Αλ.Παπαρήγα: Ο λαός πρέπει να σπάσει αυτό τον φαύλο κύκλο, της κρίσης, της ανάκαμψης με φτώχεια, της νέας κρίσης και να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις για να πάρει στα χέρια του τον πλούτο

Η Αλέκα Παπαρήγα μιλάει στην «Κ» , συνέντευξη στον Παναγη Γαλιατσατο

 

Το συνέδριο θα αποφασίσει για τη σύνθεση των οργάνων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο απαντά στο ερώτημα αν θα είναι στην επόμενη Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ η κ. Αλέκα Παπαρήγα. Η γενική γραμματέας του ΚΚΕ θεωρεί ότι στις ιταλικές εκλογές δεν υπήρξε ούτε κλονισμός της Ε.Ε., ούτε της κυρίαρχης πολιτικής, δεν αποκλείει όμως στο μέλλον αποχωρήσεις και εξώσεις από την Ευρωζώνη. Σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζει ότι δίνει εξετάσεις ως επίδοξος διαχειριστής της καπιταλιστικής οικονομίας και είναι υποχρεωμένος να προσαρμόζεται στους νόμους και τις ανάγκες της οικονομίας με την εγκατάλειψη θέσεων.

Ολόκληρη η συνέντευξη:

– Οι εκλογές στην Ιταλία προκάλεσαν ισχυρό κλονισμό στην Ευρώπη. Εσείς πώς ερμηνεύετε το αποτέλεσμα; Ηταν μια αποδοκιμασία της πολιτικής της κ. Μέρκελ;

– Αν απέδειξαν κάτι οι ιταλικές εκλογές, αυτό είναι η απουσία ενός μαχητικού εργατικού λαϊκού κινήματος, ως συνέπεια και των επιλογών που έκαναν τα κομμουνιστικά κόμματα, όλα αυτά τα χρόνια, με συμμετοχή σε κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης για τον εξανθρωπισμό του συστήματος. Το αποτέλεσμα είναι η λαϊκή αγανάκτηση να εγκλωβίζεται στον Μπερσάνι, στο Μπερλουσκόνι, σε διάττοντες αστέρες τύπου Γκρίλο. Συνεπώς, δεν υπάρχει ούτε κλονισμός της Ε.Ε., ούτε της κυρίαρχης πολιτικής. Υπάρχει εγκλωβισμός του λαού σε διάφορες παραλλαγές της αντιλαϊκής αστικής διαχείρισης.

– Είχατε διατυπώσει την άποψη ότι η Ευρωζώνη μπορεί και να μην αντέξει. Το θεωρείτε σήμερα πιο πιθανό ή πιο απίθανο;

– Σήμερα υπάρχει, εξαιτίας και της κρίσης, κλονισμός στη συνοχή της Ε.Ε., όξυνση των αντιθέσεων, που είναι εγγενείς. Δεν αποκλείεται τα επόμενα χρόνια να επικρατήσουν στις αστικές τάξεις χωρών ή ομάδων χωρών, επιλογές για αποχώρησή τους από την Ευρωζώνη, ή για έξωση χωρών από την Ε.Ε., ή δημιουργία νέων συμμαχιών. Να γιατί το αίτημα του ΚΚΕ για αποδέσμευση από την Ε.Ε. αποκτά δυναμική αν συνδεθεί με τον στόχο για την εργατική λαϊκή εξουσία. Κάθε άλλη εξέλιξη θα σέρνει τον λαό στη στήριξη του ενός ή άλλου ιμπεριαλιστή.

– Δηλώσατε την Τετάρτη στη Βουλή, ότι οι υδρογονάνθρακες θα θάψουν το Κυπριακό. Πώς το αντιλαμβάνεστε αυτό;

– Η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην Ανατ. Μεσόγειο έχει ανοίξει την όρεξη σε επιχειρηματικούς ομίλους για τη μοιρασιά, σε συνδυασμό με τον έλεγχο των ενεργειακών δρόμων. Και εδώ αναπτύσσονται συμμαχίες, ανταγωνισμοί και συμβιβασμοί, που δεν μπορούν να αφήσουν ανεπηρέαστο το Κυπριακό. Πολύ περισσότερο που η νέα κυπριακή κυβέρνηση είναι προσανατολισμένη στο πλαίσιο του λεγόμενου συνεταιρισμού για την ειρήνη, πίσω από τον οποίο κρύβεται το ΝΑΤΟ. Το συμπέρασμα είναι ότι ο πλούτος που υπάρχει σε μία χώρα, ενώ αποτελεί ευκαιρία για να ζει καλύτερα ο λαός, στα χέρια των κεφαλαιοκρατών γίνεται ένα όπλο εναντίον του.

