Φορολογικό, ασφαλιστικό, εργασιακές σχέσεις είναι τα νέα «πακέτα» μέτρων που έρχονται να συμπληρώσουν τα ληστρικά μέτρα που ανακοινώθηκαν στις 3 Μάρτη. Και -παρά τις επικοινωνιακές φανφάρες των κυβερνητικών στελεχών- αποδεικνύεται ότι και τα νέα μέτρα κινούνται στην ίδια και χειρότερη κατεύθυνση. Έτσι, η «αποκατάσταση των φορολογικών αδικιών» αποδείχτηκε πραγματική φοροληστεία στο εισόδημα των εργαζομένων και των μικρομεσαίων εισοδημάτων. Η «εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος» αποδεικνύεται κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης-περίθαλψης, και ο «εκσυγχρονισμός των εργασιακών σχέσεων» αποδεικνύεται διάλυση των συλλογικών συμβάσεων, απελευθέρωση των απολύσεων, επέκταση της ανεργίας, της επισφάλειας και της αβεβαιότητας.
Διάλυσε πολλές αυταπάτες το φορολογικό νομοσχέδιο που συζητιέται στη Βουλή. Γιατί, σαν να μην έφτανε η πρόσφατη αύξηση του ΦΠΑ, σαν να μην έφτανε η αύξηση του φόρου σε καύσιμα, ποτά και τσιγάρα, σαν να μην έφτανε το πετσόκομμα των επιδομάτων, τώρα συρρικνώνεται το αφορολόγητο όριο από 12.000 σε 6.000 ευρώ και από κει και πάνω αρχίζει ένα κυνηγητό μικροαποδείξεων στο οποίο όποιος δεν ανταποκριθεί θα αναγκαστεί να πληρώσει επιπλέον «χαράτσι». Και δεν είναι μόνο αυτό. Τα νέα τεκμήρια διαβίωσης επιφυλάσσουν νέα αφαίμαξη των μικρομεσαίων εισοδημάτων. Η επέκταση του ΦΠΑ σε δικηγόρους, συμβολαιογράφους κ.ά, η υποχρεωτική χρήση ταμειακών μηχανών και ο λογιστικός προσδιορισμός του εισοδήματος μικροεπαγγελματιών θα σημάνει τόσο το χτύπημα των μικρομεσαίων εισοδημάτων προς όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων, αλλά και την παραπέρα αύξηση του κόστους των υπηρεσιών αυτών. Και, βέβαια, για τις μεγάλες επιχειρήσεις μειώνονται οι φορολογικοί συντελεστές, μένουν στο απυρόβλητο οι τόκοι καταθέσεων και ομολόγων, προβλέπονται νέες φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο με διάφορα προσχήματα.
Κι, όμως, την ίδια στιγμή που επιβεβαιώνονται ξανά και ξανά ο σαρωτικός χαρακτήρας της επίθεσης και ο ρόλος του κράτους και των κυβερνήσεών του, υπάρχουν δυνάμεις ακόμη και στην Αριστερά που προβάλλουν αιτήματα για δίκαιη φορολόγηση, για φορολόγηση του κεφάλαιου, της εκκλησίας κ.λπ. Αιτήματα τελείως αποπροσανατολιστικά, που καλλιεργούν την ψευδαίσθηση ενός «ουδέτερου» κράτους το οποίο καλείται να εφαρμόσει μια «δικαιότερη» πολιτική. Που ζητούν από το κεφάλαιο να φορολογήσει τον ίδιο του τον εαυτό! Που -ηθελημένα ή άθελα- υποτιμούν το ρόλο της εργατικής τάξης και τη σημασία του να συγκροτήσει τη δική της ταξική απάντηση, απαλλαγμένη από τα αστικά βαρίδια και τις αυταπάτες για μια άλλη διαχείριση.
Αυτήν την απάντηση έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι! Και το απέδειξαν με την αγωνιστική επιμονή τους όλο το προηγούμενο διάστημα. Ενάντια στο «πρόγραμμα βαρβαρότητας». Για την ανατροπή των μέτρων που ψηφίστηκαν και το φραγμό σε όσα ετοιμάζονται. Για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών τους. Ενάντια στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα. Ενάντια στην πολιτική που έχει μετατρέψει τη χώρα σε πεδίο άγριου ανταγωνισμού των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και βυθίζει το λαό στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Και αυτά οφείλει να υπηρετήσει η Αριστερά. Παίρνοντας κάθε δυνατή πρωτοβουλία για την ενίσχυση και κλιμάκωση των αγώνων. Σε κάθε σωματείο, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά. Ενάντια στη συναίνεση και την υποταγή. Ενάντια στο συμβιβασμό και τις λογικές συνδιαχείρισης. Αξιοποιώντας και το φετινό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς. Με την κοινή δράση για τη δημιουργία ενός πλατιού μετώπου αντίστασης, με στόχο την ανατροπή του «προγράμματος βαρβαρότητας». Για ένα παλλαϊκό ξεσηκωμό ενάντια στο μαύρο μέλλον που μας ετοιμάζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου