Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Δηλώσεις της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα από το Σκοπευτήριο της Καισαριανής για τις αντικομμουνιστικές εκδηλώσεις στο Βερολίνο


Νιώσαμε την ανάγκη σήμερα να βρεθούμε εδώ, σ' αυτόν τον ιερό για το λαό τόπο, όπου Έλληνες παρέδωσαν στους Γερμανούς, κομμουνιστές πιστούς και αμετανόητους στην υπόθεση της λευτεριάς της πατρίδας, εν γνώσει του ότι θα εκτελεστούν ή, στην καλύτερη περίπτωση, ότι θα τους στείλουν στα γνωστά στρατόπεδα της Γερμανίας. Προτίμησαν νεκρούς τους αμετανόητους και μαχητικούς κομμουνιστές παρά ζωντανούς αγωνιστές για τη λευτεριά.

Νιώσαμε την ανάγκη να έρθουμε εδώ γιατί σήμερα στο Βερολίνο, η αφρόκρεμα των ιμπεριαλιστών και τα δευτεροκλασσάτα στελέχη τους και οι σύμμαχοί τους - ανάμεσα σε αυτούς και ο Έλληνας πρωθυπουργός - πήγαν να γιορτάσουν την πτώση του τείχους.
Στην πραγματικότητα πανηγυρίζουν για την καπιταλιστική παλινόρθωση, για την ανατροπή του σοσιαλισμού, πιστεύοντας ότι αυτή η ανατροπή θα είναι οριστική και αμετάκλητη. Στο βάθος όμως καταλαβαίνουν ότι η ροή της ιστορίας δεν μπορεί να σταματήσει και αργά ή γρήγορα η επικαιρότητα του σοσιαλισμού θα γίνει πραγματικότητα. Ενός σοσιαλισμού για τον οποίον δεν ξεχνάμε τα μεγάλα επιτεύγματά του. Τις κατακτήσεις του που ωφέλησαν ολόκληρη την ανθρωπότητα, όπως κανείς δεν μπορεί να παραγράψει το γεγονός ότι η ανατροπή του σοσιαλισμού οδήγησε τον ιμπεριαλισμό σε ακόμη μεγαλύτερη βαρβαρότητα εναντίον των λαών.
Πανηγυρίζουν και καταλαβαίνουμε γιατί πανηγυρίζουν. Γιατί γι' αυτούς η ελευθερία και η δημοκρατία εμπεδώνονται πάνω σε μια ταξική εκμεταλλευτική κοινωνία. Γι' αυτούς ελευθερία και δημοκρατία είναι να καταπατούνται τα δικαιώματα των λαών, να ληστεύουν την εργατική τάξη, να διαιρούν λαούς, να κατακερματίζουν ή βίαια να προσαρτούν κράτη. Γι' αυτούς η ελευθερία και η δημοκρατία είναι συνώνυμες με τον πόλεμο του κεφαλαίου, αλλά και με τον πόλεμο με τα όπλα.
Όλοι αυτοί που μαζεύονται στο Βερολίνο έχουν ξεχάσει τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο τείχος που υψώνουν οι Ισραηλινοί μέσα στην Παλαιστίνη.
Θα ήθελα όμως να θυμίσουμε το εξής, για να κατανοήσουν οι λαοί και ιδιαίτερα οι νεότεροι άνθρωποι: Το Δυτικό Βερολίνο, όπως και το Ανατολικό, ήταν μέσα στην καρδιά της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Το τείχος το επέβαλε ο ιμπεριαλισμός να υψωθεί και έγινε ακριβώς παραμονές, όταν τα νατοϊκά στρατεύματα απειλούσαν να εισβάλουν στο Βερολίνο, ιδιαίτερα βεβαίως στο Ανατολικό Βερολίνο, στο έδαφος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Και ρωτάμε: Δεν είχε δικαίωμα ένας λαός, μια εξουσία εργατική ή η οποιαδήποτε κυβέρνηση να σεβαστεί τα σύνορά της και να υψώσει το τείχος μέσα στο έδαφός της; Σκεφθείτε αν μέσα στην Αθήνα είχαμε τρεις- τέσσερις δήμους που ανήκαν σε έναν στρατό Κατοχής, θα ήταν ελεύθερα, μπες βγες; Γιατί η Δυτική Γερμανία στην ουσία λειτουργούσε με το ΝΑΤΟ, με τους Αμερικανούς σαν στρατός Κατοχής. Απ' τη μία μεριά ευθύνεται για τη διαίρεση της Γερμανίας και από την άλλη ήθελε τη βίαιη προσάρτησή της.
Εμείς για άλλη μια φορά υπογραμμίζουμε ότι είμαστε με την πλευρά του σοσιαλισμού. Υπερασπιζόμαστε το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε για τη μεγάλη συνεισφορά του και στους λαούς που γνώρισαν το σοσιαλισμό και για την ανθρωπότητα. Και είχαμε το θάρρος και την τόλμη να βαθύνουμε και να αναδείξουμε τις αιτίες που οδήγησαν στην καπιταλιστική παλινόρθωση. Γι' αυτό παλεύουμε με νύχια και με δόντια και δεν πρόκειται να παραιτηθούμε από την πάλη για το σοσιαλισμό, έναν σοσιαλισμό που στην Ελλάδα θα έχει όλα τα καλά του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε και βεβαίως θα ενσωματώσει τα διδάγματα από τις αρνητικές εμπειρίες.
Αν νομίζουν αυτοί που μαζεύονται σήμερα στο Βερολίνο ότι οι λαοί θα συμφιλιωθούν με την ιμπεριαλιστική πραγματικότητα πέφτουν έξω. Αργά ή γρήγορα οι λαοί θα σηκωθούν πολύ ψηλά, ακόμα ψηλότερα απ' ότι έγινε στον 20ο αιώνα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: