Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

Εχει ο καιρός γυρίσματα...


Γεμάτος αγωνία ο «ρεπόρτερ» δείχνει πίσω του κάτι νταλίκες που περιμένουν στον Αγιο Διονύση τα βαπόρια για την Κρήτη και λέει «κοιτάξτε τι πρόβλημα έχει δημιουργηθεί στο λιμάνι από την απεργία των λιμενεργατών». Καμιά σχέση το πλάνο που δείχνει με την απεργία στο λιμάνι. Απέχει χιλιόμετρα ο σταθμός εμπορευματοκιβωτίων από το επιβατικό λιμάνι κι αυτές οι νταλίκες δεν έχουν σχέση με τα κοντέινερ. Ομως, αυτός έπρεπε να δείξει νταλίκες, βρήκε μια ντάνα κι έκανε το κομμάτι του. Δημοσιογραφία!
Θυμάται κανείς τις τρύπιες σημαίες στο Βουκουρέστι (αυτές από τις οποίες είχαν αφαιρέσει το σύμβολο της λαϊκής εξουσίας) που τότε, το '89-'90, σκορπούσαν ρίγη συγκίνησης σε όσους έβλεπαν την επιδίωξή τους για την ανατροπή του σοσιαλισμού να παίρνει σάρκα και οστά; Παραδόξως, οι ίδιοι δε δηλώνουν σήμερα καθόλου συγκινημένοι που εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες ρίχνουν διαδηλώνοντας την αστική κυβέρνηση της Ρουμανίας, καθώς ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι. Εχουν πολύ δρόμο να διανύσουν αυτοί οι διαδηλωτές μέχρι να σηκώσουν ξανά τις σημαίες της εργατικής επανάστασης, είναι, όμως, καλό που διαδηλώνουν.
Τα πράγματα είναι χειρότερα για τους εργάτες της OPEL, που δέσμιοι ενός ρεφορμιστικού συνδικάτου και μιας ακόμα χειρότερης πολιτικής ηγεσίας, διαδηλώνουν κάνοντας πλακίτσες, ζητώντας ουσιαστικά να στηριχτεί ο «δικός τους» καπιταλιστής, δίνοντας πάτημα σ' έναν ιμπεριαλιστή, στο προκείμενο τη Ρωσία, να εμφανίζεται ως και προστάτης τους έναντι του άλλου ιμπεριαλιστή, των ΗΠΑ. Η ζημιά που έχει γίνει σ' αυτό το εργατικό κίνημα είναι εξαιρετικά μεγάλη και η περίπτωσή τους είναι μια καλή απόδειξη ότι ο εργάτης δεν μπορεί να πάει στον πόλεμο ενάντια στον καπιταλιστή αν δεν έχει καθαρίσει την αυλή του...
Σε κάθε περίπτωση κι ενώ η αστική τάξη γιορτάζει τα 20χρονα από την επικράτηση της αντεπανάστασης, οι εξελίξεις προδιαγράφονται σπουδαίες και καθιστούν εξαιρετικά επίκαιρη την απόφαση του ΚΚΕ να αρθεί η δουλειά του κάθε κομμουνιστή σε κείνο το ύψος που να μπορεί να ανταποκριθεί άμεσα στα γυρίσματα της ιστορίας...
Κανείς δεν μπορεί να χαίρεται όταν ο ανταγωνισμός των ιμπεριαλιστών οδηγεί σε θύματα ανάμεσα στους λαούς. Ομως, δεν μπορείς να μην εντοπίσεις, όπως στο Αφγανιστάν, ότι είναι η μοίρα κάθε στρατού κατοχής να μην έχει τόπο να σταθεί. Κι έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον το γεγονός ότι τους Ταλιμπάν τους έστησαν για να χτυπήσουν την απόπειρα να σταθεί μια λαϊκή εξουσία και είναι αυτό ακριβώς το δημιούργημά τους που ενώ παρουσιάζεται σαν αντίπαλος στην ουσία συντηρεί μια ρευστή κατάσταση από την οποία χάνουν οι λαοί της περιοχής και παρά τις απώλειες σε στρατιώτες κερδίζουν οι ιμπεριαλιστές, που κάνουν τελικά τη δουλειά τους στα πλαίσια του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Ας μην ξεχνάμε ότι η περιοχή είναι η πίσω πόρτα τόσο της Ρωσίας, όσο της Κίνας και της Ινδίας...
Οταν ακούς έναν - οποιονδήποτε - από αυτούς που έχουν θεό τους την Ευρωπαϊκή Ενωση, να δηλώνει ότι πρέπει να καταργηθεί ο εργασιακός μεσαίωνας, δε σε πιάνει κάτι; Αφού η ΕΕ έχει επιβάλει αυτόν το μεσαίωνα, ποιον δουλεύουν; Πολλούς τελικά. Ποντάρουν στην κοντή μνήμη, ποντάρουν στην προβολή τους από τα μέσα ενημέρωσης, όπως ποντάρει και η κυβέρνηση όταν αποφασίζει φόρους και τα μέσα ανακοινώνουν παροχές. Γυρνάμε σε καιρούς που με μεγαλύτερη ένταση η κουβέντα άνθρωπο τον άνθρωπο είναι κρίσιμη για μια πληροφόρηση που να πατάει στην ίδια την εμπειρία καθενός.
Η κουβέντα δε φτάνει. Η συνείδηση δε διαμορφώνεται στο σαλονάκι. Το γεγονός ότι οι υπό απόλυση των stage κάλεσαν στο βήμα της απεργιακής τους συγκέντρωσης να τους μιλήσει η ίδια η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, η Αλ. Παπαρήγα, δείχνει πού και πώς διαμορφώνονται οι συνειδήσεις. Δε θα κάνουν αύριο επανάσταση αυτά τα παιδιά, πολλά μπορεί να επιστρέψουν στην ησυχία του καναπέ μόλις βρουν ένα μεροκάματο, ήδη όμως έχουν κάνει ένα βήμα στη συνείδησή τους. Κι αυτό είναι σημαντικό.
Ασχετο: Πόσο μεγάλο είναι το ζόρι τους που αναγκάζεται ο μεν Κασιμάτης να βάζει τίτλο στο θέμα του για την τελευταία κομμουνιστική χώρα μιλώντας για την Ελλάδα, ο δε Πρετεντέρης να ζητά να σταλεί ο λογαριασμός στον Περισσό;


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: 
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: