Η Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ στην πρόσφατη συνεδρίασή της συζήτησε τον σχεδιασμό της πορείας προς το 3ο συνέδριο της οργάνωσης. Βασικό ζητούμενο είναι το 3ο συνέδριο του ΝΑΡ να αποτελέσει σταθμό στην αναζήτηση της αντικαπιταλιστικής πολιτικής και της επαναθεμελίωσης της κομμουνιστικής προοπτικής.Η πορεία προς το συνέδριο θα περάσει από σημαντικούς σταθμούς,βασικοί από τους οποίους είναι τα δύο πανελλαδικά σώματα του ΝΑΡ με θέματα, το πρώτο την καπιταλιστική κρίση και την απάντηση, και το δεύτερο για το επαναστατικό πολιτικό υποκείμενο.
Η διαδικασία διαλόγου ξεκινάει μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα, με την δημοσίευση του «κειμένου εργασίας» του ΝΑΡ για την καπιταλιστική κρίση, την βάση συζήτησης για το πρώτο πανελλαδικό σώμα, το οποίο αναμένεται να πραγματοποιηθεί στα τέλη Μάρτη.
Ο διάλογος, εκτός από τις οργανώσεις του ΝΑΡ και της νΚΑ, φιλοδοξεί να εμπλέξει ευρύτερα τους αγωνιστές της αριστεράς, να απευθυνθεί στους εργαζόμενους και νέους της πάλης, συλλογικότητες, μέτωπα και ανθρώπους που θέλουν να συμβάλλουν στα κρίσιμα ερωτήματα της εποχής.
Ο διάλογος, εκτός από τις οργανώσεις του ΝΑΡ και της νΚΑ, φιλοδοξεί να εμπλέξει ευρύτερα τους αγωνιστές της αριστεράς, να απευθυνθεί στους εργαζόμενους και νέους της πάλης, συλλογικότητες, μέτωπα και ανθρώπους που θέλουν να συμβάλλουν στα κρίσιμα ερωτήματα της εποχής.
Η Π.Ε. του ΝΑΡ κατέληξε στην παρακάτω απόφαση προκήρυξης του 3ου Συνεδρίου:
.
Οι στόχοι του 3ου Συνεδρίου του ΝΑΡ
1. Με το μάτι στραμμένο στις καταστροφικές άμεσες επιπτώσεις της καπιταλιστικής κρίσης στη ζωή εργαζόμενων, οι επαναστάτες δεν μπορεί, την ίδια στιγμή, να μη σκεφτούν για τις αιτίες και το χαρακτήρα της, για την αστική στρατηγική απάντηση στην κρίση, αν θέλουν να προβλέψουν τις μακροπρόθεσμες συνέπειές τους πάνω στη στρατηγική επιδίωξή τους, την κοινωνική επανάσταση και την κομμουνιστική απελευθέρωση. Ώστε να διαμορφώσουν μια πολιτική γραμμή που θα μπορεί να καθυστερεί, να αποτρέπει και, τελικά, να ανατρέπει την ισχύ αυτών ακριβώς των άμεσων καταστροφικών επιπτώσεων, την αστική στρατηγική υπέρβασης της κρίσης, το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης, της ατομικής ιδιοκτησίας, της αγοράς και της καταπίεσης.
2. Κομβικά, επομένως, είναι και τα ερωτήματα τα οποία τίθενται προς συλλογική συζήτηση και διερεύνηση και αφορούν το εργατικό κίνημα, την Αριστερά και την επαναστατική προοπτική:
Α. Υπάρχει άλλος δρόμος απέναντι στην κρίση από τον ακολουθούμενο από τις αστικές κυβερνήσεις και τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και ποιος είναι;
Β. Μπορεί να σταθεί και πώς μια άλλη κοινωνική προοπτική, χωρίς αγορά και εκμετάλλευση, ευρώ και ΕΕ;
Γ. Τι Αριστερά χρειάζεται, με ποιο στρατηγικό πρόγραμμα, ποια οργανωτική δομή και λειτουργία, ποια θεωρία, ποιο πολιτισμό και ποια σχέση με το κίνημα, ποια στάση απέναντι στην ιστορία της;
3. Αυτά και άλλα κορυφαία πολιτικά ερωτήματα, κατατίθενται στο πρώτο κείμενο που δίνεται τις επόμενες μέρες στην δημοσιότητα (‘’ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ: Κείμενο εργασίας στο Πανελλαδικό Σώμα του ΝΑΡ’’). Το κείμενο αυτό αποτελεί «εναρκτήριο λάκτισμα» για το 3ο Συνέδριο του ΝΑΡ, επιχειρώντας: Να θέσουμε τα θεμελιώδη ερωτήματα για το μέλλον της Αριστεράς και της επαναστατικής πάλης. Να σκιαγραφήσουμε πρώτες απαντήσεις, ανοιχτές στο δημιουργικό διάλογο, στη ζωογόνα συντροφική κριτική-αυτοκριτική και στην επιστημονική έρευνα εντός του ΝΑΡ και της ν.ΚΑ, στο ευρύτερο δυναμικό της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στις μαχόμενες πρωτοπορίες του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος, στη ριζοσπαστική διανόηση, στη «συλλογική σοφία» των δρώντων επαναστατικών υποκειμένων.
4. Η πορεία προς το συνέδριο, οι εργασίες, οι αποφάσεις του και οι πρωτοβουλίες που θα αναληφθούν μετά απ' αυτό, επιδιώκουμε να αρθρωθούν σε ένα ενιαίο στρατηγικό πολιτικο- οργανωτικό σχέδιο που θα συμβάλει σε μια νέα πνοή στην υπόθεση της εργατικής και νεολαιίστικης πάλης, της αντικαπιταλιστικής απάντησης στην κρίση και στην πρωτοφανή επίθεση που εξαπολύουν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το κεφάλαιο και η ΕΕ, της εργατικής επανάστασης, του κομμουνισμού του 21ο αιώνα και των υποκειμένων τους στη χώρα μας.
5. Στόχος του συνεδρίου είναι μια ποιοτική τομή στο ΝΑΡ από τη σκοπιά της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης που θα δημιουργεί νέους όρους στην υπόθεση της οικοδόμησης ενός σύγχρονου φορέα της κομμουνιστικής απελευθέρωσης.
Για την αποφασιστική του συμβολή:
- Σε ένα ανώτερο ποιοτικά βήμα στην ιστορικά αναγκαία προγραμματική και πολιτική ανασυγκρότηση της κομμουνιστικής Αριστεράς στον 21ο αιώνα και στη δημιουργία του πολιτικού κόμματος της κομμουνιστικής απελευθέρωσης.
- Στον πόλο της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς, με πρώτο βήμα την συνεισφορά στο πολιτικό και θεωρητικό βάθεμα της κατάκτησης που συνιστά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
- Στο νέο εργατικό κίνημα ρήξης και χειραφέτησης, που θα μπορεί να νικήσει. Σε ένα ενωτικό πολιτικό κίνημα της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας για την απόκρουση και την ανατροπή της βάρβαρης επίθεσης της κυβέρνησης, της ΕΕ, του κεφαλαίου και όλου του αστικού συνασπισμού εξουσίας, που θέλουν να βγουν από την κρίση με μια νέα καθολική υποδούλωση των εργαζομένων.
6. Με βάση αυτούς τους στόχους το συνέδριο θα πρέπει να καταλήξει σε αποφάσεις για:
Α. Προγραμματική Διακήρυξη για τον κομμουνισμό του 21ου αιώνα, τη σύγχρονη στρατηγική και τακτική και για το επαναστατικό υποκείμενο
Β. Ενίσχυση της οργανωτικής λειτουργίας του ΝΑΡ, των καταστατικών του αρχών, τη μετονομασία του στην πιο πάνω κατεύθυνση και τη διαμόρφωση πρότασης δημιουργίας νέου φορέα - οργάνωσης Κομμουνιστικής Απελευθέρωσης.
Γ. Πολιτική γραμμή παρέμβασης της επαναστατικής Αριστεράς στις νέες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες που διαμορφώνονται την περίοδο, ώστε να συνεισφέρουμε στη δημιουργία κοινωνικοπολιτικού ρεύματος απόκρουσης, ρήξης και ανατροπής της επίθεσης και στην οικοδόμηση συσχετισμών ανατροπής της ίδιας της εξουσίας του κεφαλαίου και της μισθωτής σκλαβιάς.
ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ- ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ
7. Η Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ εκτιμά πως είναι αναγκαία η ουσιαστική συζήτηση για την σημερινή περίοδο, αξιοποιώντας τις συλλογικές επεξεργασίες του ΝΑΡ, με την αναγκαία επανεκτίμηση των ποιοτικών κοινωνικών και πολιτικών μεταβολών στον σύγχρονο καπιταλισμό, ιδιαίτερα την τελευταία εικοσαετία. Είκοσι χρόνια μετά την «κατάρρευση» του «υπαρκτού σοσιαλισμού» ζούμε την κατάρρευση στην συνείδηση εκατομμυρίων ανθρώπων του ‘’υπαρκτού καπιταλισμού’’.
8. Στις συνθήκες αυτές το κρίσιμο ζήτημα της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης αναδείχνεται πιο επιτακτικά και με νέους όρους. Έχουμε ήδη βγει από μια περίοδο στην οποία επιχειρήθηκε να απαξιωθούν συλλήβδην όλες οι εργατικές, επαναστατικές απόπειρες, να τοποθετηθεί ο κομμουνισμός στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, να απαξιωθεί ο μαρξισμός, να παρουσιαστεί ο καπιταλισμός και η αγορά ως μονόδρομος. Περνάμε σε μια περίοδο όπου «σηκώνουν πάλι κεφάλι» και συναντιούνται οι ανησυχίες, εμπειρίες και αναζητήσεις για την “άλλη κοινωνία”. Η ανάγκη της αντικαπιταλιστικής ανατροπής, όπως σηματοδότησε και η μεγάλη εκλογική επιτυχία των συνδυασμών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις περιφερειακές εκλογές, ξανα-τίθεται επί τάπητος με μαζικούς πολιτικούς όρους.
9. Η κρίση που πλήττει σήμερα τον καπιταλιστικό κόσμο είναι κρίση-σταθμός, με μακροπρόθεσμες συνέπειες στην εξέλιξη της ταξικής πάλης. Τέσσερα σχεδόν χρόνια από την εκδήλωση της, ξεδιπλώνονται βαθύτερες άλυτες αντιφάσεις του σύγχρονου, του ολοκληρωτικού καπιταλισμού.
10. Ταυτόχρονα η κρίση αποκάλυψε την πολιτική ανεπάρκεια της ρεφορμιστικής Αριστεράς αλλά (με άλλο τρόπο) και της εκτός των τειχών Αριστεράς, συνολικά του εργατικού κινήματος. Με την Αριστερά να αδυνατεί να χαράξει μια ουσιαστική πολιτική γραμμή απέναντι στην ραγδαία μεταβαλλόμενη πολιτική κατάσταση και το εργατικό κίνημα να παρουσιάζει αξεπέραστα προς το παρόν όρια και δυσκολίες για την απόκρουση -ρήξη-ανατροπή της διαρκούς αντιδραστικής σταυροφορίας του κεφαλαίου, των επιπτώσεων της κρίσης και της υπερ-αντιδραστικής αστικής απάντησης σε αυτή, παρά ορισμένα φωτεινά σημάδια πρωτοπόρων αγώνων.
11. Η κρίση και οι εξελίξεις εντός της, αναδιαμορφώνουν τους όρους της ταξικής πάλης. Νέες πρωτόγνωρες δυνατότητες και δυσκολίες δημιουργούνται στην ανάπτυξη του εργατικού κινήματος στην νέα εποχή αλλά αναφύονται και εκρηκτικές δυνατότητες. Ανεβαίνει ο πήχης της ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης γύρω από την κρίση και τη γραμμή υπέρβασης της.
12. Νέες, ριζικά διαφοροποιημένες και πιο αντιδραστικές από ποτέ, σχέσεις ανάπτυξης και κρίσης του καπιταλισμού διαμορφώνονται. Η εντεινόμενη ιστορική του ανικανότητα να ηγεμονεύσει με στρατηγικούς όρους πάνω στις νέες εκρηκτικές δυνατότητες της εργασίας, της επιστήμης και του κοινωνικού πολιτισμού, ο βίαιος και μόνιμος σφετερισμός των ιστορικά αναπτυσσόμενων δικαιωμάτων των εργαζομένων, μπορεί να αποτελέσουν την αναγκαία αλλά όχι και ικανή αντικειμενική βάση για το αντικαπιταλιστικό και κομμουνιστικό κίνημα, για μια επανεξόρμηση των ιδανικών της απελευθέρωσης των ανθρώπινων κοινωνιών από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ
13. Θα πορευτούμε προς το Συνέδριο του ΝΑΡ σε συνθήκες μάχης κατά της αντεργατικής επίθεσης και της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης του κρατικού- πολιτικού συστήματος που προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με όλες τις δυνάμεις του συστήματος, το ΔΝΤ και την ΕΕ. Έχουμε ανάγκη, επομένως, ένα συνέδριο θεωρίας και πράξης, ένα συνέδριο και πολιτικής γραμμής (συνδυασμού στρατηγικής και τακτικής στο σήμερα). Πολιτικής γραμμής αντικαπιταλιστικού προγράμματος και μετώπου, ικανής να συνδεθεί και να εμπνεύσει ένα πολιτικό, μαχητικό κίνημα αντίστασης ρήξης και ανατροπής της αστικής πολιτικής, με πυρήνα ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα που θα συνδέεται και εσωτερικεύει όλο και βαθύτερα το αναγκαίο της ανατροπής του συστήματος.
14. Στη χάραξη της πολιτικής γραμμής θα στηριχτούμε, ασφαλώς, στις μέχρι τώρα θεωρητικές ιδέες και στην ανάλυση της πολιτικής μας αντίληψης και πρακτικής. Θα τις συγκεκριμενοποιήσουμε με τόλμη και ανοιχτό πνεύμα, θα συζητήσουμε με ρεαλισμό αλλά και απαίτηση τους δρόμους υλοποίησής τους. Θα δοκιμάσουμε ιδέες, θα επιμείνουμε σε τομείς που κρίνουν το μέλλον της επαναστατικής Αριστεράς, ιδιαίτερα σε ότι αφορά την παρέμβαση στο εργατικό κίνημα. Θα αξιολογήσουμε τις μετωπικές μας εμπειρίες στο κίνημα, τα σχήματα και συνολικά πολιτικά μέτωπα. Θα συζητήσουμε απολογιστικά και αυτοκριτικά τις εμπειρίες από τις προσπάθειες συγκρότησης μετώπου- πόλου της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής αριστεράς και, στο πλαίσιο αυτό, τις εκτιμήσεις από τα ενωτικά εγχειρήματα της Μαχόμενης Αριστεράς και του ΜΕΡΑ. Θα σταθούμε ιδιαίτερα στους δρόμους συμβολής του ΝΑΡ στο ελπιδοφόρο εγχείρημα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εντοπίζοντας τις δυνατότητες και την δυναμική, αλλά και τις αντιφάσεις και προβλήματα που καλούμαστε να υπερβούμε.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ, ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΑΚΤΙΚΗΣ, ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ
15. Για το ΝΑΡ και άλλες κομμουνιστικές δυνάμεις, ο καπιταλισμός και η αγορά δεν σηματοδοτούν το «τέλος της ιστορίας». Ο κόσμος της εκμετάλλευσης, των πολέμων και της καταπίεσης δεν είναι μονόδρομος. Αντίθετα, θεωρούμε ότι η αντικαπιταλιστική επανάσταση και η κομμουνιστική απελευθέρωση αποτελούν αναγκαιότητα και δυνατότητα της εποχής μας. Δεν μας αρκεί, όμως, η διακήρυξη τούτης της αναγκαιότητας και δυνατότητας. Για μας ο κομμουνισμός δεν είναι απλώς μια επιλογή ή μια ηθική επιταγή. Θεμελιώνεται σε κάθε εποχή μέσα από τη διαλεκτική δυσκολιών-δυνατοτήτων, παραγόντων που «γέρνουν» την ταξική πάλη και τους συσχετισμούς προς την πλευρά της επαναστατικής χειραφέτησης ή την πλευρά της αστικής καθήλωσης. Στη βάση αυτή μιλάμε όχι για την απλή επανάληψη των κομμουνιστικών διακηρύξεων του παρελθόντος, αλλά για κομμουνιστική επανεκκίνηση - επαναθεμελίωση, που αφορά το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, τους φορείς και τις μεθόδους. Μιλάμε, επομένως, για Συνέδριο κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης που οι αποφάσεις του για την Προγραμματική Διακήρυξη, το ΝΑΡ και την πολιτική γραμμή της περιόδου θα στοχεύουν σε:
· κατάκτηση μιας σύγχρονα επαναστατικής σχέσης στρατηγικής και τακτικής, που θα στηρίζεται στην εμπειρία αλλά και στα σημερινά δεδομένα της ταξικής πάλης και θα παίρνει διαζύγιο έμπρακτα από όλες τις χρεοκοπημένες απαντήσεις στο ζήτημα αυτό. Μιας σύγχρονης επαναστατικής αρχιτεκτονικής των φορέων της επαναστατικής πάλης, του κοινωνικού και πολιτικού υποκειμένου της επανάστασης.
· στην ανάδειξη των ανειρήνευτων ανταγωνιστικών αντιθέσεων που διαπερνούν το σύγχρονο ολοκληρωτικό καπιταλισμό και ιδιαίτερα των τάσεων που δείχνουν την ασυμβατότητά του με τις ανάγκες της εργατικής τάξης και της κοινωνικής πλειονότητας, την απαίτηση μιας άλλης κοινωνίας και τις δυνατότητες που αναβλύζουν ήδη από το αντιδραστικό σήμερα.
· στην επισήμανση των αντιφατικών τάσεων που διαπερνούν το σώμα, τη συνείδηση και τη συμπεριφορά της εργατικής τάξης και ιδιαίτερα των χειραφετητικών/απελευθερωτικών τάσεων που -μέσα σε ένα συντριπτικά αρνητικό συσχετισμό- τείνουν προς την πάλη για την κομμουνιστική απελευθέρωση.
· στον εντοπισμό εκείνων των συμπερασμάτων από την ιστορία των κομμουνιστικών και επαναστατικών αποπειρών, της αριστεράς και του εργατικού κινήματος που μπορούν να τροφοδοτήσουν τη σύγχρονη επαναστατική πάλη.
· στην ανάδειξη των μεγάλων καμπών της επαναστατικής πάλης, των διαδικασιών που θα δρομολογηθούν μετά την ανατροπή της αστικής κυριαρχίας και των αλλαγών που θα χαρακτηρίζουν την κομμουνιστική κοινωνία.
ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΦΟΡΕΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ
16. Το ερώτημα ποιο υποκείμενο, ποιες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, ποιος πολιτικός φορέας - σήμερα, στο σύγχρονο καπιταλισμό, με τα σημερινά χαρακτηριστικά της ταξικής πάλης έχει ανάγκη και συμφέρον και παράλληλα, μπορεί να αγωνιστεί για την προοπτική που προβάλλουμε, είναι μείζον ζήτημα για κάθε δύναμη κομμουνιστικού χαρακτήρα.
17. Επιδιώκουμε με σύγχρονους όρους να απαντήσουμε ερωτήματα όπως:
Α. Ποια είναι τα όρια και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της σύγχρονης εργατικής τάξη;
Β. Πώς τίθεται σήμερα το ζήτημα της ενότητάς της και των κοινωνικών συμμαχιών της;
Γ. Με ποια έννοια αντιλαμβανόμαστε την «ιστορική αποστολή» της;
Δ. Πως εξελίσσονται σήμερα οι σχέσεις οικονομικού και πολιτικού αγώνα, άμεσων και μακροπρόθεσμων αιτημάτων, ξεσπασμάτων τύπου Δεκέμβρη και επαναστατικού σχεδίου, συνειδητού και αυθόρμητου, τάξης και κόμματος, πρωτοπορίας και μάζας, αυτοοργάνωσης και συγκεντρωτισμού, ενότητας και ηγεμονίας.
Ε. Πώς αντιλαμβανόμαστε τη διαλεκτική ενότητα των τριών πλευρών του επαναστατικού υποκειμένου (κομμουνιστική οργάνωση, αντικαπιταλιστικό-επαναστατικό πολιτικό μέτωπο, αριστερή πτέρυγα του εργατικού κινήματος); Πώς τοποθετούνται στο ζήτημα αυτό (θεωρητικά και πρακτικά) οι διάφορες παραλλαγές του παραδοσιακού ΚΚ, του αντιεξουσιαστικού χώρου, των ελευθεριακών και κινηματίστικων ρευμάτων;
Ζ. Ποιος ο ρόλος και τα χαρακτηριστικά ενός κομμουνιστικού φορέα- κόμματος σήμερα. Βάση συγκρότησης, θεωρία, σχέση με άλλες πλευρές υποκειμένου, ρόλος μέλους, πολιτική λειτουργία, βάση-ηγεσία, σχέση με μάζες, αντιπροσωπευτικότητα και άμεση δημοκρατία, συλλογικό και ατομικό, σχέση με την επαναστατική οργάνωση νεολαίας.)
18. Αξιολογούμε τη συζήτηση πάνω στην προγραμματική- πολιτική- οργανωτική φυσιογνωμία της κομμουνιστικής απελευθέρωσης στον 21ο αιώνα ως ένα από τα βασικά ζητήματα του Συνεδρίου μας και ως συμβολή στο αναγκαίο «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» της εποχής μας. Γι αυτό επιδιώκουμε να συζητήσουμε αυτές τις θέσεις με συγκροτημένο, ανοιχτό και συντροφικό τρόπο και με άλλες δυνάμεις της σύγχρονης κομμουνιστικής προοπτικής, τόσο στην πορεία προς το Συνέδριο, όσο και μετά από αυτό, ώστε από κοινού να συζητήσουμε και διαμορφώσουμε τους όρους για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό φορέα.
ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΕ ΕΝΑ ΝΕΟ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟ
19. Επιδίωξή μας είναι να στηρίξουμε όλη αυτή την πορεία σε μια ισχυρή και σύγχρονη θεωρητική βάση, σε ένα αναγεννημένο κι εμπλουτισμένο σώμα μαρξιστικών ιδεών και κριτηρίων, που θα υπερβαίνει δημιουργικά το δογματισμό, τον οπορτουνισμό, τον αγνωστικισμό, τον εκλεκτικισμό και τα αστικά δάνεια.
20. Σε αυτό το πλαίσιο, επιδιώκουμε να γίνουν θεωρητικά βήματα σε δύο κυρίως ζητήματα:
Α. Στην κατάσταση της σύγχρονης εργατικής τάξης γενικά και κυρίως στην Ελλάδα. Όρια και χαρακτηριστικά της, τρόπος εργασίας και ζωής του εργάτη- δημιουργού, συνείδηση και συμπεριφορά, η σχέση της με το κίνημα, την πολιτική και τον πολιτισμό.
Β. Στην ανάλυση του σύγχρονου καπιταλισμού γενικά και, ειδικότερα, στην Ελλάδα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στο κράτος, στις ολοκληρώσεις, την αστική δημοκρατία και το πολιτικό σύστημα, την εργασία και τις μεθόδους εκμετάλλευσης, την κρίση.
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ 20 ΧΡΟΝΩΝ ΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΝΑΡ
21. Έχουμε συνείδηση πως όλα αυτά θα πρέπει να στηρίζονται σε μια ουσιαστική και αυστηρή αυτοκριτική αποτίμηση του ίδιου του εγχειρήματός μας, των αντικειμενικών και υποκειμενικών αντιφάσεων, ορίων, παλινωδιών, ταλαντεύσεων και λαθών του, αλλά και της ιστορικής του συνεισφοράς στο κίνημα και στην αριστερά.Ως ΝΑΡ, αντιμετωπίζουμε την κριτική και αυτοκριτική σαν ‘’το άλλο μισό του προγράμματος’’. Με καθοριστικό κριτήριο, όχι τις υποκειμενικές φαντασιώσεις και αυτοεκτιμήσεις, αλλά την πρακτική ιδιαίτερη συμβολή στην ανάπτυξη ενός ευρύτερου ταξικού αντικαπιταλιστικού ρεύματος της εργατικής τάξης, στην προώθηση ουσιαστικών πολιτικών και κοινωνικών κατακτήσεων των εργαζομένων, στην αλλαγή των συνειδήσεων και των συσχετισμών, στην προσέγγιση της αντικαπιταλιστικής επανάστασης-κομμουνιστικής απελευθέρωσης.
22. Με έναν πολιτισμό που μπορεί να κάποτε «πονάει» αλλά στρατηγικά αναπτύσσει την επαναστατική συλλογικότητα, βαθαίνει τις συμφωνίες, τοποθετεί σε πιο ουσιαστική βάση της διαφωνίες, αναδεικνύει ως υπέρτατο κριτήριο την πράξη και τη δράση των μαζών, ενισχύει την κομμουνιστική αλληλεγγύη και υπηρετεί τον υψηλό στόχο για τον οποίο στρατευόμαστε.
ΝΕΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑΣ ΤΟΥ ΝΑΡ
23. Το ΝΑΡ με το κλείσιμο μιας 20χρονης πορείας επιχειρεί να ανοίξει ένα νέο κύκλο δράσης προσφοράς και συνεισφοράς.
24. Φιλοδοξούμε το ΝΑΡ να βγει από το 3ο Συνέδριό του με:
- Ανώτερη προσωπική και συλλογική στράτευση και διαπαιδαγώγηση επαναστατών κομμουνιστών στην εποχή μας,
- Οργανωτική οικοδόμηση σε εργατικούς χώρους
- Ανάδειξη ειδικά εργατικών στελεχών.
- Ποιοτική ενοποίηση και ανάπτυξη του ΝΑΡ σε οργάνωση της νέας κομμουνιστικής προοπτικής, στη βάση της αναγκαίας ζωογόνου εργατικής δημοκρατικής λειτουργίας, κουλτούρας και πρακτικής, της θεωρητικής ενίσχυσης και αναζήτησης. Αυτόν το στόχο υπηρετεί η ουσιαστικότερη «εμπλοκή» ευρύτερων δυνάμεων της νέας κομμουνιστικής προοπτικής στην πορεία του Συνεδρίου και η ανάληψη κοινών πρωτοβουλιών με αυτές.
Στο χέρι μας είναι λοιπόν να κάνουμε το 3ο συνέδριο του Νέου Αριστερού Ρεύματος:
Συνέδριο τομής για την ανάδειξη του ΝΑΡ σε σύγχρονη εργατική κομμουνιστική οργάνωση. Συνέδριο συμβολής στον αναγκαίο νέο κομμουνιστικό φορέα – κόμμα της εποχής μας. Αποφασιστικό βήμα για τη συγκρότηση του συνολικού κοινωνικού και πολιτικού μετωπικού επαναστατικού υποκείμενου του 21ου αιώνα. Προγραμματικής επανεξόρμησης, επαναστατικής πολιτικής γραμμής και αντικαπιταλιστικού μετώπου. Συνέδριο μάχης για την απόκρουση-ανατροπή της αστικής επίθεσης και της ίδιας της αστικής κοινωνίας
Συνέδριο συμβολής σε ένα σύγχρονο μαρξιστικό διαφωτισμό, εργατικής κριτικής και αυτοκριτικής.
Η Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ, Ιανουάριος 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου