Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στον ρ/ς 9.84.

Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στον ρ/ς 9.84

Υποθέτω θα έχετε δει το πρωτοσέλιδο στα ΝΕΑ και τις αποκαλύψεις που έρχονται από ένα γερμανικό περιοδικό  ότι και η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα είναι κέντρο υποκλοπών ή τουλάχιστον έτσι την κατονομάζει ένα έγγραφο της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας των ΗΠΑ, της περιβόητης πια NSA. Το σχόλιό σας; Είναι ένα θέμα που κατά καιρούς έχει συζητηθεί στην Ελλάδα, αλλά δεν έχουμε δει εξελίξεις σε σχέση μ' αυτό.

«Να σας πω ειλικρινά δεν μου έκανε καμία εντύπωση το συγκεκριμένο πρωτοσέλιδο, όσο κι αν είναι γενικά εντυπωσιακό - δημοσιογραφικά και πολιτικά - όσο κι αν είναι απαράδεκτο και καταδικαστέο, με όσους χαρακτηρισμούς θέλετε να προσθέσετε μόνη σας και εσείς και οι ακροατές που μας ακούνε. Πρέπει να σας πω ότι δεν έχουμε κανένα ερωτηματικό για το αν γίνονται παρακολουθήσεις ή όχι. Είμαστε σίγουροι 100%, χωρίς βέβαια και εγώ που τα λέω αυτά, να έχω κανένα συγκεκριμένο στοιχείο για να πω. Άλλωστε το ΚΚΕ επανειλημμένα το έχει πει, ότι είναι στη φύση του κράτους, στη φύση των ταξικών κοινωνιών. Θα σας θυμίσω πάλι αυτή τη γνωστή ξύλινη γλώσσα που χρησιμοποιούμε εμείς οι κομμουνιστές, όπως λέτε κάποιοι από εσάς. Όσο υπάρχουν ταξικές κοινωνίες, όσο υπάρχουν αντιτιθέμενα συμφέροντα που συγκρούονται μεταξύ τους, όσο υπάρχει κράτος - το κράτος από μόνο του είναι μηχανισμός βίας μιας τάξης ενάντια στην άλλη - θα υπάρχουν και όλα τα παρεπόμενα, τα συνακόλουθα, όπως είναι οι παρακολουθήσεις, οι κατασκοπείες, το να ξέρει ο ένας τι λέει ο άλλος κλπ. Και τώρα μη μιλάμε για συμμαχίες, για εταίρους κ.α. Άκουγα όσα έλεγε η κα Μέρκελ στον κ. Ομπάμα:  «Μα είμαστε εταίροι, είμαστε σύμμαχοι». Αυτές είναι λυκοσυμμαχίες, λέμε εμείς».

Γιατί λυκοσυμμαχίες, θεωρείτε ότι είναι αντικρουόμενα τα συμφέροντα;

«Αντικρουόμενα δεν είναι σε σχέση με τον κίνδυνο των λαϊκών κινημάτων και των λαών. Ενιαία τα αντιμετωπίζουν, ενιαία προσπαθούν να σώσουν συνολικά το σύστημα, ως σύστημα τέτοιο που είναι. Όμως, μεταξύ τους έχουν μεγάλους, τεράστιους ανταγωνισμούς. Τέτοιους ανταγωνισμούς που αυτοί οι υποτιθέμενοι σύμμαχοι κάποια στιγμή μπορεί να βρεθούν και σε πολεμικές συγκρούσεις. Και βρίσκονται. Οι ανταγωνισμοί και οι αντιθέσεις τους είναι μεγάλες».

Αυτή δηλαδή είναι μια μάχη για την κατάκτηση της πρώτης θέσης μεταξύ των ισχυρών;

«Μα φυσικά, έτσι είναι. Γιατί και οι ΗΠΑ αυτά τα χρόνια, βλέπουν να χάνουν έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Πλησιάζει απειλητικά η Κίνα, βρίσκεται ήδη, στη δεύτερη θέση. Ανεβαίνει η Γερμανία στην Ευρώπη, η οποία είναι από τις ισχυρές δυνάμεις από τις χώρες της ΕΕ. Είναι η πιο κερδισμένη οικονομικά και πολιτικά και κατά τη διάρκεια της κρίσης. Αναφέρομαι στα έξι χρόνια της οικονομικής κρίσης στην ευρωζώνη, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες της ΕΕ. Είναι η πιο κερδισμένη».

Από την άλλη πλευρά υπάρχει και αυτή η επιχειρηματολογία που λέει ότι σ' αυτά τα χρόνια της κρίσης ευτυχώς που υπήρχε και ένας μεγάλος θεσμός, της ΕΕ, ξέρω ότι δεν συνάδει με τη δική σας επιχειρηματολογία και θεώρηση, ώστε η Ελλάδα δεν πετάχτηκε κυριολεκτικά στα σκουπίδια, δεν έμεινε δηλαδή στο έλεος των αγορών.

«Ίσα, ίσα είμαστε στο έλεος των αγορών, ακριβώς επειδή έγινε αυτή η επιλογή της ΕΕ. Αν κάποιος αντικειμενικός ακροατής δει -δεν λέω για κάποιο φανατισμένο- αυτές τις τρεις δεκαετίες, από τότε που μπήκαμε στην ΕΟΚ και στη συνέχεια, τη μετεξέλιξή της σε ΕΕ την τελευταία 20ετία, μετά τη συνθήκη του Μάαστριχ το 1992, θα δει ότι η ελληνική οικονομία, ο ελληνικός λαός - από τη σκοπιά της ελληνικής οικονομίας - ζει όλο και χειρότερα. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς, την αγροτική οικονομία και τις ποσοστώσεις που επέβαλε ταυτόχρονα με την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων και εμπορευμάτων, με αποτέλεσμα να γεμίζουν τα σούπερ μάρκετ με γερμανικά, ισπανικά και άλλα προϊόντα και ο Έλληνας αγρότης να μην μπορεί να παράγει;

Δεν έχει ευθύνη και ο Έλληνας αγρότης και επικαλούμαι την εμπειρία σας...

«Η ευθύνη του Έλληνα αγρότη, που εμείς ως ΚΚΕ τη λέμε καθημερινά στις περιοδείες που κάνουμε στην ύπαιθρο και στα χωριά, είναι ότι δεν άκουσε και δεν είδε έγκαιρα, έστω κι από ένστικτο -δεν λέω πολιτικά, οικονομικά, δεν είχε τις γνώσεις- να συμπαραταχθεί με αυτό που έλεγε το ΚΚΕ. Διότι η λύση είναι έξω από την ΕΕ. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση, ούτε μια στο εκατομμύριο, ούτε καν στη Δευτέρα Παρουσία για όσους πιστεύουν, να υπάρξει αναζωογόνηση της οικονομίας, σχεδιασμός της οικονομίας, να μπορεί ένας αγρότης να παράγει προϊόντα και να τα τρώει και ο άνθρωπος εδώ στην πρωτεύουσα, και ο επαγγελματίας και ο εργάτης, ο υπάλληλος, ο νέος, η γυναίκα, η λαϊκή οικογένεια, να έχει φθηνά προϊόντα και σε ποσότητα και σε ποιότητα, όσο υπάρχουν οι δεσμεύσεις της ΕΕ. Υπάρχουν δεσμεύσεις στην παραγωγή και για το κρέας και για το γάλα και για τη ζάχαρη, για άλλα προϊόντα. Και βεβαίως υπάρχει αθρόα εισαγωγή προϊόντων απ' έξω. Αυτό όμως είναι η ΕΕ, είναι η ευρωζώνη».

Κε Κουτσούμπα για να το γενικεύσουμε λίγο και να περάσουμε στο θέμα της εγχώριας πολιτικής και της δυναμικής των κομμάτων. Χρησιμοποιήσατε μία έκφραση, την έχω συγκρατήσει, είπατε ότι ο Έλληνας αγρότης δεν κατάλαβε έγκαιρα ή και καθόλου την επιχειρηματολογία του ΚΚΕ όλα αυτά τα χρόνια...

«Όχι, δεν είπα ακριβώς αυτό. Εμείς μιλάμε πάντα και με την έννοια της ατομικής ευθύνης. Βεβαίως, η κύρια ευθύνη είναι στις κυβερνήσεις, είναι σε αυτούς που παίρνουν τις πολιτικές αποφάσεις, σ' αυτούς που παίρνουν θέση υπέρ της πολιτικής της ΕΕ για δήθεν ανάπτυξη εντός των τειχών της ΕΕ. Όμως ταυτόχρονα και ο ελληνικός λαός θα πρέπει να αξιοποιήσει την τεράστια πείρα του, η οποία είναι αρνητική στα ζητήματα της οικονομίας και στην τσέπη του, όταν μπαίνουν ζητήματα της οικονομίας. Να δει ότι κάποιοι έγιναν μεγαθήρια, τα μεγάλα μονοπώλια, οι μεγάλες επιχειρήσεις και ο ίδιος φυτοζωεί ή βρίσκεται στην ανεργία. Είτε είναι αγρότης, είτε είναι επαγγελματίας και βάζει λουκέτο, γιατί αντίστοιχα κι εδώ το ίδιο ισχύει».

Σας προβληματίζει καθόλου το γεγονός, σε μία περίοδο, αυτών των τελευταίων χρόνων, που η ελληνική κοινωνία έχει δοκιμαστεί οικονομικά πάρα πολύ, έχει φτάσει στο όριο της ανέχειας αν δεν το έχει υπερβεί πολύ μεγάλο της κοινωνίας, ότι παρ' όλα αυτά και παρά το γεγονός ότι είναι συγκεκριμένη η στρατηγική του ΚΚΕ, το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας θεωρεί ότι θα πρέπει να παραμείνουμε;

«Σύμφωνοι, αυτή είναι η κυρίαρχη αντίληψη σήμερα, που το λέει και μια μεγάλη μερίδα του κόσμου φυσικά, γιατί και οι κυβερνήσεις δεν βγαίνουν από μόνες τους. Κάποιος τις βγάζει. Κάποιος τις ανεβάζει, όπως και κάποιος μπορεί να τις κατεβάσει, επίσης. Γενικότερα έχουμε πει το εξής: Ότι εδώ υπάρχουν πάρα πολλά μέτρα, υπάρχουν πάρα πολλά ζητήματα τα οποία ο ίδιος πρέπει να αντιμετωπίσει και να κοιτάξει κατάματα και να τα δει. Για παράδειγμα, δεν μπορείς να λες, «μα ρε αδελφέ, αν φύγω από την ΕΕ χάθηκα». Αν πεις αποδέσμευση, είναι μια τουφεκιά στον αέρα, χωρίς να έχεις άλλες προϋποθέσεις. Δηλαδή με το να αφήσεις αυτό το ίδιο σύστημα, το οποίο έχει σαπίσει, το οποίο οδηγεί συνέχεια σε κρίσεις. Αν αφήσεις το ίδιο το κράτος το οποίο επίσης δεν φτιασιδώνεται, δεν μερεμετίζεται, δεν διορθώνεται με τίποτα - χρειάζεται ριζική αλλαγή εκ βάθρων που λέμε εμείς - και δεν πιστέψεις αυτό το ζήτημα και πας να λύσεις τέτοια ζητήματα εντός των τειχών, βεβαίως και δεν θα έχεις πραγματική ανάπτυξη σε όφελος των εργαζομένων. Γιατί μένοντας στην ΕΕ, ή λέγοντας απλά «φεύγω από την ευρωζώνη, πάω σε ένα άλλο νόμισμα» πάλι δεν λύνεις το πρόβλημα.

Θα πρέπει ταυτόχρονα να πεις: Να φύγω από την ΕΕ, να αναπτύξω σχέσεις ισότιμες εμπορικές με άλλες χώρες του κόσμου και της Ευρώπης και αλλού. Να μπορώ να ανταλλάσσω προϊόντα που τα παράγω εγώ. Να θρέψω δέκα εκατομμύρια λαό που έχω, με προϊόντα αγροτικά ή άλλα υλικά και εμπορεύματα που μπορώ να παράγω και ταυτόχρονα, τι μου λείπει; Καύσιμα; Να δω πώς με αμοιβαίες επωφελείς συνεργασίες θα έχω εισαγωγή τέτοιων προϊόντων που θα συμφέρουν το λαό, θα είναι φθηνά κλπ. Κάνοντας εισαγωγή και εξαγωγή. Θα μπορείς να το λύνεις σε ένα διαφορετικό διεθνή περίγυρο και με άλλη πολιτική. Αλλά αυτό προϋποθέτει αλλαγές στην εξουσία, στο ποιος κατέχει την εξουσία, ποιος έχει αυτό το κράτος. Αν το κράτος το έχει ο μεγάλος επιχειρηματίας, ο τραπεζίτης, το μονοπώλιο της Ελλάδας, που συνεργάζεται με το μονοπώλιο της Γερμανίας κλπ και κοιτάει μόνο τα κέρδη του, βεβαίως δεν θα μπορείς να σχεδιάσεις την οικονομία. Γιατί αυτό θέλει και έναν εθνικό κεντρικό σχεδιασμό, επιστημονικό φυσικά, για να κατανείμεις και τομείς της οικονομίας, τα μέσα παραγωγής, να κατανείμεις το εργατικό δυναμικό, να πάψει να υπάρχει ανεργία και να εξασφαλίσεις δουλειά για όλους κλπ. Σημαίνει δηλαδή μια σειρά άλλες προϋποθέσεις».

Κε Κουτσούμπα σας είχα διακόψει όταν λέγατε ότι για να γίνουν όλα αυτά φυσικά και χρειάζεται ένα κέντρο αποφάσεων, κυβερνητικό προφανώς, πολιτικό, το οποίο θα δίνει και μία άλλη κατεύθυνση στα πράγματα, θα διαμορφώνει και ένα νέο περιβάλλον και σε ό,τι αφορά τις σχέσεις προς τα έξω, αλλά και στο εσωτερικό.

Υπάρχει εδώ, νομίζω, το ερώτημα των τελευταίων χρόνων: Υπάρχει ένα κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης το οποίο προσδιορίζεται στον χώρο της αριστεράς, κάνει κατά καιρούς ανοίγματα, τα λέμε εμείς οι δημοσιογράφοι, προς το ΚΚΕ, αλλά συναντά τοίχο. Μήπως θα πρέπει να αναθεωρηθεί αυτή η στρατηγική, μήπως να αναζητηθούν μέσα από διαφωνίες που να σας ενώνουν, προκειμένου και η κυβερνητική προοπτική να είναι πιο ορατή;

«Κοιτάχτε να δείτε, τα ίδια συνέβαιναν πάντα, γιατί μιλάτε προφανώς για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δηλαδή αναφέρεστε στον ΣΥΡΙΖΑ του τελευταίου χρόνου. Και πριν υπήρχαν άλλα κόμματα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που επίσης δίναν χέρι συνεργασίας όπως έλεγαν προς την αριστερά, σοσιαλιστικά κόμματα, δημοκρατικά κλπ».

Ιδεολογικά πιο συγγενή απ' τον ΣΥΡΙΖΑ;

«Το ζήτημα είναι άλλο. Να σας πω το εξής για να είναι καθαρό αυτό το ζήτημα: Τα έχουμε μελετήσει όλα αυτά, έχουμε σκεφτεί όλα αυτά που μας λέει και ο κόσμος. Γιατί ο κόσμος έχει ερωτήματα και τα ξέρουμε πολύ καλά. Έχουμε καταλήξει συλλογικά με διαδικασίες που - επιτρέψτε μου να το πω αυτό, γιατί ξέρω τα πράγματα και απ' τα μέσα - δεν έχουν άλλα κόμματα. Δηλαδή μιλάμε με όλα τα μέλη του Κόμματος, τα μέλη της ΚΝΕ, τους φίλους, τους οπαδούς και καταλήγουμε σε συλλογικές αποφάσεις. Τι ζήτημα έχουμε εμείς; Βεβαίως μια κυβέρνηση, μια εξουσία, αυτό που προτείνει το ΚΚΕ, προϋποθέτει κάποια πράγματα. Σήμερα για παράδειγμα προϋποθέτει αυτή η συμμαχία, η λαϊκή συμμαχία, των εργαζομένων, των αγροτών, των αυτοαπασχολουμένων, της νεολαίας, των γυναικών, να εδράζεται σε ένα πρόγραμμα, που βεβαίως θα έχει στόχο τη διακυβέρνηση, θα έχει στόχο την εξουσία, τη λαϊκή εξουσία όπως λέμε εμείς, αλλά με κάποιο συγκεκριμένο, καθαρό, πρόγραμμα πάλης και στόχους πάλης».

Προγραμματικό πλαίσιο συζήτησης δεν μπορείτε να αναζητήσετε με τον ΣΥΡΙΖΑ;

«Κοιτάξτε να δείτε, το πρόγραμμά μας είναι πρόγραμμα συζήτησης -ήδη το κάνουμε αυτό- μέσα στον κόσμο, μέσα στα σωματεία, μέσα στους συλλόγους. Κι αυτή την ώρα που συζητάμε και από το ραδιόφωνο, πάλι το πρόγραμμά μας προσπαθώ να εξηγήσω. Έτσι δεν είναι; Και τα ερωτήματά σας στο πρόγραμμά μας αναφέρονται και στο τι προτείνουμε να γίνει για τη διακυβέρνηση της χώρας, για την εξουσία που λέμε εμείς ή για οποιοδήποτε άλλο ζήτημα που αφορά τον ελληνικό λαό. Αυτό καθημερινά το συζητάμε και πρέπει να γίνει με πιο έντονους ρυθμούς το επόμενο διάστημα. Σε αυτή την κατεύθυνση βρισκόμαστε. Όμως, εδώ δεν πρέπει να μιλάς γενικά «μπες σε μία κυβέρνηση», γιατί ξέρετε πόσοι απλοί άνθρωποι και ειλικρινείς μας λένε: «Μπείτε σε μία κυβέρνηση, μπας και γίνει τίποτα, γιατί εσάς σας θεωρούμε εγγύηση. Σας έχουμε εμπιστοσύνη, γιατί τούτους εδώ του ΣΥΡΙΖΑ δεν τους έχουμε καμία εμπιστοσύνη ή τους άλλους της αριστεράς ή δεν ξέρω πως ονομάζονται. Γιατί τους έχουμε γνωρίσει, γιατί κάνουν τις γνωστές πολιτικές κωλοτούμπες, πότε λένε το ένα πότε λένε το άλλο». Μας τα λέει ο ίδιος ο κόσμος, και οι ίδιοι οι άνθρωποι που ψηφίζουν ή που μπορεί ακόμα να είναι και απλά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα. Μας τα λένε στις περιοδείες που κάνουμε, στις συγκεντρώσεις. Και τους απαντάμε το εξής ζήτημα, γιατί αυτό πιστεύουμε θα πρέπει να γίνει περισσότερο καθαρό και να συνειδητοποιηθεί: Ότι θα πάψουμε αυτόματα να είμαστε εγγύηση, θα πάψετε να μας έχετε εμπιστοσύνη, αν αυτή τη στιγμή μπούμε σε αυτή τη συζήτηση, πολύ περισσότερο αν μπούμε σε μια τέτοια κυβέρνηση. Στη μόνη κυβέρνηση που θα συμμετέχει το ΚΚΕ, σε αυτή την κυβέρνηση της λαϊκής, της εργατικής εξουσίας, προϋποθέτει μονομερή διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση από την ΕΕ, επιστημονικό - κεντρικό σχεδιασμό, ανάπτυξη και αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, ώστε η πηγή του πλούτου να ανήκει στο δημόσιο, να ανήκει στον ίδιο το λαό, με άλλα λόγια κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Χωρίς αυτά δεν μπορείς να έχεις πραγματική λύση σε όφελος των συμφερόντων του λαού. Θα έχεις διαχείριση. Μία απ' τα ίδια, όπως κάνουν όλα τα κόμματα που εναλλάσσονται αυτά τα χρόνια στην κυβερνητική εξουσία και πάμε από το κακό στο χειρότερο».

Επειδή έχετε λοιπόν επαφή με τον κόσμο και συνομιλείτε μαζί του και αυτό είναι γνωστό από τις περιοδείες που κάνετε, δεν σας ρωτούν το τελευταίο διάστημα: Πρώτη φορά ένας αρχηγός αριστερού κόμματος προτείνεται ως υποψήφιος επικεφαλής της ΕΕ. Γιατί το ΚΚΕ που ανήκει στην ίδια ομάδα που κάνει την πρόταση στην ευρωβουλή, δεν  στηρίζει αυτή την υποψηφιότητα;

«Κάνετε λάθος. Υπάρχει μια παραπληροφόρηση. Δεν ανήκει στην ίδια ομάδα που κάνει την πρόταση. Την πρόταση την κάνει το Προεδρείο του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Το ΚΕΑ το έχουν καταγγείλει πάρα πολλά κόμματα ως τέτοιο κόμμα που είναι. Κάποια που δεν το έχουν καταγγείλει το παρακολουθούν, έχοντας κριτικές παρατηρήσεις και δεν συμμετέχουν, μόνο παρακολουθούν τις διεργασίες. Και ένα μικρό τμήμα της GUE -της συνομόσπονδης ομάδας στο ευρωκοινοβούλιο- συμμετέχει σ' αυτό το κόμμα, που είναι ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί, λοιπόν, τον προτείνουν.

Αλλά κοιτάξτε να δείτε επειδή πρόκειται για γελοιοποίηση του ζητήματος και της υποψηφιότητας της προεδρίας της ΕΕ, της Κομισιόν. Χρησιμοποιείται για καθαρά προπαγανδιστικούς σκοπούς, για να μπορεί να κάνει την εκλογική μάχη με καλύτερους όρους ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ, ή δεν ξέρω κάποια άλλα κόμματα που συνεργάζονται μαζί του σε άλλες χώρες της ΕΕ. Διότι ο υποψήφιος πρόεδρος της Κομισιόν, όπως ξέρετε με βάση τη Συνθήκη της Λισαβόνας, καθορίζεται, ορίζονται οι υποψήφιοι από το Συμβούλιο των αρχηγών των κρατών - μελών της ΕΕ. Εκεί γίνεται η συζήτηση. Είθισται, και με βάση τους κανονισμούς που υπάρχουν, το πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές που με βάση τις δημοσκοπήσεις φαίνεται να είναι το Λαϊκό, να παίρνει την Προεδρία και σε συνέχεια το δεύτερο και λοιπά, έτσι γίνεται. Εδώ γίνεται ένα χοντρό παζάρι, ένα αλισβερίσι, που έχει να κάνει και με το πώς θα διαμορφωθεί η κυβέρνηση στη Γερμανία, αυτή τη στιγμή. Όπου γίνεται παζάρι με τους Χριστιανοδημοκράτες, το Λαϊκό Κόμμα, με τους Σοσιαλδημοκράτες. Κι  εδώ μάλλον καταλήγουν στην Προεδρία του κ. Σουλτς, τον οποίο είδε και ο κ. Τσίπρας. Και με τον οποίο -άσχετα τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ στην Ελλάδα- έχει συζητήσεις το ΚΕΑ, στο οποίο ανήκει ο ΣΥΡΙΖΑ και με το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας και με άλλα τέτοια κόμματα ανά την Ευρώπη.

Ο ελληνικός λαός και οι εργαζόμενοι της Αθήνας θα πρέπει να δουν αυτήν την πλευρά, τι κρύβεται πίσω από όλη αυτή την επιχείρηση διαφήμισης του κ. Τσίπρα ως υποψηφίου προέδρου της Κομισιόν. Για να μην πω για τα άλλα χαρακτηριστικά, το περιεχόμενο, για το ποιος μπαίνει που. Για εμάς δεν είναι έκπληξη, διότι έχουμε προσδιορίσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε μία πορεία σαφούς σοσιαλδημοκρατικοποίησης. Έχει αλλάξει ακόμα και εκείνα τα συνθήματα που είχε, παρότι τα προβλέπαμε και πέρσι, απλώς δεν είχαμε προβλέψει ότι αυτό θα γίνει με τόσο γρήγορους ρυθμούς, πριν καν ακόμα προσεγγίσει την κυβερνητική εξουσία ή πριν γίνει κυβέρνηση. Για παράδειγμα φανταστείτε τι έχει να γίνει αν γίνει κυβέρνηση, αφού τώρα ως αντιπολίτευση και κάνει αυτά που κάνει ή λέει αυτά που λέει».

Πηγή : Κ.Κ.Ε