Άρθρο από την www.iskra.gr
ΠΟΙΑ ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΑΠΟ JP MORGAN KAI GOLDMAN SACHS!
ECONOMIST: ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ Η ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΤΟΥ ΠΙΣΤΩΤΕΣ!
Συνεχίζεται η συζήτηση για τηναναδιάρθρωση του ελληνικού χρέουςκαι στο χορό μπήκε και η Citigroup, η οποία συστήνει «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων της τάξης του 40%, σε συνδυασμό με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων,μείωση των επιτοκίων, περισσότερα μέτρα λιτότητας και πώλησηδημόσιας περιουσίας, προκειμένου, όπως λέει, να καταστεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος.
Εκτιμά μάλιστα ότι όσο πιο γρήγορα συμβεί αυτό τόσο το καλύτερο. «Αν μετατεθεί το "κούρεμα" για το μέλλον, αυτό σημαίνει μεγαλύτερο "κούρεμα" για την ίδια μείωση χρέους/ΑΕΠ», αναφέρουν οι αναλυτές της τράπεζας σε έκθεσή τους.
Σύμφωνα με τη Citi, ένα «κούρεμα» 40% θα δημιουργήσει ανάγκες για μια επανακεφαλαιοποίηση στιςτράπεζες της τάξης των 4 δισ. ευρώ και μια τέτοια αύξηση κεφαλαίου εκτιμάται ότι θα επιφέρει dilution 20% στις μετοχές των τραπεζών το 2012. Στις πιο ευάλωτες τράπεζες ενός τέτοιου σεναρίου βρίσκεται, μεταξύ άλλων, η Αγροτική.
Επίσης, βάσει του ανωτέρω σεναρίου, οι περισσότερο εκτεθειμένες ξένες τράπεζες είναι αυτές τουΒελγίου, της Γαλλίας και της Γερμανίας, με τον πιθανό αντίκτυπο στους δείκτες Tier 1 να κυμαίνεται από 8 έως 111 μονάδες βάσης.
Έχει όμως ενδιαφέρον να δούμε ποια είναι τα σενάρια, που εξετάζονται και από τράπεζες όπως η JP Morgan και η Goldman Sachs.
JP Morgan: Μόνο επιμήκυνση και σκληρά δημοσιονομικά μέτρα!
Μία αναδιάρθρωση δεν θα βοηθήσει πολύ την Ελλάδα, καθώς «όσο διατηρεί ένα μεγάλο πρωτογενές έλλειμμα, το χρέος της παραμένει σε εκρηκτική τροχιά», αναφέρει από την πλευρά της η επενδυτική τράπεζα JPMorgan που εξετάζει τη μορφή και τις επιπτώσεις μιας εθελοντικής αναδιάρθρωσης.
Η έκθεση της τράπεζας επισημαίνει ότι δεν θεωρεί πιθανό το σενάριο στο οποίο η Ελλάδα λαμβάνει ενέσεις κεφαλαίων από τους Ευρωπαίους εταίρους της επ' άπειρον. «Υπάρχουν ξεκάθαρες διαφορές εντός της ΕΕ σχετικά με την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος της Ελλάδας που καταδεικνύουν ότι κάτι τέτοιο είναι εκτός συζήτησης όσο εμπλέκονται χώρες σαν τη Γερμανία», αναφέρεται.
«Δεν το θεωρούμε μη ρεαλιστικό να διακρίνουμε ένα σενάριο στο οποίο υπάρχει ευρύς καταμερισμός του βάρους. Το να "σφίξει η Ελλάδα το δημοσιονομικό ζωνάρι" είναι μέρος αυτού... Οι ιδιώτες πιστωτές θα είχαν επίσης ένα ρόλο στον καταμερισμό του βάρους μέσω μίας αναδιάρθρωσης του χρέους», τονίζει η έκθεση.
Η τράπεζα ξεκαθαρίζει επίσης ότι «σκοπός αυτού του σημειώματος δεν είναι να υπονοήσει ότι μία αναδιάρθρωση βρίσκεται προ των πυλών ή ότι θα πρέπει να έχει προτεραιότητα συγκριτικά με τις προσπάθειες της Ελλάδας να περιορίσει το πρωτογενές της έλλειμμα. Είναι απλώς μία αναγνώριση ότι η αναδιάρθρωση έχει ένα ρόλο να παίξει σε ένα περιβάλλον όπου τα όρια μεταξύ του κινδύνου ρευστότητας και του κινδύνου χρεοκοπίας είναι όλο και πιο δυσδιάκριτα. Στην πραγματικότητα, όταν κάποιος δεν έχει πρόσβαση στις αγορές, μπορεί να είναι και το ίδιο πράγμα».
Οι συντάκτες επικαλούνται επίσης έρευνα που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μία προληπτική αναδιάρθρωση πριν από τη χρεοκοπία έχει ως αποτέλεσμα την πολύ μικρότερη μείωση στην αξία των χρεογράφων σε σχέση με μία αναδιάρθρωση μετά από χρεοκοπία.
Σύμφωνα με την έκθεση, η Ελλάδα έχει κατά κύριο λόγο δύο επιλογές αναδιάρθρωσης. Η μία είναι νααναβάλει την αποπληρωμή των δανείων της μέσω μίας εθελοντικής προσφοράς ανταλλαγής ομολόγων. Σε αντάλλαγμα για τα ομόλογα που ήδη έχουν, οι επενδυτές θα λάβουν ομόλογα με διπλό χρόνο αποπληρωμής. Για παράδειγμα ένα ομόλογο του 2012 θα πληρώνει το ίδιο απόκομμα αλλά θα λήγει το 2014. «Αν υποθέσουμε ότι αυτή προσφορά γίνεται δεκτή από το 50% των επενδυτών και ότι αφορά μόνο τα ομόλογα μεταξύ 2011 και 2020, η Ελλάδα θα μπορούσε να μειώσει την αξία του χρέους της τα επόμενα πέντε χρόνια από 142 δισ. ευρώ σε 122 δισ. ευρώ που αντιστοιχεί σε μείωση 15%. Αν το δεχτούν 100%, τότε θα υπάρχει επιπλέον μείωση 100 δισ. ευρώ», επισημαίνουν οι συντάκτες για να συμπληρώσουν ότι οι επενδυτές θα χάσουν περίπου 7%.
Η δεύτερη επιλογή είναι μία παρόμοια ανταλλαγή, με την Ελλάδα να προσφέρει ένα χρεολυτικό ομόλογο (amortising bond) που θα ανέβαλλε την αποπληρωμή του κεφαλαίου για δύο χρόνια και στη συνέχεια θα κατέβαλλε μέρος του κεφαλαίου ετησίως για τα επόμενα δέκα χρόνια. Υποθέτοντας ένα απόκομμα 4%, θα υπήρχε ανάλογη μείωση στις πληρωμές της Ελλάδας μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, με τους επενδυτές να αντιμετωπίζουν μείωση 4% στις θέσεις τους.
Καταλήγοντας, η έκθεση τονίζει ότι «το πρόβλημα της χρεοκοπίας παραμένει» και «η ικανότητα της Ελλάδας να μειώσει το πρωτογενές της έλλειμμα μέσω περικοπών και φορολογίας θα καθορίσει αν θα δούμε χρεοκοπία ή όχι, ωστόσο η διαχείριση του χρέους είναι μία άσκηση που αγοράζει χρόνο».
Goldman Sachs: Πόσο θα κοστίσει η αναδιάρθρωση στις τράπεζες!
GS: Πλήγμα 8-25 δισ. στις ελληνικές τράπεζες από ένα «κούρεμα» 20%-60%
Στα 13-41 δισ. ευρώ αποτιμά η Goldman Sachs το συνολικό πλήγμα στα κεφάλαια των ευρωπαϊκών τραπεζών από ένα ενδεχόμενο «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων κατά 20%-60%.
Σύμφωνα με τους αναλυτές του οίκου, το συνολικό αυτό ποσό είναι σχετικά μικρό και αντιπροσωπεύει μόλις το 1%-3% των συνολικών κεφαλαίων Tier 1. Ωστόσο, για τις ελληνικές τράπεζες η Goldman Sachs εκτιμά ότι ο αντίκτυπος θα είναι της τάξης των 8-25 δισ. ευρώ, ή 26%-80% των συνολικών κεφαλαίων των ελληνικών τραπεζών.
«Κατά την άποψή μας, οι ελληνικές τράπεζες θα χρειαστούν σημαντικά επιπρόσθετα κεφάλαια για να καλύψουν τις επιπλέον απώλειες από μια θεωρητική αναδιάρθρωση», αναφέρουν οι αναλυτές του οίκου.
Η ανάλυση της Goldman Sachs δείχνει ότι μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα επέφερε σοβαρό πλήγμα στις εγχώριες τράπεζες. Γι' αυτό το λόγο, κρίνεται απαραίτητο να αυξηθούν τα κεφάλαιά τους προκειμένου να αποφευχθούν οι δευτερογενείς παρενέργειες, ειδικά όσον αφορά στην εμπιστοσύνη των πιστωτών.
Economist: Η συζήτηση για την αναδιάρθρωση δεν βοηθάει
Η συζήτηση για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι απίθανο να επιλύσει τα οικονομικά προβλήματα της χώρας, διαπιστώνει ο Economist. Όπως επισημαίνει, η αναδιάρθρωση κρατικού χρέους είναι συνηθισμένη στις αναδυόμενες αγορές, αλλά είναι άνευ προηγουμένου σε προηγμένες οικονομίες μετά από το β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
«Οι Ευρωπαίοι ηγέτες προσπάθησαν απεγνωσμένα να διατηρήσουν αυτό το ρεκόρ παρέχοντας διάσωση στις χώρες της ευρωζώνης που αντιμετώπιζαν πρόβλημα. Ωστόσο, το παιχνίδι μοιάζει να τελειώνει. Οι φινλανδικές εκλογές της 17ης Απριλίου, απέδειξαν ότι είναι πιθανός ο εκτροχιασμός της πορτογαλικής διάσωσης. Αλλά το πραγματικό πρόβλημα βρίσκεται εκεί που άρχισε η κρίση. Στην Ελλάδα». Τονίζει χαρακτηριστικά ότι οι ελληνικές αρχές και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αρνούνται κατηγορηματικά την ύπαρξη οποιουδήποτε σχεδίου για αναδιάρθρωση του χρέους.
Ωστόσο, πλέον φαίνεται ότι η ιδέα μιας αναδιάρθρωσης έχει εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη, και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Στη Γερμανία τόσο ο Wolfgang Schaeuble όσο και ο υπουργός για ευρωπαϊκές υποθέσεις, ο Werner Hoyer, προκάλεσαν αναστάτωση όταν πριν από λίγες ημέρες άνοιξαν την κουβέντα για αναδιάρθρωση. Χαρακτηριστική ήταν και η αντίδραση των αγορών, με το δεκαετές ομόλογα να φθάνει σε επίπεδο-ρεκόρ, στο 14,6 στις 19 Απριλίου. «Γιατί αυτή η στροφή;». Διότι το χρονοδιάγραμμα που δόθηκε για τη διάσωση της Ελλάδας πέρυσι, περιλαμβάνει την επιστροφή στις αγορές στο μέσον του 2013. Με τις αποδόσεις των ομολόγων να βρίσκονται εκεί που είναι τώρα, αυτό μοιάζει ακόμη πιο απίθανο. Όπως αδιανόητη θεωρείται μια επιπλέον ενίσχυση με κεφάλαια της Ελλάδας. «Δεν έχει σημασία εάν οι γερμανικές τράπεζες ωφελούνται από την ικανότητα της Ελλάδας να αποπληρώνει τις υποχρεώσεις της: οι Γερμανοί φορολογούμενοι δεν αντέχουν στην ιδέα να διασώσουν για άλλη μια φορά τους «εξουθενωμένους» Έλληνες», επισημαίνει ο Economist.
Στη θεωρία, υπάρχει σειρά επιλογών για την Ελλάδα, από την επιμήκυνση αποπληρωμής των υποχρεώσεών της μέχρι τη διαγραφή σημαντικού μέρους των χρεών. «Στην πραγματικότητα, η περίπτωση της Ελλάδας αφήνει πολλά παραθυράκια του νόμου ανοιχτά. Σε πολλές κρίσεις αναδυόμενων οικονομιών, τα ομόλογα είχαν αυστηρές εγγυήσεις για την προστασία των διεθνών πιστωτών. Και αυτός είναι ένας λόγος που η αναδιάρθρωση της Αργεντινής το 2001 ήταν τόσο χαώδης. Στην περίπτωση της Ελλάδας, το 80%-90% των ομολόγων έχουν εκδοθεί σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία. Τα έγγραφα είναι μικρά, συνήθως δύο σελίδες, και δεν επιβάλλουν κανέναν πραγματικό περιορισμό σχετικά με την αναδιάρθρωση».
Στην πραγματικότητα ωστόσο, οι επιλογές είναι πιο περιορισμένες, καθώς η Ελλάδα έχει ακόμη πρωτογενές έλλειμμα και θα χρειαστεί να δανειστεί χρήματα. Μεγάλες είναι και οι ανησυχίες για τις επιπτώσεις μιας αναδιάρθρωσης στους ισολογισμούς των τραπεζών. Ακόμη, θεωρεί πως όσο μεγαλύτερη ευελιξία έχουν οι ομολογιούχοι, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να μειωθεί σημαντικά το χρέος της Ελλάδας. Και αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο η ιδέα της μείωσης του ελληνικού χρέους μέσω επαναγοράς ομολόγων στις τρέχουσες τιμές θα αποτύχει. «Απλούστατα, θα οδηγήσει τις τιμές ξανά στα ύψη, μην επιτυγχάνοντας το σκοπό. Η επιλογή αυτή δεν βρίσκεται πια υπό συζήτηση. Αυτή που είναι, είναι του repofiling των ομολόγων».
Η τελευταία αυτή επιλογή σημαίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση θα συνεχίσει να πληρώνει τα κουπόνια των ομολόγων και θα τα εξαργυρώνει όταν είναι προγραμματισμένο, αλλά η λήξη κάθε ομολόγου θα επιμηκυνθεί. Αυτό θα αναβάλει την ανάγκη αναχρηματοδότησης των ελληνικών χρεών από τα χρήματα των φορολογούμενων. Και όσο θα τηρούνται κανονικά τόσο οι πληρωμές των τόκων όσο και οι όροι των δανείων, αυτή η επιλογή θα γίνει αποδεκτή πιθανότατα από τους ομολογιούχους και ιδιαίτερα από τις τράπεζες, η μόνη ανησυχία των οποίων είναι να αποφύγουν διαγραφή των ομολόγων που έχουν στα βιβλία τους. Μάλιστα, η επιλογή αυτή έχει «δουλέψει» και στο παρελθόν, το 2003 στην Ουρουγουάη.
Πηγή:www.iskra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου