Από το χώρο αυτού του blog (σημ.: του Αντίσταση στις γειτονιές!)έχουμε εκφράσει αρκετές φορές την άποψή μας για την αναγωγή από κάποιους των προσφυγών στα δικαστήρια ως την "υπέρτατη" μορφή πάλης των τοπικών κινημάτων.
Χωρίς να αποκλείουμε τη πιθανότητα προσφυγής σε αυτά, επικουρικά και μόνο για να δημιουργηθούν καθυστερήσεις στα σχέδια εργολάβων, δήμων και κυβερνήσεων, θεωρούμε ότι αν ένα τοπικό κίνημα στραφεί αποκλειστικά και μόνο στις δικαστικές διεκδικήσεις το μόνο που καταφέρνει είναι να δημιουργεί αυταπάτες στο κόσμο για την αστική δικαιοσύνη, να τον κλείνει σπίτι του και στο τέλος να τον απογοητεύει μιας και στο σύνολο σχεδόν των περιπτώσεων το όποιο πλεονέκτημα αποκτούν αυτοί που προσφεύγουν στα δικαστήρια χάνεται και μετατρέπεται σε πλεονέκτημα του αντίπαλου μιας και το κράτος ή οι δήμοι στο διάστημα αυτό προσαρμόζουν τη νομοθεσία σε όφελος του όποιου κεφαλαιοκράτη. Στο τέλος τέλος γράφουν τους νόμους (δικοί τους είναι άλλωστε ότι θέλουν τους κάνουν) στα παλιά τους τα παπούτσια και υλοποιούν αυτό που σχεδίαζαν από την αρχή. Μόνο σε περιπτώσεις όπου το κίνημα ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος μαζικό, μαχητικό, όπου οι επιτροπές εκπροσωπούσαν πραγματικά το κόσμο που αφορούσε το ζήτημα, όπου ο λαός της γειτονιάς συμμετείχε επί της ουσίας και όχι σα χειροκροτητής κλειστών "επιτροπών" ή "πρωτοβουλιών" ή "ανοιχτών συνελεύσεων".....κ.λπ., που δε δίνουν λόγο σε κανένα, μόνο τότε υπήρχαν πραγματικές αγωνιστικές επιτυχίες και ανάγκαζαν τους πραγματικούς κοινωνικούς εταίρους να υποχωρούν.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τι σημαίνει ότι η αστική εξουσία γράφει στα παλιά της παπούτσια, δικαστήρια και νόμους, τα οποία όμως, σε συνδυασμό με τον άλλο κρατικό θεσμό της αστυνομίας, όταν πρόκειται να καταστήλουν τους αγώνες λειτουργούν άψογα και πρέπει να είναι απολύτως σεβαστά, είναι το παράδειγμα του Γραμματικού όπως το μεταφέρουμε από το blog ΚΟΛΛΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ "ΥΠΟΘΕΣΗ ΧΩΜΑΤΕΡΗΣ":
Μη βιαστεί να απαντήσει κάποιος "ΝΑΙ". Τουλάχιστον όχι πριν ακούσει μια μικρή, αλλά διδακτική ιστορία.
Στο "Μαύρο Βουνό" του Γραμματικού τα οικονομικά συμφέροντα και το πολιτικό προσωπικό τους αποφάσισαν να κατασκευάσουν την Χωματερή της Αθήνας. Οι κάτοικοι της περιοχής αντέδρασαν και συνεχίζουν να αντιδρούν, παρ΄ ότι τα μηχανήματα έχουν μπει και εργάζονται στον χώρο.
Πέρα από τις δυναμικές κινητοποιήσεις ακολούθησαν και τον δικαστικό δρόμο, πιστεύοντας - αφελώς απ΄ ότι αποδείχθηκε - ότι στην Ελλάδα η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη.
Οι ιδιοκτήτες των ακινήτων που βρίσκονται εντός του καθορισμένου για την Χωματερή χώρου ζήτησαν διακοπή των εργασιών, αφού μέχρι αυτήν την στιγμή δεν έχει γίνει καμία απαλλοτρίωση.
Κι εδώ αρχίζουν τα γεγονότα που αποδεικνύουν ότι οι θεσμοί έχουν πάψει να λειτουργούν και όλοι αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία με την εκάστοτε Κυβέρνηση.Το Δασαρχείο Καπανδριτίου, με μία μνημειώδη απόφασή του χαρακτήρισε από αγροτεμάχιο 200 στρεμμάτων με συμβόλαιο από το 1907 (χίλια εννιακόσια επτά) τμήμα 130 στρεμμάτων ως δημόσια (!) δασική έκταση, τμήμα του 65 στρεμμάτων ως δασωθέντα αγρό (που διακατέχεται από το Δημόσιο) και τμήμα μόλις 5 στρεμμάτων ιδιωτική αγροτική έκταση. Και έσπευσε πάραυτα να παραχωρήσει στον εθνικό εργολάβο τα 195 στρέμματα για να υλοποιήσει το έργο.
Το τοπικό δικαστήριο (Ειρηνοδικείο Καπανδριτίου έκρινε τον εαυτό του αναρμόδιο διότι εμπλέκεται το Δημόσιο (με τον τρόπο που προαναφέρθηκε) και παρέπεμψε την υπόθεση στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών.
Η Εισαγγελία εξέδωσε απόφαση, σύμφωνα με την οποία δεν απαιτείται διακοπή των εργασιών, αφού, σύμφωνα με την διαβεβαίωση της εταιρίας, οι ιδιοκτήτες μπορούν ανεμπόδιστα να μπουν στον χώρο και να καλλιεργήσουν τα αγροτεμάχια που τους ανήκουν και τα οποία δεν έχουν πειραχθεί από την εταιρία.
Την Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010 οι ιδιοκτήτες, με τους δικηγόρους τους και ανά χείρας την δικαστική απόφαση πήγαν στον χώρο να φυτέψουν ελαιόδεντρα.
Ούτε λίγο ούτε πολύ οι επικεφαλής της δύναμης κατοχής της περιοχής (ΜΑΤ και Ασφάλεια) δεν επέτρεψαν στους ιδιοκτήτες να μπουν στον φυλασσόμενο χώρο, γράφοντας προφανώς στις παλαιότερες των αρβύλων τους την δικαστική απόφαση.
Προφανώς στο κατεχόμενο "Μαύρο Βουνό" δεν ισχύουν όσα ισχύουν σε όλη την λοιπή Ελλάδα. Εκτός αν - ως δύναμη κατοχής - επιβάλλουν το δίκαιο του κατακτητή.
Τέτοια Δημοκρατία έχουμε!
Αυτή είναι η δήθεν "ευνομούμενη πολιτεία" που ισχυρίζονται κάποιοι!
Να την χαιρόμαστε!Υ.Γ. Το αρχικό μας σχόλιο δεν αφορά σε καμιά περίπτωση τους κάτοικους του Γραμματικού που δίνουν έναν αγώνα για τον οποίο έχουν την αμέριστη συμπαράστασή μας, με όποια μορφή και αν επιλέξουν να τον δώσουν. Αφορά όλους αυτούς που από δεξιά και κυρίως από αριστερά (ανανεωτικοί, ταξικοί και επαναστάτες) στο φόβο τους μη χάσουν τον έλεγχο και υπερβεί ο λαός τα αστικά όριά τους κάνουν ότι μπορούν να στρέψουν αντιστάσεις σε ανώδυνα για το σύστημα μονοπάτια, ξεπουλώτας στο τέλος τους αγώνες.
Οι κάτοικοι του Γραμματικού ετοιμάζουν την επόμενη κινητοποίησή τους την ερχόμενη Κυριακή στις 11:30. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου