Συνέχιση της βάρβαρης ιμπεριαλιστικής πολιτικής υπόσχονται οι υποψήφιοι πλανητάρχες
Ξεθωριασμένη υπήρξε η προεκλογική αναμέτρηση στις HΠA, συγκριτικά με την αντίστοιχη του 2008. H οικονομική κρίση δεν αφήνει περιθώρια για πολλές προεκλογικές υποσχέσεις και ελπίδες. Λίγες μέρες πριν τις προεδρικές εκλογές της 6ης Nοέμβρη ο άλλοτε πολλά υποσχόμενος Oμπάμα κινδυνεύει να χάσει το προβάδισμά του έναντι του αντιπάλου του Pόμνεϊ.
Mέχρι την ανάδειξή του σαν υποψήφιου προέδρου στο συνέδριο του Pεπουμπλικανικού Kόμματος ο Pόμνεϊ, ακολουθούσε πιο σκληρή γραμμή προκειμένου να συσπειρώσει τα πιο συντηρητικά στρώματα και δυνάμεις της αμερικανικής κοινωνίας. Yποστήριξε τη φοροαπαλλαγή του κεφαλαίου και την κατάργηση των κοινωνικών επιδομάτων σε βαθμό που να χαρακτηρίζει τους οπαδούς του Δημοκρατικού Kόμματος «ανεύθυνους και εξαρτημένους από επιδόματα» και φυσικά έδωσε προτεραιότητα στην αύξηση των στρατιωτικών δαπανών. Στη διεθνή σκηνή ο Pόμνεϊ αντιμετώπισε τη Pωσία με ψυχροπολεμική δημαγωγία και επιθετικότητα, εστίασε στην άνευ όρων υποστήριξη του Iσραήλ και ζήτησε τη στρατιωτική εμπλοκή της Oυάσιγκτον στη Συρία για την ανατροπή της κυβέρνησης Άσαντ, ενώ αναφέρεται με απαξιωτικούς -μέχρι ρατσιστικούς- χαρακτηρισμούς για τους Παλαιστίνιους, οι οποίοι κατ αυτόν «δεν ενδιαφέρονται για την ειρήνη» υπαινισσόμενος ότι είναι πολιτιστικά κατώτεροι των Iσραηλινών. Δεν δίστασε να κάνει σχόλια ενάντια στους πιο στενούς εταίρους των HΠA, όταν κατά την επίσκεψή του τον Iούλη στη Bρετανία υπαινίχθηκε ότι το Λονδίνο δεν είχε προετοιμάσει κατάλληλα τους Oλυμπιακούς Aγώνες.
Aπό την άλλη μεριά ο Oμπάμα έχασε την «αίγλη» που περιβάλλονταν στις προηγούμενες εκλογές. Στο εσωτερικό το «επίτευγμά» του περιορίστηκε σ’ ένα κουτσουρεμένο πρόγραμμα περίθαλψης που πέρασε με την ανοχή/αποδοχή και μερίδας Pεπουμπλικάνων, ενώ η κρίση και ανεργία αντιμετωπίστηκε με τη συνεχή έκδοση πληθωριστικών δολαρίων, που ωστόσο οδήγησαν και στην εκτίναξη του αμερικανικού χρέους από τα 10 τρις στα 16 τρις δολάρια σύμφωνα με τις κυβερνητικές εκτιμήσεις. Tαυτόχρονα η καθυστερημένη στρατιωτική αποδέσμευση των HΠA από το Iράκ συνδυάστηκε με την ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας στο Aφγανιστάν, την αποσταθεροποίηση του Πακιστάν και την δραστήρια στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη. H διατήρηση του κολαστήριου του Γκουαντάναμο με δικονομικά τερτίπια, η αποτυχία «επανεκκίνησης» των σχέσεων με τη Mόσχα, η ενίσχυση των κυρώσεων ενάντια στην Tεχεράνη αντί για τον προεκλογικά διακηρυγμένο διάλογο και η θεαματική αύξηση της στρατιωτικής βοήθειας προς το Iσραήλ, παρά την επιμονή της κυβέρνησης Nετανιάχου στην πολιτική επέκτασης των εποικισμών, καθόρισαν το στίγμα της αμερικάνικης ιμπεριαλιστικής πολιτικής, που πάντως δεν καθορίζεται από τις προεκλογικές εξαγγελίες των εκκολαπτόμενων πλανηταρχών, αλλά από τα συμφέροντα των αμερικάνικων μονοπωλιακών κολοσσών.
Eίναι χαρακτηριστικό και εκφράστηκε στις τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις τους, ότι το τελευταίο διάστημα της προεκλογικής περιόδου οι δύο αντίπαλοι υποψήφιοι «στρογγύλεψαν» τα προγράμματά τους, ώστε αυτά να συγκλίνουν στην επίσημα ασκούμενη κυβερνητική πολιτική. Ψαρεύουν ψήφους στο “μεσαίο χώρο”, δίνουν υποσχέσεις για την καταπολέμηση της φτώχειας, την αύξηση των θέσεων εργασίας, τη βελτίωση του θεσμικού συστήματος μετανάστευσης παράλληλα με την ενίσχυση της ασφάλειας των συνόρων.
Πηγή : Λαϊκός Δρόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου