Η απανθρωπιά του «φιλάνθρωπου» καπιταλισμού

Ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι πάσχουν από βαριές ασθένειες που οφείλονται σε παράσιτα, οι περισσότερες απ' τις οποίες θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με μερικά σεντς κατ' άτομο! Εκατομμύρια οι φτωχοί πάσχοντες και στις ΗΠΑ

Η τύφλωση (η φωτογραφία από την Αιθιοπία) πλήττει ή οδηγεί στην αναγκαστική μετανάστευση (για να την αποφύγουν) εκατομμύρια ανθρώπους.

Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, πλούσιοι ηθοποιοί, σύζυγοι κεφαλαιοκρατών και άλλοι τάχα φιλάνθρωποι υποκριτές, που ζουν από το ξεζούμισμα των εργατών (είτε με άμεσο, είτε με έμμεσο τρόπο), συμβάλλουν στο «σοβάντισμα» του αποτρόπαιου προσώπου του καπιταλισμού. Αυτού που ευθύνεται για τη φτώχεια δισεκατομμυρίων, την αρρώστια ακόμα και το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων κάθε χρόνο.

Το Εϊτζ, η φυματίωση και η ελονοσία είναι οι τρεις πιο διαδεδομένες θανατηφόρες ασθένειες που πλήττουν τους λαούς της τροπικής ζώνης. Ωστόσο, μια ομάδα ασθενειών γνωστές και ως Παραμελημένες Τροπικές Νόσοι (ΠΤΝ) βασανίζουν ακόμα περισσότερους ανθρώπους. Αν και συνήθως δεν οδηγούν στο θάνατο, προκαλούν βαριά αναιμία, καθυστέρηση στην πνευματική και σωματική ανάπτυξη, καχεκτικότητα και τύφλωση. Μπορεί να οδηγήσουν σε φοβερές παραμορφώσεις των άκρων και των γεννητικών οργάνων, δερματικές παραμορφώσεις, αύξηση του κινδύνου μόλυνσης από Εϊτζ και κίνδυνο επιπλοκών κατά την εγκυμοσύνη. Σα να μην έφτανε η φτώχεια των ανθρώπων που αρρωσταίνουν απ' αυτές, τους κάνουν να ζουν ακόμα πιο μίζερα, αφού δεν επιτρέπουν στα παιδιά να αναπτυχθούν κανονικά, ούτε και στους ενηλίκους να εργαστούν παραγωγικά.

Οι Παραμελημένες Τροπικές Νόσοι (ασκαρίαση, τριχουρίαση, σχιστοσωμίαση, λυμφατική φιλαρίαση, τράχωμα κ.ά.) και οι ανάλογες με αυτές ασθένειες που πλήττουν τις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, ταλαιπωρούν την ανθρωπότητα από την αρχαία - αν όχι από την προϊστορική - εποχή. Οφείλονται σε διάφορα παράσιτα (είδη εντεροσκωλήκων, βακτήρια, πρωτόζωα κ.τ.λ.) που περνάνε στον άνθρωπο μέσα από την επαφή του με μολυσμένο χώμα ή νερό, ή μεταδίδονται από κουνούπια και ορισμένα είδη μύγας.

Οι ασθένειες αυτές δεν είναι πληγή για όλους τους κατοίκους της τροπικής ζώνης. Ακόμα και οι φτωχές χώρες της Αφρικής έχουν αστική τάξη. Οι αστοί της Μπουρκίνα Φάσο, της Ακτής του Ελεφαντοστού και της Αιθιοπίας δε διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο να μολυνθούν απ' ό,τι οι αστοί των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Γερμανίας. Για τους φτωχούς, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Περίπου 800 εκατομμύρια πάσχουν από ασκαρίαση και 600 εκατ. από τριχουρίαση. Διακόσια εκατ. στην υποσαχάρια Αφρική, στη Βραζιλία και ορισμένες άλλες χώρες πάσχουν από σχιστοσωμίαση. Περίπου 120 εκατ. στην Ασία, στην Αφρική και την Αϊτή από λυμφατική φιλαρίαση που οδηγεί σε ελεφαντίαση. Τριάντα με σαράντα εκατομμύρια στην Αφρική, στην Αμερική και την Υεμένη από ογκοκερκίαση (τύφλωση του ποταμού). Εξήντα έως 80 εκατομμύρια από τράχωμα που οδηγεί σε τύφλωση.

Για όλες τις παρασιτικές νόσους υπάρχουν θεραπείες. Μάλιστα ένα χάπι, με μείγμα ουσιών που αντιμετωπίζει πολλές από τις αρρώστιες αυτές και αρκεί να χορηγείται μια φορά το χρόνο, υπολογίζεται από ορισμένους ειδικούς ότι δε θα στοίχιζε πάνω από 50 σεντς το κομμάτι! Ωστόσο, με βάση τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, μόλις σε 10% των πασχόντων εφαρμόζονται θεραπευτικά προγράμματα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, θα χρειάζονταν 2 με 3 δισεκατομμύρια δολάρια για την αντιμετώπιση των ΠΤΝ στις 56 χώρες όπου ενδημούν. Δηλαδή, όσο κοστίζουν 3-4 βομβαρδιστικά στελθ. `Η όσο είναι το ένα δέκατο της βοήθειας που έδωσε η ελληνική κυβέρνηση στις τράπεζες. Τόσα πολλά! Αυτή είναι η φιλανθρωπία των καπιταλιστών και των κυβερνήσεών τους.

Αν, χώρα τη χώρα, ο πλούτος που υπάρχει στον κόσμο περνούσε στα χέρια εκείνων που τον παράγουν, η φτώχεια και η μιζέρια θα εξαλειφόταν τελικά από προσώπου γης και ταυτόχρονα θα απελευθερώνονταν τεράστιες παραγωγικές δυνάμεις (αυτές που είναι εγκλωβισμένες στην εργατική δύναμη των δισεκατομμυρίων της ανέχειας). Σ' αυτήν την προοπτική πρέπει να δώσει τις δυνάμεις του όποιος νοιάζεται πραγματικά για τους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους και όχι στους ψευτοφιλάνθρωπους που συχνά καταχρώνται ακόμα και αυτά τα χρήματα που μαζεύουν στο όνομα των άρρωστων και πεινασμένων παιδιών.

Επιμέλεια:Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγές: «Scientific American»-Κυριακάτικος Ριζοσπάστης