Ρεπορτάζ από το www.socialistworld.net
Επιμέλεια: Μαριάννα Τσακίρη
Επιμέλεια: Μαριάννα Τσακίρη
540 μέρες μετά τις εκλογές και 900 πριν τις επόμενες σχηματίστηκε η νέα Κυβέρνηση Συνεργασίας του Βελγίου η οποία αποτελείται από 6 κόμματα που προέρχονται από τρεις μεγάλες πολιτικές «οικογένειες»: τη χριστιανοδημοκρατική, τη σοσιαλδημοκρατική και τη φιλελεύθερη.
Η κυβέρνηση αυτή είναι έτοιμη να αναλάβει καθήκοντα επιβάλλοντας νέα αντεργατικά μέτρα. Τα νέα μέτρα περιλαμβάνουν περικοπές της τάξης των 11,3 δις € με τις πιο ευάλωτες κοινωνικά ομάδες να χτυπιούνται περισσότερο: Νέοι άνθρωποι που ψάχνουν για δουλειά, εργαζόμενοι μεγαλύτερης ηλικίας που πλησιάζουν τη σύνταξη και άνεργοι είναι οι πρώτοι στόχοι της κυβέρνησης. Είναι σαφές ότι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι ακολουθούν.
Οι περικοπές αφορούν τις υπηρεσίες υγείας, τους ανέργους οι οποίοι θα πρέπει να περιμένουν 12 μήνες κάτω από αυστηρές προϋποθέσεις μέχρι να δικαιούνται επίδομα, τους συνταξιούχους οι οποίοι θα βγαίνουν με ελάχιστο όριο τα 40 χρόνια εργασίας και την ηλικία των 62 ετών (πράγμα αδύνατο φυσικά για τους νέους εργαζόμενους με τις συνθήκες εργασίας που επικρατούν) τους σιδηρόδρομους που χάνουν το 10% της κρατικής επιδότησης, κ.α.
Οι εργοδότες, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα κόμματα του κατεστημένου υποστηρίζουν πως τα μέτρα είναι απαραίτητα για να καθησυχαστούν οι αγορές, για να είναι συνεπής η χώρα απέναντι στην Ευρώπη και να στηριχτεί η οικονομία της. Ότι οι διαμαρτυρίες και οι κινητοποιήσεις απέναντι σε αυτά θα έδειχναν... «ανωριμότητα»! Το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης το φλαμανδικό εθνικιστικό N-VA, όχι μόνο δεν διαφωνεί με την κυβέρνηση αλλά προτείνει ακόμα μεγαλύτερες περικοπές! Φυσικά κανένας δεν αναφέρει ότι αυτή την κρίση την προκάλεσαν οι καπιταλιστές – τραπεζίτες και κερδοσκόποι.
80.000 στις 2 Δεκέμβρη
Αντιδρώντας στην επίθεση οι τρεις βασικές Συνδικαλιστικές Ενώσεις οργάνωσαν μια πρώτη μαζική κινητοποίηση την Παρασκευή 2 Δεκέμβρη στην οποία 80.000 κόσμου διαδήλωσε εκφράζοντας την δυσαρέσκειά του.
Μετά την πρώτη αυτή διαδήλωση, ο πρόεδρος της γαλλόφωνης Ένωσης Μεταλλουργών πρότεινε 24ωρη Γενική Απεργία τον Γενάρη, 48ωρη τον Απρίλη και αν χρειαστεί 3μερη τον Ιούνη!
Παρόλο που το σχέδιο αυτό αυτή «απλώνεται» σε μια μεγάλη χρονική περίοδο, μπορεί να φέρει αποτελέσματα, αν συζητηθεί και υιοθετηθεί μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες μέσα στο εργατικό κίνημα και μέσα από ένα ευρύτερο άνοιγμα στην κοινωνία.
Και οι εργαζόμενοι στον χάλυβα στον αγώνα
Στον δρόμο των κινητοποιήσεων έχουν ριχτεί και οι εργαζόμενοι στο χάλυβα οι οποίοι διαδηλώνουν ζητώντας την εθνικοποίηση των εργοστασίων του χάλυβα.
«Χωρίς τη δουλειά μας, το κεφάλαιό σας δεν αξίζει μια δεκάρα» δηλώνουν οι εργαζόμενοι. Οι κινητοποιήσεις γίνονται στην Λιέγη με βασικό αίτημα την εθνικοποίηση της μονάδας Arreclor Mittal (ηMittal είναι η μεγαλύτερη βιομηχανία χάλυβα του πλανήτη) που εδρεύει στην περιοχή και οι ιδιοκτήτες της σχεδιάζουν να την κλείσουν απολύοντας 1000 εργαζόμενους μετά από χρόνια φοροαπαλλαγών και ειδικής μεταχείρισης από τους κυβερνώντες.
Την Πέμπτη 7 Δεκέμβρη δεκάδες χιλιάδες, οι εργαζόμενοι στη Χαλυβουργία, οι οικογένειές τους και πολλοί κάτοικοι διαδήλωσαν στη Λιέγη, ενάντια στις απολύσεις και υπέρ της εθνικοποίησης της Χαλυβουργίας.
Καθήκοντα της Αριστεράς
Tο Αριστερό Σοσιαλιστικό Κόμμα (LSP/PLS - βελγικό τμήμα της CWI) συμμετέχει σε όλες τις κινητοποιήσεις. Εξηγεί πως οι διαδηλώσεις αυτές πρέπει να είναι μόνο η αρχή. Πρέπει να οικοδομηθεί η αντίσταση σε όλους τους χώρους εργασίας και της κοινωνίας και πρέπει αυτή η αντίσταση να πάρει και πολιτικά χαρακτηριστικά: πως είναι δηλαδή απαραίτητη η πάλη για μια σοσιαλιστική εναλλακτική πρόταση ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα. H LSP/PLS υπερασπίζεται την ανάγκη δημιουργίας ενός μαζικού εργατικού κόμματος που παλεύει για τους πιο πάνω στόχους.
ΠΗΓΗ-WWW.XEKINIMA.ORG
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου