Στη συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ άλλων, ο κ. Τσίπρας καταφέρθηκε εναντίον της «τροϊκανής επικυριαρχίας, που συνιστά επί της ουσίας - όπως είπε - κατάλυση της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας».
Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε ταξική επικυριαρχία του λαού από την αστική τάξη και από την πλουτοκρατία, αλλά «τροϊκανή επικυριαρχία».
Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι τα περί «κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας» δε συσκοτίζουν τη συνειδητή επιλογή του «έθνους των κεφαλαιοκρατών» της Ελλάδας να συμμαχούν με τους Αγγλους, Γάλλους, Γερμανούς και Πορτογάλους κεφαλαιοκράτες, για να θέτουν υπό την επικυριαρχία τους το «έθνος των εργαζομένων».
Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι η «κατάλυση της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας» επήλθε προσφάτως, τώρα τελευταία, λόγω «τροϊκανής επικυριαρχίας» και ότι δεν συνέβαινε, ας πούμε, λόγω «σχεδίων Μάρσαλ» (τα οποία επιζητά ο κ. Τσίπρας) ή λόγω Μάαστριχτ κ.ο.κ,
ρωτάμε:
*
Δεδομένου ότι δεν έχει διαφύγει της προσοχής του ΣΥΡΙΖΑ πως η τρόικα αποτελείται κατά το ένα μέρος από το ΔΝΤ και κατά τα δύο μέρη από την ΕΕ (Κομισιόν, ΕΚΤ),
άρα η «επικυριαρχία» της χώρας έχει την εντονότατη σφραγίδα (και) της ΕΕ,
και εφόσον η ΕΕ, ως μέρος της «τροϊκανής επικυριαρχίας», προχωρά στην «κατάλυση της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας» της Ελλάδας,
τότε τι θα έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ για την «αποκατάσταση της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας»:
Να αποδεσμευτεί η Ελλάδα από την ΕΕ (που «καταλύει τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία» της)
ή να μην αποδεσμευτεί;
Και αν «δεν πρέπει» - όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ - να αποδεσμευτεί η Ελλάδα από την ΕΕ, τότε πώς ακριβώς το σκέφτεται ο ΣΥΡΙΖΑ και πόσο πραγματικά την εννοεί την άρση της «κατάλυσης της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας»;
Διότι - ας μην κοροϊδευόμαστε: Η ένταξη και η παραμονή μέσα στο κλαμπ που «καταλύει τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία», η «διαπραγμάτευση» με όλους εκείνους που επιφέρουν «κατάλυση της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας» της Ελλάδας, μόνο άρση της «κατάλυσης της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας» δεν είναι.
Το πολύ - πολύ, η παραμονή και η «διαπραγμάτευση» εντός της ΕΕ, όπως εισηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ, να συνιστά ένα «άλλο μείγμα» της... «κατάλυσης».
Αλλά τότε δε μιλάμε (μιλάνε) και δεν πρόκειται για άρση της «κατάλυσης». Πρόκειται, ενδεχομένως, για κάποια «άλλη διαχείριση», στο πλαίσιο, όμως, αυτής (ακριβώς), της ίδιας (ακριβώς), της «καταλυμένης - δηλαδή - λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας»...
Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ - ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου