Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Για ποια όλα είναι ικανός ο Γιώργος Παπανδρέου


Ένα σύνθημα με την υπογραφή «antifa» δίπλα στο σπίτι μου λέει: «Στο μπαρ τσαμπουκάς και στη δουλειά χαλβάς». Η ευκολία με την οποία ο Παπανδρέου δηλώνει ένοχος (με την προτεσταντική διάσταση) για λογαριασμό όλων μας και υπόσχεται ότι είναι ικανός για όλα προκειμένου να εξιλεωθούμε, είναι ανησυχητική. Διότι, αν για την οικονομία του λόγου δεχθούμε ότι η «ενοχή» και η «ηθική αυτουργία» κατανέμονται ισομερώς σε όλους μας, και πάλι ο πρωθυπουργός δεν μας λέει ποια είναι η εξιλέωση, ποιος είναι ο ίσιος δρόμος. Είναι τα κριτήρια του Συμφώνου Σταθερότητας; Αν ναι επί ποίου πραγματικού μεγέθους της Οικονομίας; Όλοι οι φίλοι του οικονομολόγοι που έρχονται εδώ, ο Στίγκλιτς, ο Κρούγκμαν, φωνάζουν ότι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να κάνει μια χώρα που βρίσκεται σε ύφεση είναι το να ακολουθήσει περιοριστική πολιτική. Τι γνώμη έχουν οι φίλοι του για το ΔΝΤ του οποίου την τεχνογνωσία εκθειάζει ο ίδιος, ξέρει; So what?
Αλλά και ο δρόμος του μαρτυρίου πόσο ανηφορικός θα είναι; Θα έχει «πρόσθετα μέτρα» που τα έχουμε δεχθεί αλλά δεν μας τα λένε. Θα έχει όμως και επιτόκια δανεισμού. Αυτά θα τα φρενάρει η Ε.Ε. και πόσο; Ούτε, γι' αυτό μάθαμε κάτι. Αυτό που έγινε στις Βρυξέλλες ήταν ότι με το ελάχιστο δυνατό πολιτικό κόστος η Γερμανία στήριξε το ευρώ στις επιθέσεις που δέχεται, βάζοντας στη θέση του την Ελλάδα. Ακόμα λοιπόν κι αν όλοι είμαστε «ένοχοι στο ακέραιο», το κόστος είναι βάρβαρα δυσανάλογο αν αναλογιστούμε τα μεγέθη. Αυτά δεν τα είπε ο Παπανδρέου στις Βρυξέλλες, ήρθε και τα είπε εδώ, στραβοκοιτάζοντας το υπουργικό συμβούλιο.
Όμως, δεν είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Όταν ο πρωθυπουργός λέει δημοσίως ότι απωλέσαμε τμήμα της εθνικής κυριαρχίας και πρέπει να πληρώσουμε για να το πάρουμε πίσω, οφείλει να μας πει πού πήγε αυτό το κομμάτι, ποιος το έχασε και πώς;
Φταίει το μοντέλο ανάπτυξης που μας έδιναν με το ζόρι οι τράπεζες πιστωτική και αμάξι με 90 ευρώ το μήνα; Εμείς ως φιγουρατζήδες μάλιστα αγοράζαμε γερμανικά αμάξια μουράτα. Φταίει ο καταναλωτισμός; Τώρα που ο γερμανικός καπιταλισμός αγόρασε τον ελληνικό, δηλαδή τον ΟΤΕ και τις κατακτήσεις του στην ανατολική Ευρώπη, θα περίμενε κανείς η Ντόιτσε Τέλεκομ να μετατρέψει τον ΟΤΕ σε μεγαθήριο υψηλής τεχνολογίας. Κι όμως, τον έχει μετατρέψει σε εμπορικό πολυκατάστημα για κακομαθημένους Έλληνες γκατζετάκηδες. Μήπως φταίει η διαφθορά; Στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο όταν μιλάνε για διαφθορά στο ελληνικό Δημόσιο από πού έχουν διαμορφώσει γνώμη; Έχουν περάσει από την Πολεοδομία; Πιο πιθανό είναι να γνωρίζουν ότι η Siemens λάδωνε όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις και δεν άνοιξε ρουθούνι.
Εάν ο Γ. Παπανδρέου κινείται συνεχώς μεταξύ Βρυξελλών, Ινδίας, Ρωσίας (πάει μεθαύριο) και Μ. Βρετανίας (και εκεί πάει), ενώ όπως λέει και ο ίδιος «γι' αυτά τα πράγματα υπάρχει και το Ίντερνετ», το μήνυμα που στέλνει είναι ότι ακούει μόνο τις αγορές. Οι αγορές όμως δεν ζουν στην Ελλάδα για να ξέρουν πότε πιάνεις τοίχο πίσω σου.
(Το μηχάνημα του πάρκινγκ, στο Ελ. Βενιζέλος, στο ακριβότερο γερμανικό αεροδρόμιο της Ευρώπης, δεν μου έδωσε απόδειξη, για το πενηντάρικο που κατάπιε για τρεις μέρες ξεφτίλας στις Βρυξέλλες).

ΠΗΓΗ:AΥΓΗ-Κυρίτσης Γ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: