Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ! (Θέλω δεν θέλω!)

Αναδημοσίευση από http://kkeml.blogspot.com




Δεν πληρώνω την ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ, τον ΟΤΕ (την ώρα που πρέπει)!
Τις ασφάλειες των αυτοκινήτων (ΙΧ και ΤΑΞΙ).Τον ΦΠΑ στην εφορία.Την εφορία γενικώς.Τα καταναλωτικά δάνεια.Ούτε φυσικά το στεγαστικό! Και βέβαια πολύ αμφιβάλλω αν θα πληρώσω και τα χαράτσια που έρχονται.Και δεν πληρώνω γιατί δεν πληρωνόμαστε! Πολύ απλό!Της μισθωτής (του Δημοσίου, που απ’ ό,τι φαίνεται θα είναι η εργαζόμενη της οικογένειας σε λίγο) της «κουρέψανε» κάμποσες φορές τον μισθό, απ' όπου καλύπταμε τα δάνεια, και έπεται συνέχεια.Ο ελεύθερος επαγγελματίας (ταρίφας, που αν δεν βρει 50.000 ευρώ σε λίγο θα είναι ο άνεργος της οικογένειας), που κάλυπτε όλα τα άλλα, για να δει πελάτη κάνει ευχέλαιο και επειδή είναι άθεος δεν πιάνει το ρημάδι!Οπότε αυτά που μένουν είναι για τα προς το ζην, για την απλή καθημερινότητα και αν...Ε, δεν θα αφήσουμε τα παιδιά χωρίς φαγητό, ρούχα, παιδεία (ακριβή, αν και... δημόσια) και βουτιές στη θάλασσα για τα ντουβάρια, πώς να το κάνουμε! Ας έρθουν οι τράπεζες να τα πάρουν, έτσι κι αλλιώς μέχρι τα βαθιά γεράματά μας δικά τους θα ήταν...Θα 'θελα να τα πληρώνω; Ναι, για την ψυχική μου ηρεμία και μόνο, γιατί, πώς να το κάνουμε, είχαμε έναν σχεδιασμό στη ζωή μας. Γιατί στο σύστημα που ζούμε για να έχουμε μια ποιότητα ζωής (τι να κάνουμε, έτσι αυταπατηθήκαμε κάποια στιγμή) μπήκαμε στα βαθιά και μας βγήκε, και μας βγαίνει, το λάδι για τα... αυτονόητα. Καπιταλισμός είναι, είπαμε να αρπάξουμε κάποιες «ευκαιρίες», για δουλειά όμως, όχι για λαμογιές, άλλο τώρα αν μας πήραν και μας σήκωσαν. Οι «ευκαιρίες», γιατί αν αρπάζαμε τις λαμογιές θα ήμασταν καλά τώρα.Για να τα πληρώνω όμως θα πρέπει οι μισθωτοί να δουλεύουν, να πληρώνονται όσο τους χρειάζεται, για να τους βλέπω και εγώ ως πελάτες. Αλλιώς δεν γίνεται! Ειλικρινά το λέω!Καλό το κίνημα «δεν πληρώνω», μαζί τους είμαι. Άλλωστε για πράγματα που είναι δικαίωμά μου δεν θέλω να πληρώνω, ούτε εγώ ούτε κανένας άλλος. Αλλά ούτε για τους κεφαλικούς φόρους χάρη κανενός χρέους που δεν δημιούργησα εγώ θέλω να πληρώνω. Πολύ καλά κάνουν οι εστιάτορες και αποφάσισαν να μη πληρώσουν την εφορία. Άντε και στα δικά μας.Δεν φτάνει όμως!Αν δεν γίνει το «δεν πληρώνω» μέρος του κινήματος που να λέει ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΜΕ!, βρείτε μου δουλειά, και αν δεν έχετε πάλι πληρώστε με, άλλωστε ο πλούτος που παράγεται ακόμη είναι μπόλικος, τότε δεν γίνεται τίποτα.