Νέα επιδρομή στην ασφάλιση

Πλήρης σύνταξη στα 40 χρόνια δουλειάς και 70 έτη και... βάλε

Το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο είναι το νέο τερατούργημα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που βάζει ταφόπλακα σε αυτό που ονομάζεται κοινωνική ασφάλιση. Αποτυπώνει με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο το βαθύ αντεργατικό και αντιδραστικό πρόσωπο της λεγόμενης δημοκρατικής κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου και τη δουλικότητά της στις απαιτήσεις της αστικής τάξης, του μεγάλου κεφαλαίου, ξένου και ντόπιου.

Ετσι, με το καινούριο νομοσχέδιο, η 35ετία και με όριο τα 65 ή 37ετία που ισχύει με το σημερινό καθεστώς χωρίς όρια ηλικίας γίνεται 40 χρόνια δουλειάς. Αν πάρουμε υπόψη μας το γεγονός ότι επί 27 συνεχή χρόνια η ανεργία στη χώρα ήταν, μέχρι το 2008, σε ετήσια βάση, 400.000 και αν σε αυτό προστεθεί η μερική απασχόληση, η εποχική, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τότε για να θεμελιώσει ένας εργαζόμενος δικαίωμα συνταξιοδότησης θα πρέπει να δουλεύει μέχρι τα 70.

Με το νέο νομοσχέδιο που απαιτεί δουλειά 40 χρόνια για πλήρη σύνταξη και με την ανεργία τουλάχιστον σε διπλάσιο ποσοστό από το σημερινό, γίνεται φανερό ότι ελάχιστοι εργαζόμενοι θα μπορέσουν να πάρουν σύνταξη. Αλλά και όσοι την πάρουν θα είναι μειωμένη κατά 30%, αφού ο υπολογισμός των συντάξεων θα γίνεται με βάση τις αποδοχές ολόκληρου του εργάσιμου βίου και όχι όπως ισχύει σήμερα που είναι η τελευταία 5ετία. Πλήρη σύνταξη, λοιπόν, και αυτή δραστικά μειωμένη, στα 70 και βάλε, ενώ στα 65 θα λαμβάνει τη βασική που θα είναι 360 ευρώ. Το κράτος θα δεσμεύεται μόνο γι' αυτό το μέρος της σύνταξης και το οποίο δεν θα ισχύει για όλους τους εργαζόμενους, αφού θα ισχύουν μια σειρά από προϋποθέσεις, που σημαίνει πως για κάποιους μπορεί να μειώνεται ακόμη και στα 200 ευρώ.

Ολα τα παραπάνω θα οδηγούν τους εργαζόμενους για να πάρουν μια κάπως ικανοποιητική σύνταξη να δουλεύουν όλο και περισσότερα χρόνια, μέχρι τα βαθιά γεράματα. Και αυτό αν τους το επιτρέπουν οι συνθήκες δουλειάς αλλά και ο εργοδότης τους που θα ήθελε πιο νέους για να μπορεί να τους ξεζουμίζει περισσότερο. Ετσι, και το δεύτερο μέρος της σύνταξης, που θα έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα, δεν θα είναι σταθερό για όλους τους εργαζόμενους. Στα παραπάνω πρέπει να σημειωθεί και ο διαχωρισμός της σύνταξης από τους κλάδους υγείας, που σημαίνει μεγαλύτερη υποβάθμιση και υπονόμευση της δωρεάν προσφοράς υγείας και περίθαλψης των εργαζομένων και το σπρώξιμο όσο μπορούν για περίθαλψη στον ιδιωτικό τομέα.

Αυτή είναι συνοπτικά η νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η νέα αντιασφαλιστική επιδρομή, που σπρώχνει τις πλατιές μάζες των εργαζομένων στην πλήρη ανασφάλεια και αβεβαιότητα και με συνθήκες ζωής την ανέχεια και την εξαθλίωση. Ενώ για το άλλο επίμαχο θέμα, τη συνταξιοδότηση των γυναικών στο Δημόσιο, οι εργαζόμενες με παιδιά θα συνταξιοδοτούνται στα 65. Αυτό σημαίνει πως στο εξής θα εργάζονται επιπλέον από 5 έως και 17 χρόνια. Πρόκειται για ένα αντεργατικό τερατούργημα το οποίο έρχεται να ξεθεμελιώσει κυριολεκτικά αυτό που ονομάζουμε κοινωνική ασφάλιση, να γκρεμίσει τα πάντα και να μπάσει τον κόσμο της δουλειάς και του μόχθου στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα.

Σε αυτές λοιπόν τις συνθήκες που η κυβέρνηση κλιμακώνει τη βάναυση και βάρβαρη πολιτική της προς όφελος του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, τη στιγμή που ο εργαζόμενος λαός βυθίζεται στην εξαθλίωση, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες σφυρίζουν αδιάφορα και αυτό το κάνουν συνειδητά για να αποθαρρύνουν και να κάμψουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων.

Οι εργαζόμενοι σίγουρα δεν έχουν πει την τελευταία λέξη. Το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο της πασοκικής κυβέρνησης και η συνολική της επίθεση πολλαπλασιάζει την οργή των εργαζομένων και τη θέλησή τους να μπουν στην πάλη πιο μαχητικά και μαζικά για να μην περάσει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και για να ανατραπεί το σύνολο των αντεργατικών μέτρων.