Πρώτο, η πανομοιότυπη δήλωση των ηγετών των δύο μεγάλων δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, «θα συνεννοηθούμε με την τρόικα για το μέλλον της Ελλάδας», χωρίς καν μνεία, έστω για λόγους γαλατικής ευγένειας, της κυβέρνησης της Ελλάδας, αποτελεί ευθεία περιφρόνηση του Παπανδρέου και των συνεργατών του.
Τον πιστώνει με ένα ακόμη αρνητικό «βραβείο» χωρίς ιστορικό προηγούμενο για πρωθυπουργό ανεξάρτητου κράτους με δημοκρατία και λαϊκή κυριαρχία.
Δεύτερο, ο προσανατολισμός και των δύο για παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, για να μη διαλυθεί η Ευρωζώνη, επιβεβαιώνει πόσο μεγάλη διαπραγματευτική ισχύ μπορούσε να έχει η Ελλάδα, με μια θέση για αποχώρηση από το ευρώ μπροστά στις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες από τις απαιτήσεις των Βρυξελλών. Όχι μόνο δεν θα μας ξεχνούσαν, θα μας κολάκευαν.
Τρίτο, η ανοικτή πια ουσιαστική και χρονική σύνδεση του προβλήματος του ελληνικού χρέους και της διαγραφής μεγάλου μέρους του με την κεφαλαιακή ενίσχυση των ευρωπαϊκών τραπεζών, επιβεβαιώνει θορυβωδώς ότι το μαρτύριο του Έλληνα εργαζόμενου οφείλεται και παρατείνεται όχι γιατί οι δανειστές είναι ανίκητοι, αλλά γιατί πρέπει ακόμα μια φορά να στηριχθεί το πραγματικό αφεντικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το τραπεζικό κεφάλαιο.
Τρία συμπεράσματα λοιπόν:
Πρώτο, να φύγει άμεσα ο Παπανδρέου και η κυβέρνησή του ως η πιο άχρηστη και εχθρική προς την συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.
Λαϊκή κυβέρνηση από ένα νέο ΕΑΜ.
Δεύτερο, ανατροπή των επιταγών της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, και με τίμημα την έξοδο από το ευρώ και την συνακόλουθη υπαρξιακή κρίση όλης της Ευρωζώνης.
Τρίτο, Παύση Πληρωμών τώρα, ώστε μαζί με την εθνικοποίηση των τραπεζών και τον δημοκρατικό σχεδιασμό να βρεθεί η Ελλάδα σε μια πορεία προόδου, διέξοδο για τον λαό της και παράδειγμα για τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου