ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ: Κυβέρνηση και πλουτοκρατία προωθούν εργασιακό μεσαίωνα.

Από τη μεγάλη διαδήλωση στη Λισαβόνα το Σάββατο 1 Οκτώβρη

Μαζικά και μαχητικά βγήκαν στους δρόμους οι Πορτογάλοι εργαζόμενοι την 1η του Οκτώβρη, σε μια κινητοποίηση που οργάνωσε η Γενική Συνοποσπονδία Πορτογάλων Εργαζομένων (CGTP-IN) ενάντια στα άγρια μέτρα λιτότητας που επιβάλλει η κυβέρνηση στο όνομα της αντιμετώπισης του δημοσιονομικού ελλείμματος, με πάγωμα μισθών έως το 2014, με απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων 2% κάθε χρόνο έως το 2014, πώληση ή συγχώνευση του 20% των κρατικών επιχειρήσεων και γενικότερα την καρατόμηση των εργατικών, ασφαλιστικών και λαϊκών δικαιωμάτων. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση ανακοίνωνε πρόσφατα ότι ο φόρος στο ηλεκτρικό ρεύμα και το φυσικό αέριο θα φτάσει από το 6% στο 23%!

«Δυναμικά βρισκόμαστε εδώ και με αγώνα προχωράμε», «Καλύτερες συνθήκες εργασίας», «Οχι στην καταστροφή των υπηρεσιών Υγείας» και «Οχι στις αυξήσεις των τιμών» ήταν μερικά από τα συνθήματα που βροντοφώναξαν οι διαδηλωτές. Στη μαζική συγκέντρωση στη Λισαβόνα συμμετείχε και αντιπροσωπεία του Πορτογαλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, με επικεφαλής τον ΓΓ της Κεντριής Επιτροπής, Τζερόνιμο ντε Σόουζα.

Ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων

Εχοντας σαν βάση το μνημόνιο που υπέγραψαν τα κυβερνητικά κόμματα, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (PSD) και το Λαϊκό Κόμμα (CDS), αλλά και το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) με την η τρόικα (ΕΕ - Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), η κυβέρνηση PSD-CDS προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την καπιταλιστική κρίση στην οποία οδηγήθηκε η χώρα λόγω της πλουσιοπάροχης χρηματοδότησης των μονοπωλίων του βιομηχανικού και τραπεζικού κεφαλαίου, η οποία εφαρμόζεται εδώ και δεκαετίες και στην Πορτογαλία, όπως και σε ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο. Τώρα, προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση, και πάλι σε όφελος του κεφαλαίου, ελαχιστοποιώντας τις απώλειές του, εξαπολύεται η ολομέτωπη επίθεση σε βάρος των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων του λαού.

Στην επίθεσή της στις κοινωνικές υπηρεσίες η κυβέρνηση αλλάζει δραστικά τις συνθήκες των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα. Επίσης, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής, το ποσοστό κινδύνου φτώχειας είναι της τάξης του 17,9% στην Πορτογαλία. Φυσικά ο «κίνδυνος» είναι δύσκολο να ερμηνευτεί, καθώς η αστική στατιστική κρύβει, για παράδειγμα, τη συγκαλυμμένη ανεργία της ημιαπασχόλησης, ακόμα και ελάχιστων ωρών/βδομάδα, που ισοδυναμεί με φτώχεια και εξαθλίωση.

Επίσης υπάρχουν πάνω από 2,7 εκατομμύρια Πορτογάλων που είναι στα όρια της φτώχειας και επιβιώνουν ουσιαστικά επειδή λαμβάνουν κάποιες «κοινωνικές παροχές» από το κράτος (σε είδος ή σε χρήμα). Και είναι ακριβώς αυτές τις παροχές που κυβέρνηση και αστική τάξη θέλουν να εξαλείψουν ή να μειώσουν δραστικά, ρίχνοντας και άλλες πολλές χιλιάδες Πορτογάλων στην εξαθλίωση.

Οπως αναφέρει η CGTP-IN «η δεξιά πολιτική που ακολούθησαν διαδοχικές κυβερνήσεις, προώθησε ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και συνταγματικές εγγυήσεις που κατακτήθηκαν με την "Επανάσταση του Απρίλη"». Συνεχίζοντας επισημαίνει: «Στη γραμμή υποταγής στα συμφέροντα και τους στόχους του μεγάλου κεφαλαίου, η δεξιά πολιτική των κυβερνήσεων προχωράει σε απαράδεκτες προτάσεις ενάντια στα δικαιώματα των εργαζομένων, συγκεκριμένα:

• Στην ανεργία, θέλει να θάψει τη συνταγματική αρχή που απαγορεύει τις απολύσεις χωρίς πραγματικά δίκαιο λόγο, λύνοντας τα χέρια των επιχειρηματιών να απολύουν όπως και όταν θέλουν. Η πιθανή έγκριση αυτής της πρότασης θα οδηγούσε στην ελεύθερη διαιτησία των εργοδοτών μέσα στις επιχειρήσεις. Στο επίδομα ανεργίας, αφού σκοπεύει να μειώσει το χρόνο για την απόδοσή του (18 μήνες), να κατεβάσει το επίδομα - για το μέσο μισθό που είναι γύρω στα 800 ευρώ - από 520 ευρώ που είναι σήμερα θέλει να το πάει σε 468 ευρώ, ενώ σχεδιάζεται και άλλη μείωση, της τάξης του 10%, από τον 6ο μήνα απόδοσής του, σε περίπτωση που ο εργαζόμενος δεν καταφέρει να βρει δουλειά.
• Στις αποζημιώσεις με την εισαγωγή της θεωρίας της «προσωπικής αποταμίευσης», επιχειρεί να αλλάξει η ευθύνη πληρωμής της αποζημίωσης από πλευράς των εργοδοτών, με στόχο τη μείωση και μετέπειτα εξάλειψή της.
• Στις συλλογικές συμβάσεις, η λογική που κυριαρχεί στις προτάσεις που παρουσίασε η κυβέρνηση στοχεύουν στην περικοπή ή εξάλειψη των δικαιωμάτων που καθιερώθηκαν στις συλλογικές συμβάσεις, είτε με τη λεγόμενη αποκέντρωση είτε ευνοώντας την ατομική σχέση εργασίας (σ.σ. δηλαδή επιχειρησιακές συμβάσεις όπως αυτές που επιχειρείται να επεκταθούν και στην Ελλάδα).

Μπροστά σε αυτές τις προτάσεις, που σκοπεύουν να γυρίσουν τον τροχό της ιστορίας των εργασιακών σχέσεων προς τα πίσω, είναι απαραίτητο να πάρουμε πρωτοβουλίες, να είμαστε επιθετικοί, κάνοντας κατάληψη στους χώρους δουλειάς με τις δικές μας προτάσεις και με μόνιμη δράση».

Μαζική πρώτη απάντηση και συνέχεια

Την 1η του Οκτώβρη λοιπόν, ημέρα που συμπληρώθηκαν 41 χρόνια από την ίδρυση της Γενικής Συνομοσπονδίας Πορτογάλων Εργαζομένων, πάνω από 200.000 λαού ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Γενικής Συνομοσπονδίας και στα πολλαπλά παραδείγματα αγώνα και αντίστασης στα οποία προχώρησαν τις τελευταίες εβδομάδες εργαζόμενοι σε διάφορους τομείς και επιχειρήσεις. Στη Λισαβόνα, για τρεις ολόκληρες ώρες πορεύτηκαν πάνω από 130.000 γυναίκες, άντρες και νέοι. Στο Πόρτο οι δρόμοι στο κέντρο της πόλης έκλεισαν με τις δίκαιες διαμαρτυρίες 50-60.000 ατόμων, ενώ στο Φουνσάλ πορεύτηκαν αρκετές χιλιάδες, σε μία κινητοποίηση που ξεπέρασε και αυτή της Πρωτομαγιάς.

Στην πρώτη μεγάλη αγωνιστική κινητοποίηση του μαζικού λαϊκού κινήματος που πραγματοποιήθηκε από τότε που το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (PSD) και το Λαϊκό Κόμμα (CDS) με τον Πάσος Κοέλιο και τον Πάουλο Πόρτας πήραν τη θέση του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS) του Ζοσέ Σόκρατες στην άσκηση του κοινού, αντιλαϊκού προγράμματος - σύμφωνα με τις δεσμεύσεις όλων των παραπάνω απέναντι στο ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Κεκτρική Τράπεζα και την ΕΕ - αυτές οι χιλιάδες εργατών και εργατριών βγήκαν να διατρανώσουν ότι δεν λυγίζουν στις επιταγές της συμφωνίας μεταξύ ντόπιων αστικών δυνάμεων της πλουτοκρατίας και της τρόικας, που απομυζούν τον εθνικό πλούτο.

Ο απολογισμός των 100 πρώτων ημερών της κυβέρνησης Κοέλιο είναι μία επίθεση άνευ προηγουμένου ενάντια στα δικαιώματα των εργαζομένων, με την αρπαγή του δώρου των Χριστουγέννων, με την αύξηση και απορρύθμιση των ωραρίων εργασίας, το μποϊκοτάζ των συλλογικών συμβάσεων. Είναι 100 μέρες που χαρακτηρίζονται από τη συνεχή και γενικευμένη αύξηση των τιμών στα βασικά αγαθά, όπως οι μεταφορές, τα φάρμακα, τα τρόφιμα και η ενέργεια.

Στις μεγάλες κινητοποιήσεις της CGTP-IN, οι διαδηλωτές χαιρέτισαν θερμά την απόφαση για πραγματοποίηση «εβδομάδας αγωνιστικής δράσης» από τις 20-27 του Οκτώβρη, όπου θα πραγματοποιηθούν απεργιακές κινητοποιήσεις και στάσεις εργασίας στο δημόσιο τομέα. «Η CGTP-IN επισημαίνει τέσσερις σημαντικούς λόγους για εκείνη την βδομάδα: ενάντια στην καταστροφή των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ενάντια στην εξαθλίωση και τις αδικίες, ενάντια στο πρόγραμμα αντεπίθεσης στους εργαζομένους, στο λαό και στη χώρα, για την εργασία, για τους μισθούς, τις συντάξεις και τα κοινωνικά δικαιώματα», υπογραμμίζεται σε άρθρο της εφημερίδας του Πορτογαλικού Κομμουνιστικού Κόμματος «Αβάντε».

Ακόμα, στο κύριο άρθρο της «Αβάντε» στις 5/10 επισημαίνεται: «Είναι πολύ σημαντικό η εβδομάδα αγωνιστικής δράσης να αποτελέσει ένα σημείο ανόδου του μαζικού αγώνα, όχι μόνο για την προβλεπόμενη επιτυχία των πρωτοβουλιών, αλλά επίσης και κυρίως για τις δυνατότητες να αποτελέσει έναν παράγοντα ώθησης της διεύρυνσης του αγώνα και της προβολής του σε ανώτερα επίπεδα, που θα αντιστοιχούν στις απαιτήσεις που η σοβαρότητα της κατάστασης επιβάλλει».

Πηγή:www.rizospastis.gr-Γιαννα ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