Ο Νίκος Μπογιόπουλος γράφει στο σημερινό Ριζοσπάστη για τον Γρηγόρη Λαμπράκη.

Την Κυριακή συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από εκείνη, από την «άλλη» 21η Απρίλη. Την 21η Απρίλη του 1963. 

Από την πρώτη δηλαδή πορεία Ειρήνης, που ξεκίνησε με τον Γρηγόρη Λαμπράκη να ξεδιπλώνει το λάβαρο της ειρήνης από τον Τύμβο του Μαραθώνα.

Ο Λαμπράκης στο 14ο χιλιόμετρο μιας διαδρομής «σπαρμένης» με ασφαλίτες και χωροφύλακες, με τραμπούκους και παρακρατικούς, συλλαμβάνεται.

Ο εισαγγελέας του αποδίδει το αδίκημα ότι «η πορεία ειρήνης συνιστά αδίκημα εις βαθμόν πλημμελήματος, διωκόμενον επ' αυτοφώρω»! Ο Λαμπράκης απάγεται (!!) και λίγες ώρες αργότερα οι απαγωγείς τον «πετούν» κάπου στη Ν. Ιωνία.

Ο βουλευτής είναι πια πολύ «ενοχλητικός» για την πλουτοκρατία και το μετεμφυλιακό καθεστώς, όπως θα αποδειχτεί ένα μήνα αργότερα:

Στις 22 Μάη 1963 δέχεται τη δολοφονική επίθεση των «γκοτσαμάνηδων» στη Θεσσαλονίκη. Στις 27 Μάη του 1963, στη 1.22 τα ξημερώματα, ο υφηγητής της Ιατρικής, ο πρωταθλητής στους στίβους, ο μάρτυρας της Ειρήνης και της Δημοκρατίας, ο βουλευτής της Αριστεράς, ο Γρηγόρης Λαμπράκης, αφήνει την τελευταία του πνοή.

Γράφει:

ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Πηγή : www.rizospastis.gr