Οι κινητοποιήσεις αυξάνονται και αγκαλιάζουν το σύνολο της χώρας, ενώ ταυτόχρονα δυναμώνει η θέληση των εργαζόμενων μαζών για τη συνέχιση των αγώνων. Οι δυνάμεις του συστήματος και όλο το πολιτικό τους προσωπικό, όπως και τα ξένα μεγάλα τους αφεντικά, πίστευαν πως ο δρόμος της αγριότητας και βαρβαρότητας που χάραξαν θα ήταν χωρίς σοβαρές αντιδράσεις από τον κόσμο της δουλειάς. Οι συνεχιζόμενες διαδηλώσεις και απεργιακές κινητοποιήσεις, καθώς και η μεγάλη συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία στις 11 Μάρτη και οι πολύ μαζικές συγκεντρώσεις και πορείες που πραγματοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα, στέλνουν μηνύματα με πολλούς αποδέκτες.
Το πήραν οι πρωταγωνιστές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα υποχωρήσουν, αντίθετα ετοιμάζουν και άλλα αντιλαϊκά πακέτα μέτρων. Αλλά και οι εργαζόμενοι της χώρας δεν είναι διατεθειμένοι να υποχωρήσουν. Πήρε το μήνυμα και η άρχουσα τάξη και το κυβερνητικό επιτελείο, που, παρά την καθημερινή ιδεολογική τρομοκρατία που ασκούν και τα εκβιαστικά και ψεύτικα διλήμματα που καλλιεργούν, δεν φαίνονται ικανοί να κρατήσουν το λαϊκό μέτωπο στη γωνία. Πήραν επίσης το μήνυμα και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που πιστεύουν πως μπορούν αβίαστα και χωρίς κόστος να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε κυβέρνηση και κεφάλαιο.
Βέβαια, το σημερινό επίπεδο των αγώνων δεν είναι αρκετό για να ανατρέψει τα μέτρα που ψηφίστηκαν και να αποτρέψει αυτά που έρχονται. Ολοφάνερα, απαιτείται πιο μαζική και αποφασιστική απάντηση. Τα χειρότερα έρχονται και μάλιστα σύντομα. Αυτό ούτε θέλουν ούτε μπορούν να το κρύψουν. Πιστεύουν πως ο συσχετισμός δύναμης που διαθέτουν είναι αρκετός για να προωθήσουν τη νέα αντεργατική καταιγίδα μέτρων: την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, την επιβολή 4 ημερών εργασίας την εβδομάδα με αντίστοιχη μείωση του μισθού, την απελευθέρωση των απολύσεων, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και την ουσιστική κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης κ.ά. Με δυο λόγια, να επιβάλουν στον εργαζόμενο λαό και στη νεολαία μεσαιωνικές συνθήκες δουλειάς και διαβίωσης, για να μπορούν οι δυνάμεις του κεφαλαίου να ασκούν στον κόσμο της δουλειάς την απόλυτη κυριαρχία τους. Ακριβώς με αυτόν το χαρακτήρα επίθεσης βρίσκονται αντιμέτωπες οι εργαζόμενες μάζες. Και αυτό που μπορεί να αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη είναι η πιο μαζική και μαχητική αντιπαράθεση των εργαζομένων.
Το καθήκον και το βάρος μιας τέτοιας μαζικής αντιπαράθεσης και σύγκρουσης πέφτει στις δυνάμεις που θέλουν και μπορούν να υπηρετήσουν τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα. Αυτή η απάντηση δεν μπορεί και δεν πρέπει να καθυστερήσει, αυτό είναι το πιο σπουδαίο καθήκον αυτής της περιόδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου