Πέρσι ήταν οι «εικόνες» από την αιματηρή εισβολή του ισραηλινού στρατού στη Γάζα φέτος είναι οι «εικόνες» από την αιματηρή καταστολή της εξέγερσης του ιρανικού λαού απέναντι σ’ ένα φασίζον, αστυνομοκρατούμενο, θεοκρατικό καθεστώς. Μπορούμε, άραγε, να γιορτάζουμε αμέριμνοι;
Η καταπίεση και η ανελευθερία δεν είναι τηλεοπτικό ή κινηματογραφικό θέαμα, ούτε οι εξεγερμένες/οι του Ιράν οι πρωταγωνιστές δημοσιογραφικών σεναρίων περί «αναμέτρησης φιλοδυτικών-ισλαμιστών». Το καθεστώς Αχμαντινετζάντ, εναντίον του οποίου εξεγέρθηκαν και τον Ιούνιο εκατομμύρια Ιρανές/οι, είναι προϊόν της αυταρχικής εκτροπής της Ισλαμικής Επανάστασης του 1979 και της επικράτησης ενός (σιΐτικου) κλήρου και μιας μικρομεσαίας αστικής τάξης, εχθρικών απέναντι στο «διεφθαρμένο δυτικό τρόπο ζωής» και τον «άθεο μαρξισμό». Αυτή η κοινωνικοπολιτική συμμαχία ευθύνεται για την κόλαση που ζουν οι γυναίκες, την καταπίεση που υφίστανται οι αντιφρονούντες, για την ελέω Θεού στέρηση βασικών πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Για όλους αυτούς τους λόγους, και επειδή κάθε εξέγερση ενάντια στην καταπίεση είναι δίκαιη (ακόμα κι αν δεν μιλάει τη γλώσσα των ΜΜΕ ή των γεωπολιτικών σεναρίων), η Νεολαία Συνασπισμού εκφράζει την αλληλεγγύη της στις εξεγερμένες/ους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου