ΑΔΙΚΑ, ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΑ ΤΑ ΝΕΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Ανακοίνωση του Τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του Συνασπισμού

Τα νέα φορολογικά μέτρα - τα οποία εξαγγέλθηκαν παράλληλα με την ανακοίνωση της μείωσης των συνολικών αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, γεγονός που ανάβει το πράσινο φως και για αντίστοιχες μειώσεις στον ιδιωτικό τομέα - παρά την καταιγίδα διαφήμισης και προβολής που προηγήθηκε δεν μπορούν να κρύψουν την ουσία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της κυβέρνησης. Με την επιφύλαξη της μελέτης των αναλυτικών διατάξεων του νομοσχεδίου, όταν αυτό δημοσιοποιηθεί, επισημαίνουμε:

1)    Οι μεγάλες επιχειρήσεις όχι μόνο δεν επιβαρύνονται, αλλά ελαφρύνονται σημαντικά, μέσω της μείωσης του φορολογικού συντελεστή στο 20% για τα αδιανέμητα κέρδη τους.

2)    Το αφορολόγητο όριο για μισθωτούς και συνταξιούχους παραμένει το ίδιο χαμηλό (12.000/14=860).

3)    Ο περίφημος «κοινωνικός διάλογος» αποδεικνύεται πυροτέχνημα, το οποίο δεν πρόλαβε καν να σκάσει.

4)    Ένα μεγάλο τμήμα των μισθωτών θα επιβαρυνθεί από την κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης, τη στιγμή που, στα πρότυπα της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι, επιχειρείται ξέπλυμα των επαναπατρισθέντων στη χώρα κεφαλαίων, ανεξαρτήτως του τρόπου δημιουργίας τους. Πλέον, μπορούμε να μιλάμε για το «πλυντήριον η Ελλάς», στο οποίο μπορούν να βρουν ασφαλές καταφύγιο τα κέρδη από το εμπόριο ναρκωτικών, τη σωματεμπορία και άλλες συναφείς ασχολίες. Κάπως έτσι φαίνεται ότι εννοεί η κυβέρνηση την μάχη ενάντια στην φοροδιαφυγή. Επιπλέον, για τους μεγαλοκαταθέτες και τους κατόχους μεγάλης αξίας κρατικών ομολόγων θα εξακολουθήσει να ισχύει η αυτοτελής φορολόγηση ως προς τους τόκους.

5)    Σημαντικότατο κομμάτι των φορολογικών υπηρεσιών παραδίδεται σε ιδιώτες.

6)    Η φορολόγηση της εκκλησίας, παρά τα όποια βήματα, παραμένει ερωτηματικό.

7)    Στα πρότυπα της πολιτικής της Ν.Δ η κυβέρνηση προχωρά σε αποσπασματικές ρυθμίσεις, χωρίς κεντρικό σχεδιασμό, οι οποίες δεν οδηγούν στην αναγκαία ριζική φορολογική μεταρρύθμιση.

Συμπερασματικά, οι βασικές ρυθμίσεις του φορολογικού νομοσχεδίου, όπως παρουσιάστηκαν από τον Υπουργό Οικονομικών, αποτελούν επίθεση «κατά ριπάς» στα εισοδήματα των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων της χώρας μας. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύεται έτσι ότι είναι όχι μόνο πειθήνιος εκτελεστής των εντολών των διεθνών κερδοσκόπων, αλλά και ότι βρίσκεται, κυριολεκτικά εκτός τόπου και χρόνου: η χώρα έχει ανάγκη από ανάπτυξη και ουσιαστική στήριξη των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων και όχι από αχαλίνωτες, επί δικαίων και αδίκων φοροεπιδρομές.

Τμήμα Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής