ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ: Νομοσχέδιο φοροαφαίμαξης

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 6:00 μ.μ.

ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Από Προλεταριακή Σημαία:

Στις 19 Μάρτη και μετά από «δημόσια διαβούλευση» πολλών εβδομάδων δόθηκε τελικά στη δημοσιότητα, με μορφή προσχέδιου, το νέο φορολογικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Ολο αυτό το διάστημα, το φορολογικό νομοσχέδιο  προβαλλόταν από τη μεριά της κυβέρνησης ότι θα αποκαταστήσει κοινωνικές-φορολογικές αδικίες, θα φορολογήσει τους «έχοντες», θα 'χει «αναπτυξιακή κατεύθυνση», ότι οι φιλολαϊκές του ρυθμίσεις θα εξισορροπούσαν τα πρόσφατα αντιλαϊκά μέτρα κ.λπ. Η κατάθεση του προσχέδιου διέψευσε όλες αυτές τις «ελπίδες». Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που κινείται σταθερά στην ίδια φορομπηχτική και αντιλαϊκή ρότα που κινείται συνολικά η κυβερνητική πολιτική και ιδιαίτερα τα πρόσφατα μέτρα του «Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης» (ΠΣΑ).

Δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά. Κάθε φορολογικός νόμος εντάσσεται σ’ ένα γενικότερο πλαίσιο που διαμορφώνει ο κρατικός προϋπολογισμός και η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης.

Ετσι, και το φορολογικό νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση έρχεται σαν συνέχεια του προϋπολογισμού, τον «συμπληρώνει» και τον «εξειδικεύει» με μέτρα και τρόπους ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι του. Και, για να θυμηθούμε, μιλάμε για έναν προϋπολογισμό που για το 2010 προβλέπει αύξηση 6% στους έμμεσους φόρους, αύξηση 4,4% στη φορολογία μισθωτών και συνταξιούχων, μείωση 7,2% στη φορολόγηση των επιχειρηματικών κερδών, περικοπές 8,4% στις κοινωνικές δαπάνες (ασφάλιση, περίθαλψη, κοινωνική προστασία κ.λπ.), μειώσεις μέχρι 44% (!) στις επιχορηγήσεις των ασφαλιστικών ταμείων κ.λπ. Με δυο λόγια, έναν αντιλαϊκό και φορομπηχτικό προϋπολογισμό, έναν προϋπολογισμό που τα παίρνει από τους εργαζόμενους για να τα δώσει στο κεφάλαιο, που αναδιανέμει τον κοινωνικό πλούτο σε όφελος των «εχόντων». Και όλα αυτά πριν από την ψήφιση του Προγράμματος Σταθερότητας, όπου επί της ουσίας ο προϋπολογισμός αναθεωρήθηκε προς το χειρότερο και η επίθεση ενάντια στο εισόδημα και στα δικαιώματα των εργαζόμενων αποκτά πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά, με μειώσεις μισθών, κατάργηση επιδομάτων, περικοπές σε 13ο και 14ο μισθό, αύξηση του ΦΠΑ, νέες αυξήσεις σε ΕΦΚ κ.λπ.

Πάνω από δύο μηνιάτικα υπολογίζονται οι απώλειες που έχει από τα νέα μέτρα ο κάθε μισθωτός. Και αποτελεί πρόκληση να υποστηρίζει η κυβέρνηση ότι με τη νέα φορολογική κλίμακα θα υπάρξουν φορολογικές ελαφρύνσεις για όσους έχουν μικρό εισόδημα (μέχρι 35.000 το χρόνο). Στην πραγματικότητα, αν συνυπολογίσουμε το σύνολο των φόρων που καλείται να πληρώσει κάθε μισθωτός και συνταξιούχος (φόρο εισοδήματος, ΦΠΑ, έμμεσους φόρους κ.λπ.), βλέπουμε ότι ένα όλο και μεγαλύτερο «κομμάτι» του εισοδήματός του πηγαίνει για φόρους (έμμεσους ή άμεσους), ενώ όλο και λιγοστεύει το «κομμάτι» που προορίζεται για κατανάλωση. Θα χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα (το ευνοϊκότερο για την κυβέρνηση) που περιλαμβάνεται στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου: μισθωτός με ετήσιο εισόδημα 22.000 ευρώ. Με βάση τη νέα φορολογική κλίμακα, το 2010 θα πληρώσει 340 ευρώ λιγότερο φόρο σε σύγκριση με το 2009. Ταυτόχρονα, όμως, και μόνο από την αύξηση στο ΦΠΑ θα πληρώσει από 184 έως 306 ευρώ περισσότερο φόρο. Χειρότερα είναι τα νούμερα για εργαζόμενους με ετήσιο εισόδημα πάνω από 22.000 ευρώ. Μόνο η αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ εξανεμίζει, «ισοφαρίζει» και στις περισσότερες περιπτώσεις υπερκαλύπτει τη μείωση του φόρου εισοδήματος. Αν υπολογίσουμε και τους υπόλοιπους –επιπλέον αυξημένους– φόρους που καλείται να πληρώσει ο κάθε μισθωτός (έμμεσοι φόροι, φόροι κατανάλωσης, τέλη κυκλοφορίας κ.λπ.), βλέπουμε ότι όλο και περισσότερα φορολογικά βάρη φορτώνονται από την κυβέρνηση στους εργαζόμενους. Μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις από τη μια, μεγαλύτερη φορολογική αφαίμαξη από την άλλη. Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο ούτε «αναπτυξιακό» είναι (έστω με τα «μέτρα και σταθμά» της κυβέρνησης), διότι δεν αυξάνει αλλά μειώνει το λαϊκό εισόδημα και δεν ενισχύει τη ζήτηση, ούτε εξισορροπεί-αναιρεί τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής.

Η «ενιαία» φορολογική κλίμακα για την οποία μιλούσε το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά γίνεται πράγματι «ενιαία», αλλά μόνο για μισθωτούς, συνταξιούχους και μη μισθωτούς-επαγγελματίες. Επί της ουσίας και στο όνομα της «ενιαίας» κλίμακας καταργείται η ευνοϊκότερη φορολογική μεταχείριση με το επιπλέον αφορολόγητο που είχαν οι μισθωτοί και συνταξιούχοι σε σύγκριση με τους μη μισθωτούς (επαγγελματίες). Από την άλλη, για τις μεγάλες επιχειρήσεις (ΑΕ, ΕΠΕ κ.λπ.) δεν ισχύει η «ενιαία» κλίμακα. Ετσι, διατηρούνται οι μειωμένοι φορολογικοί συντελεστές που καθιέρωσε η ΝΔ, δηλαδή 25% σήμερα, που σταδιακά μειώνονται σε 20% μέχρι το 2014 για τα μη διανεμόμενα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων. Επίσης, εκτός της «ενιαίας» κλίμακας μένουν οι τόκοι καταθέσεων, οι τόκοι από ομόλογα κ.λπ. 

Εκτός από την κατάργηση του επιπλέον αφορολόγητου που ίσχυε για μισθωτούς και συνταξιούχους, έχουμε και συρρίκνωση-κατάργηση του γενικού αφορολόγητου ορίου και σύνδεσή του με τις αποδείξεις δαπανών. Ουσιαστικά, αντί για 12.000 ευρώ αφορολόγητο όριο, έχουμε μείωση του αφορολόγητου στις 6.000 ευρώ και από κει και πάνω ένα αφορολόγητο-λάστιχο που εξαρτάται από τις αποδείξεις που θα μαζέψει ο φορολογούμενος. Η «ανάταξη» που επικαλείται η κυβέρνηση μεταφράζεται σε επαναφορά χρεοκοπημένων πρακτικών παλαιότερων εποχών. Αναγκάζονται οι εργαζόμενοι σε ένα «σαφάρι μικρο-αποδείξεων» την ίδια στιγμή που εξαιρούνται οι αποδείξεις για βασικές δαπάνες (φως, τηλέφωνα, νερό, ενοίκια, γιατροί κ.λπ.). Και όχι μόνο αυτό. Αν κάποιος φορολογούμενος δεν συγκεντρώσει το απαιτούμενο ποσό αποδείξεων, τότε προβλέπεται πρόσθετος φόρος-χαράτσι 10% πάνω στο ποσό που «λείπει»!

Την ίδια στιγμή που ο Παπακωνσταντίνου καλεί σε «κίνημα αποδείξεων», στο νομοσχέδιο προβλέπεται μείωση της φοροελάφρυνσης που δικαιούται ο φορολογούμενος που πληρώνει τόκους για στεγαστικό δάνειο πρώτης κατοικίας. Επεκτείνεται ο ΦΠΑ και σε  υπηρεσίες που μέχρι σήμερα απαλλάσσονταν (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι κ.λπ.), που με τη σειρά του θα μετακυλισθεί και θα επιβαρύνει τον τελικό καταναλωτή-εργαζόμενο. Περιπτεράδες, ταξιτζήδες, πωλητές λαϊκών αγορών και άλλοι μικροεπαγγελματίες θα επιβαρυνθούν με περισσότερους φόρους με τη γενίκευση της χρήσης των ταμειακών μηχανών και του λογιστικού προσδιορισμού των εισοδημάτων τους. Τα νέα «τεκμήρια διαβίωσης» που μπαίνουν από τη μια γίνονται φοροτσιμπίδα για κάποια μικρά και μεσαία εισοδήματα και από την άλλη γίνονται άλλοθι και «κολυμπήθρα του Σιλωάμ» για τους «έχοντες και κατέχοντες». Για παράδειγμα, σε φορολογούμενο με πισίνα 100 τ.μ. μπαίνει τεκμήριο-ετήσιο εισόδημα 12.000 ευρώ (!), με επιβατικό αυτοκίνητο 3.000 κυβικών μπαίνει τεκμήριο-ετήσιο εισόδημα 9.400 ευρώ (!) κ.λπ. Τα κέρδη από αγοραπωλησίες μετοχών εξακολουθούν να 'ναι αφορολόγητα και την ίδια στιγμή επιβάλλεται φόρος-αίσχος στις αποζημιώσεις που παίρνουν οι εργαζόμενοι λόγω απόλυσης, καθώς και στο εφάπαξ.

Περισσότερους λοιπόν φόρους για τους εργαζόμενους και τα μικρά και μεσαία εισοδήματα, μεγαλύτερη φορολογική αφαίμαξη και «διεύρυνση της φορολογικής βάσης» εισάγει το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Από την άλλη, έχουμε φοροαπαλλαγές και φοροελαφρύνσεις για το κεφάλαιο και τα μεγάλα εισοδήματα. Η προπαγάνδα της κυβέρνησης και των ΜΜΕ για τον «φοροφυγά λαό» πρέπει να πάρει απάντηση στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες. Μόνο σ' αυτούς τους αγώνες (και όχι στο κυνήγι αποδείξεων…) μπορεί να βρει διέξοδο η οργή και η αγανάκτηση των εργαζόμενων για τη φοροληστεία  του νέου φορονομοσχέδιου.