Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Στα άκρα οδηγείται και πάλι στη Ρουμανία η σύγκρουση για την εξουσία ανάμεσα στους σοσιαλδημοκράτες και τους δεξιούς. Στο φόντο αφενός της εξοντωτικής πολιτικής λιτότητας που έχουν επιβάλει η ΕΕ και το ΔΝΤ με τη συνεργασία της ρουμανικής Δεξιάς και αφετέρου της πλήρους απαξίωσης του βαθύτατα διεφθαρμένου πολιτικού προσωπικού της χώρας αυτής, τα δύο στρατόπεδα αναμετρόνται μέχρις εσχάτων.
Η Κεντροαριστερά, σε συμμαχία με τους εθνικοφιλελεύθερους, είναι συσπειρωμένη γύρω από τον πρωθυπουργό Βίκτορ Πόντα, ο οποίος είναι σοσιαλδημοκράτης.
Έχοντας κατορθώσει να ανατρέψουν δύο δεξιές κυβερνήσεις, του Εμίλ Μποκ τον Ιανουάριο και του Μίχαϊ Ραζβάν Ουνγκουρεάνου τρεις μήνες αργότερα, οι σοσιαλδημοκράτες συνασπίστηκαν με τους εθνικοφιλελεύθερους και κατόρθωσαν έτσι να πάρουν την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο και να σχηματίσουν κυβέρνηση στις 7 Μαΐου.
Στο διάστημα των δύο μηνών που μεσολάβησε από τότε, η νέα κυβέρνηση έκανε επέλαση άλωσης όλων των αρμών της εξουσίας. Στην τελική φάση καθαίρεσε και τους προέδρους της Βουλής και της Γερουσίας και τους αντικατέστησε με δικούς της βουλευτές και γερουσιαστές προετοιμάζοντας τις συνθήκες καθαίρεσης του δεξιού Προέδρου της Δημοκρατίας Τραϊάν Μπασέσκου.
Ο Μπασέσκου προσπάθησε να αμυνθεί κινητοποιώντας το Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο απαρτίζεται από δεξιούς δικαστές. Έβαλε, λοιπόν, το Συνταγματικό Δικαστήριο να αποφασίσει στις 27 Ιουνίου, σε πλήρη διάσταση με την κυβέρνηση και το κοινοβούλιο, ότι τη Ρουμανία θα έπρεπε να την εκπροσωπήσει στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ που θα άρχιζε την επόμενη μέρα ο πρόεδρος Μπασέσκου και όχι ο πρωθυπουργός Πόντα!
Η αναμέτρηση κλιμακώθηκε στο έπακρο. Ο πρωθυπουργός έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου και παρουσιάστηκε αυτός στη σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών. Στη συνέχεια με κατεπείγουσα νομοθεσία καθαίρεσε τον «Συνήγορο του λαού», τον δικαστικό δηλαδή που είχε το δικαίωμα να εγείρει νομικές ενστάσεις αντισυνταγματικότητας νόμων που ψηφίζει το κοινοβούλιο, και τον αντικατέστησε με πρόσωπο της απόλυτης εμπιστοσύνης του.
Ταυτόχρονα, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του κίνησαν τη διαδικασία κοινοβουλευτικής καθαίρεσης του δεξιού Προέδρου της Δημοκρατίας Τραϊάν Μπασέσκου. Είναι πιθανόν ακόμη και σήμερα το ρουμανικό κοινοβούλιο να αποφασίσει την απομάκρυνση του προέδρου από τη θέση του. Σε μια τέτοια περίπτωση, βάσει του ρουμανικού Συντάγματος, πρέπει εντός 30 ημερών να διενεργηθεί δημοψήφισμα για να αποφασίσει τελεσίδικα ο λαός της χώρας αν θα εγκρίνει ή αν θα απορρίψει την καθαίρεση του Προέδρου Μπασέσκου. Πρέπει εδώ να υπενθυμίσουμε ότι και το 2007 είχαν προσπαθήσει τα δύο κόμματα να προωθήσουν διαδικασία καθαίρεσης του Μπασέσκου, αλλά τότε είχαν αποτύχει.
Σήμερα οι πιθανότητες πολιτικής επιβίωσης του Προέδρου Μπασέσκου είναι σαφώς πιο συρρικνωμένες από όσο προ πενταετίας. Η πολιτική εξοντωτικής λιτότητας που προώθησε όλα αυτά τα χρόνια έχει εξουθενώσει τους Ρουμάνους και έχει πλήξει τη δημοτικότητα του. Μόνη του ελπίδα να κερδίσει στο δημοψήφισμα είναι η πλήρης αναξιοπιστία των πολιτικών αντιπάλων του, τους οποίους ο ρουμανικός λαός θεωρεί πιο διεφθαρμένους και πιο απατεώνες από τον Μπασέσκου.
Γεγονός πάντως παραμένει ότι αυτή τη φορά οι σοσιαλδημοκράτες και οι εθνικοφιλελεύθεροι έχουν οργανώσει καλύτερα την έφοδο κατάληψης της εξουσίας. Άλλαξαν μέχρι και τον νόμο για τα δημοψηφίσματα προκειμένου να εξουδετερώσουν ενδεχόμενη απόπειρα της Δεξιάς να αποτρέψει την καθαίρεση του Μπασέσκου μέσω της αποχής.
Μέχρι τώρα, για να είναι έγκυρο το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος στη Ρουμανία έπρεπε να συγκεντρώσει τις ψήφους τουλάχιστον των μισών εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους, όχι αυτών που όντως ψήφισαν. Το κοινοβούλιο όμως ψήφισε νέο νόμο, βάσει του οποίου το αποτέλεσμα καθορίζεται από την πλειοψηφία των συμμετασχόντων στο δημοψήφισμα, οπότε η αποχή δεν βοηθά σε τίποτα. Αντιθέτως, επισφραγίζει εκ των προτέρων την ήττα.
ΛΙΤΟΤΗΤΑ - ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ….ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ
Η λεηλασία του δημόσιου πλούτου είναι το πρώτιστο κίνητρο των Ρουμάνων πολιτικών, στη λυσσαλέα μάχη που δίνουν ανάμεσά τους για το ποιος θα νέμεται την εξουσία. Όσο όμως και αν κάποιοι το αγνοούν, το κοινωνικό υπόβαθρο που έχει οδηγήσει σε έξαρση αυτόν τον πόλεμο είναι τα δεινά που υφίστανται ο ρουμανικός λαός από το εξοντωτικό μνημόνιο που του έχουν επιβάλει η Ε.Ε. και το ΔΝΤ.
Αυτό έχει αλλάξει τη συνείδηση και την πολιτική στάση των Ρουμάνων. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι εκπρόσωποι της Ε.Ε. σαφώς τάσσονται υπέρ της Δεξιάς και του προέδρου Μπασέσκου που πρωτοστάτησαν στην υπαγωγή της χώρας σε καθεστώς μνημονίου και διασφαλίζουν την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής.
*Δημοσιεύθηκε στο «Έθνος» την Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου