Οταν ακόμη και αυτοί οι καθολικά αναξιόπιστοι γάλλοι σοσιαλιστές της Ομπρί μαζί με τα αριστερά ρετάλια που τους περιστοιχίζουν κατανικούν τον κυβερνητικό συνασπισμό στους δυο γύρους των περιφερειακών εκλογών, τότε είναι ολοφάνερο πως ο Σαρκοζί έχει σοβαρό πρόβλημα. Αν και ένας στους δύο γάλλους ψηφοφόρους δεν πήγε να ψηφίσει, το ποσοστό των Σοσιαλιστών και των συμμάχων τους, που ξεπέρασε το 50%, είναι μεγάλο για να σχετικοποιηθεί. Κέρδισαν τις 21 από τις 22 περιφέρειες στο μητροπολιτικό έδαφος (εκτός από την Αλσατία) και τις 3 από τις 4 στα λεγόμενα υπερπόντια εδάφη-αποικίες (εκτός από την Ρεϊνιόν) και έδειξαν πως η επερχόμενη μάχη για το Μέγαρο των Ηλυσίων το 2012 θα είναι σκληρή για τον σημερινό ένοικο του.
Η ερμηνεία του αποτελέσματος, που αν και αναμενόμενο προκάλεσε διεθνή αίσθηση, δόθηκε δύο μέρες μετά το δεύτερο γύρο, όταν χιλιάδες εργαζόμενοι ξεχύθηκαν στους δρόμους του Παρισιού και άλλων μεγάλων πόλεων, αντιδρώντας στην οικονομική και αντιασφαλιστική πολιτική Σαρκοζί και τις βαριές επιπτώσεις της καπιταλιστικής κρίσης. Η ραγδαία πτώση της αποδοχής του γάλλου προέδρου είναι το τίμημα που πληρώνει η κυβερνητική παράταξη σε μια περίοδο που αυξάνεται η κοινωνική οργή για την παρατεινόμενη ύφεση και τα διψήφια πλέον ποσοστά ανεργίας. Το δυστύχημα είναι πως αυτή η οργή κατευθύνεται και πάλι στον άλλο αστικό πόλο, που στην ουσία ελάχιστα διαφέρει από τους σημερινούς κυβερνώντες. Η ισχυρή παρουσία του κόμματος του Λεπέν και η αποτυχία της λεγόμενης ριζοσπαστικής Αριστεράς συμπληρώνουν ένα σκηνικό που δύσκολα μπορεί να γεννήσει αισιοδοξία για μια πραγματική εναλλακτική διέξοδο στην καπιταλιστική κρίση που μαστίζει και την Γαλλία. Ας ευχηθούμε αυτή να είναι απλά μια προσωρινή κατάσταση που θα αλλάξει παράλληλα με την όξυνση των κοινωνικών αγώνων που έτσι η αλλιώς θα ενισχυθούν το επόμενο διάστημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου