το εγχώριο κεφάλαιο, που θα πλουτίσει και θα αυξήσει την δύναμη του ιμπεριαλισμού και τα οποία χρήματα θα αποπληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι που καλούνται, για μια ακόμη φορά, να θυσιαστούν.

Να θυσιαστούν οι εργαζόμενοι και η νεολαία από «πατριωτισμό», όπως λένε οι απάτριδες της τσέπης και της ψευτιάς. Να θυσιαστούν λόγω έλλειψης γνώσεων και λόγω αναρμοδιότητας, όπως λένε οι «ειδήμονες» και τα «ιερά τέρατα» (τέρατα στην κυριολεξία) του ΔΝΤ και της ΕΚΤ. Να θυσιαστούν από αφέλεια, αδιαφορία και βαρεμάρα, όπως λένε οι «διασκεδαστές» των ΜΜΕ. Να θυσιαστούν από απελπισία για τους «χαμένους αγώνες» και τις «απελευθερωτικές προσπάθειες που απέτυχαν», όπως λέει η «πεφωτισμένη» αριστεροδεξιά διανόηση. Να θυσιαστούν από φόβο απέναντι στους «παντοδύναμους» κατασταλτικούς μηχανισμούς, όπως λέει ο αστυνόμος.

Ωστόσο, στις σημερινές συνθήκες ολοκληρωτικής επιβολής της βαρβαρότητας δεν έχουμε την πολυτέλεια να «γίνουμε πατριώτες, να δηλώσουμε αναρμόδιοι, αφελείς, αδιάφοροι, απελπισμένοι και φοβισμένοι». Σήμερα ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος του μαζικού αγώνα, της λαϊκής αλληλεγγύης, της κινηματικής-απελευθερωτικής αφύπνισης και αισιοδοξίας ως πράξη αντίστασης. Για να δούμε τον κόσμο και τους εαυτούς μας διαφορετικά και όχι όπως θέλουν οι εκμεταλλευτές και καταπιεστές του κόσμου.