– Διατυπώσατε την εκτίμηση ότι θα καταλήξουμε σε συνεκμετάλλευση τυχόν κοιτασμάτων μέσω ιδιωτικών εταιρειών με την Τουρκία. Πού το βασίζετε;

– Η αστική τάξη της Ελλάδας είναι προσανατολισμένη στη μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό και μεταφορικό κόμβο και στην παράδοση των υδρογονανθράκων σε επιχειρηματικούς ομίλους, εγχώριους και ξένους. Γι’ αυτό αναζητά συμβιβασμούς στο πλαίσιο των δεσμεύσεων του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., της συνεκμετάλλευσης με την Τουρκία, που προκρίνουν και τα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα και που αντικειμενικά οδηγεί στη διαπραγμάτευση κυριαρχικών δικαιωμάτων στην υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ. Η πάλη για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας δεν έχει καμία σχέση με την υπεράσπιση του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστικού κέντρου.

– Η κυβέρνηση εκτιμά ότι η οικονομία θα επιστρέψει σε ανάκαμψη το 2014. Θεωρείτε ότι αυτό θα ανακουφίσει τον ελληνικό λαό;

– Καμία ανακούφιση δεν θα υπάρχει. Η ανάκαμψη και όταν ακόμη έρθει, θα είναι αναιμική, με υψηλά ποσοστά ανεργίας και δημιουργία προϋποθέσεων για νέα κρίση. Προαπαιτούμενο των επενδύσεων, τις οποίες όλα τα άλλα κόμματα εξωραΐζουν στα μάτια του λαού, είναι η δημιουργία πάμφθηνων εργαζομένων, νέα κίνητρα στο κεφάλαιο, σιγή νεκροταφείου για τον λαό. Ο λαός πρέπει να σπάσει αυτό τον φαύλο κύκλο, της κρίσης, της ανάκαμψης με φτώχεια, της νέας κρίσης και να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις για να πάρει στα χέρια του τον πλούτο και τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας και να τις αξιοποιήσει για την κάλυψη των αναγκών του.

Η λειτουργία του Κοινοβουλίου

– Βρίσκεστε στο Κοινοβούλιο πάνω από 20 χρόνια. Πώς κρίνετε τη λειτουργία του; Θεωρείτε ότι έχει χειροτερέψει σε σχέση με το παρελθόν;

– Οταν πρέπει να περάσει διά πυρός και σιδήρου μια αντιλαϊκή πολιτική, αυτό θα εκφρασθεί και στην πιο αντιδραστική λειτουργία των αστικών θεσμών. Σε αυτές τις συνθήκες και το Κοινοβούλιο χάνει την όποια δημοκρατικοφάνεια έχει και φανερώνει τον πραγματικό χαρακτήρα του, ως χώρος επικύρωσης αποφάσεων που παίρνονται αλλού.

Και αυτό δεν αλλάζει με συνταγματικές αλλαγές και «επιτροπές σοφών» τύπου ΣΥΡΙΖΑ. Τα λαϊκά συμφέροντα μπορούν να επιβληθούν μέσα από την οικοδόμηση νέων θεσμών εξουσίας, που θα προκύψουν από τη λαϊκή πάλη και την ανατροπή της σημερινής εξουσίας.

– Είστε γραμματέας της Κ.Ε. του ΚΚΕ τα τελευταία 22 χρόνια. Οταν σας ρωτούν αν θα παραμείνετε σε αυτό το αξίωμα, παραπέμπετε στην απόφαση της Κ.Ε. Θα είστε στην επόμενη Κ.Ε.; Θα θέλατε να συνεχίσετε;

– Ο καταμερισμός δουλειάς στο ΚΚΕ δεν είναι θέμα ατομικής βούλησης. Το Κόμμα έχει συλλογικές διαδικασίες, μέσα από τις οποίες αναδεικνύονται όλα τα όργανα και το συνέδριο είναι αυτό που θα καθορίσει τη σύνθεση της νέας Κ.Ε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει εξετάσεις...

– Μετά τις επιτάξεις κατηγορείτε την κυβέρνηση για αυταρχισμό και της καταλογίζετε βούληση κατάργησης των εργατικών δικαιωμάτων. Αυτά επιβάλλονται από το Μνημόνιο, ή αποτελούν πιο μόνιμη εξέλιξη;

– Πέρασε η εποχή που ο καπιταλισμός μπορούσε να ενσωματώνει τον λαό εξίσου και με το καρότο και με το μαστίγιο. Το σύστημα δεν μπορεί πλέον να κάνει τις παραχωρήσεις που έκανε στο παρελθόν για να ξεγελάσουν τον λαό ή κάτω από την πίεση κάποιων αγώνων. Ολο και περισσότερο καταφεύγει στο μαστίγιο για να επιβάλει μια στρατηγική που δεν ξεκινάει ούτε τελειώνει στο Μνημόνιο. Αυτός είναι και ο στόχος του «νόμος και τάξη» και του τσουβαλιάσματος των αγώνων με κουκουλοφόρους, με τον Βλαστό, που έκανε και ο πρωθυπουργός στη Βουλή.

– Το συνέδριό σας καλείται να επιβεβαιώσει την επιλογή της «Λαϊκής Συμμαχίας», η οποία θα «συγκροτείται από τα πιο ριζοσπαστικά τμήματα της εργατικής τάξης», αποκλείσατε όμως ρητά την «εργατική αριστοκρατία». Διαβάζω σωστά, ότι αυτό απευθύνεται στις συνδικαλιστικές ηγεσίες; Μήπως ποντάρετε σε μια χρονοβόρα διαδικασία «αυτοσυνείδησης» της εργατικής τάξης, που δεν θα δώσει άμεσα αποτελέσματα;

– Οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες στηρίχθηκαν και αναδείχθηκαν από την εργατική αριστοκρατία, από τμήματα δηλαδή εργαζομένων ενσωματωμένα με διάφορους τρόπους στην κυρίαρχη πολιτική. Η αντιπαράθεσή μας με αυτές τις ηγεσίες ήταν συνεχής όλα αυτά τα χρόνια. Και σήμερα η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης είναι προϋπόθεση για την ανασύνταξη του κινήματος. Κίνημα χωρίς ηγεσία δεν υπάρχει, ούτε η εργατική τάξη αποκτά από μόνη της πολιτική συνείδηση. Το ερώτημα είναι αν θα υπάρχουν ηγεσίες στηρίγματα του σημερινού συστήματος και των διάφορων παραλλαγών διαχείρισης ή πρωτοπόρες δυνάμεις που θα οργανώνουν, θα προετοιμάζουν, θα βοηθούν στη μαζικοποίηση του αγώνα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, με στόχο την εργατική-λαϊκή εξουσία. Το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις σε αυτήν την προσπάθεια.

– Χαρακτηρίσατε ιστορικών διαστάσεων την απόφαση του ΚΚΕ, να μη συμμετάσχει σε κυβέρνηση. Σας ανησυχεί όμως το ενδεχόμενο εκλογικής πόλωσης ανάμεσα στη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα μπορούσε να μειώσει περαιτέρω την εκλογική δύναμη του ΚΚΕ και πώς θα το αντιμετωπίσετε;

– Η εκλογική δύναμη και επιρροή του ΚΚΕ είναι άμεσα συνυφασμένη με το επίπεδο ανάπτυξης του λαϊκού κινήματος, τη μαζικότητα και τον προσανατολισμό του, που πρέπει να είναι η ρήξη και η ανατροπή της σημερινής εξουσίας του κεφαλαίου. Ενα τέτοιο κίνημα θα μπορεί να αντιμετωπίσει και την όποια δικομματικού τύπου αντιπαράθεση, να μην εγκλωβίζεται στις διάφορες συνταγές αστικής διαχείρισης. Αυτός είναι ο πολιτικός στόχος του ΚΚΕ.

– Περιγράφετε τον ΣΥΡΙΖΑ ως τη νέα σοσιαλδημοκρατία. Θεωρείτε ότι μπορεί να κερδίσει τις επόμενες εκλογές; Και τι πιθανότητες του δίνετε, να υλοποιήσει τα όσα υπόσχεται;

– Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας εξετάσεις ως επίδοξος διαχειριστής της καπιταλιστικής οικονομίας και της βαθιάς κρίσης, είναι υποχρεωμένος να προσαρμόζεται στους νόμους και τις ανάγκες αυτής της οικονομίας, που είναι ασυμβίβαστες με τις ανάγκες των εργαζομένων. Και το αποδεικνύει ο ίδιος με την εγκατάλειψη θέσεων, όπως πρόσφατα η αποκατάσταση των μισθών και των συντάξεων με ένα άρθρο ή η κατάργηση του χαρατσιού. Επιβεβαιώνεται όμως και η στάση του ΚΚΕ, που έλεγε προεκλογικά ότι μια κυβέρνηση πέντε σημείων, που πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ, πέρα από το ότι θα είχε να αντιμετωπίσει και τα άλλα 95, δεν θα ήταν συνεπής ούτε σε αυτά τα πέντε, όταν θα είχε να αντιμετωπίσει τις αντιθέσεις του συστήματος και τις δεσμεύσεις της Ε.Ε.

 

Πηγή: kathimerini.gr