Γιατί όταν υπήρχε ένα εργατικό κίνημα που διεκδικούσε και πετύχαινε μισθούς έστω και αξιοπρεπούς διαβίωσης, τότε πετύχαινε και τα διάφορα δωρεάν δικαιώματά του. Στην υγεία, στην παιδεία, στη μετακίνηση, στη στέγη, στις φτηνές διακοπές κ.λπ. κ.λπ.Απ' όταν το κίνημα άρχισε να ασχολείται με τη (συν)διαχείριση και τα παζάρια (ξέρετε τώρα: κοινωνικοποιήσεις, εθνικοποιήσεις, εργατικούς ή λαϊκούς ελέγχους, ΑΤΑ και επιδόματα, «αυξήσεις» στους μισθούς με βάση τον πληθωρισμό και το όριο φτώχειας που καθορίζει το σύστημα και όχι η πραγματικότητα, σαν τα περίφημα 1.400 κ.λπ.), και όχι με το βασικό ζήτημα που εκφράζει τη βασική αντίθεση, δηλαδή τον μισθό, άρχισαν να χάνονται και τα άλλα. Με λίγα λόγια, αν ο εργαζόμενος λαός δεν πάρει τα πάνω του, στα εργοστάσια, στα εμπορικά, στις υπηρεσίες, δημόσιες και μη, στα χωράφια, αν δεν ξαναπιστέψει στη δύναμή του να αρχίσει να διεκδικεί και να επιβάλλει δουλειά, μισθούς και συντάξεις, αν δεν ξαναρχίσει να παλεύει συλλογικά για τον εαυτό του, τότε θα εξακολουθούμε να μην πληρώνουμε, θέλουμε δεν θέλουμε! Δεν πα' να χτυπιούνται και να απειλούν η κυβέρνηση, η τρόικα, οι τράπεζες όσο θέλουν!Το θέμα είναι να μη «μασήσουμε» και αρχίσουμε να τρελαινόμαστε. Ή, μάλλον, να το πω αλλιώς: Να μην τρελαινόμαστε έτσι όπως θέλει το σύστημα, αλλά να τρελαινόμαστε στο να πάρουμε σβάρνα τους δρόμους και τις πλατείες, να τους τρελάνουμε στις απεργίες, να οργανωθούμε για την «πάρτη μας» όλοι μαζί να τους «ξωπετάξουμε» και να γίνουμε αφέντες στη ζωή μας και στον τόπο μας ώστε οι κόποι μας να γυρνάνε πάλι σε μας! Ας βρουν άλλα κορόιδα να τους ξεχρεώσουν τα χρέη που αυτοί δημιούργησαν. Ποσώς με νοιάζει και δεν θα έπρεπε να νοιάζει κανέναν άλλο. Με γεια τους, με χαρά τους, εμείς δεν χρωστάμε σε Αμερικάνους, Γερμανούς και στους λοιπούς αφεντάδες τους. Εμείς χρωστάμε μόνο σε εμάς και στα παιδιά μας! (Και σε... συντρόφους, συγγενείς και φίλους!)Δεν τους τα πληρώνουμε λοιπόν τα δάνεια, ούτε τα χαράτσια. Γιατί έτσι κι αλλιώς δεν έχουμε και θα τους πάμε και τα μπιλιετάκια πίσω οργανωμένα.Θα βγούμε όμως και στις ρούγες να απαιτήσουμε τη δουλειά μας, τους μισθούς μας πίσω αυξημένους, τις συντάξεις μας επίσης, τα ωράριά μας, τα εισοδήματά μας, τα σπίτια μας, την παιδεία μας, την υγεία μας, τη ζωή που τελικά μας κλέβουν. Γιατί χωρίς αυτά και πάλι… απλήρωτοι θα μένουμε! Γιατί αυτό τους ενδιαφέρει πιο πολύ, να μη μας πληρώνουν!

Δεν υπάρχουν σχόλια: