Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ La Saline- Αϊτή

Και αυτό το κείμενο, όπως και το χθεσινό, για την Αϊτή είναι από τη στήλη του Αθέατου Κόσμου της Προλεταριακής Σημαίας. Δυστυχώς και αυτό διατηρεί την επικαιρότητά του πλήρως. Σα να γράφτηκε σήμερα! Δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2008.


La Saline- Αϊτή

Μπισκότα από χώμα


Μπορεί να μην είναι φημισμένη όπως η Σιτέ Σολέιγ, αλλά δεν υπολείπεται καθόλου σε αθλιότητα, η παραγκούπολη La Saline, βόρεια του κέντρου του Πορτ-ο-Πρενς, δυτικά της μεσοαστικής Delmas, δίπλα στην Bel-Air και την Martissant, στις παρυφές του τρομερού Fort Dimance, που για δεκαετίες χρησιμοποιήθηκε από τους Ντυβαλιέ σαν φυλακή και άντρο βασανιστηρίων.

Στα στενά βρώμικα σοκάκια της παραγκούπολης αλλά και στις λιγοστές ταράτσες, ακόμη και στην οροφή του φρουρίου, ψήνονται στον ήλιο χιλιάδες στρογγυλά, υποκίτρινα στο χρώμα, μπισκότα, που αμέσως μετά πουλιούνται στην λαϊκή αγορά της παραγκούπολης αλλά και σε πολλά σημεία της πρωτεύουσας.

Φτιαγμένα από ασβεστούχο χώμα που προέρχεται κυρίως από την γύρω περιοχή της πόλης Hinche, στα σύνορα με την Δομινικανή Δημοκρατία, νερό, χορταρικά και αλάτι, τα «βρώμικα μπισκότα», όπως είναι γνωστά, ενώ παλιότερα τρώγονταν μόνο από τις πολύ φτωχές έγκυες γυναίκες για την πρόσληψη ασβεστίου, τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει καταφύγιο καθημερινής διατροφής για πολλές χιλιάδες απεγνωσμένους Αϊτινούς. Ειδικά από πέρυσι τον Δεκέμβριο, που η τιμή του ρυζιού εκτοξεύτηκε στα ύψη, γεγονός που οδήγησε στην έσχατη πείνα εκατομμύρια Αϊτινούς που ξέσπασαν φέτος τον Απρίλη σε άγριες διαδηλώσεις και λεηλασίες, τα μπισκότα από χώμα έγιναν περιζήτητα αποτελώντας το σύμβολο της εξαθλίωσης και της διατροφικής κρίσης στην χώρα αυτή της Καραϊβικής.


Για τους οκτώ από τους δέκα Αϊτινούς, που ζούνε με λιγότερο από ένα δολάριο εισόδημα την ημέρα τα εξήντα σεντς που χρειάζονται για την αγορά δυο φλιτζανιών ρυζιού (αύξηση 50% σε ένα χρόνο) αποτελεί απαγορευτικό όριο. Σε αντίθεση με τα μπισκότα από χώμα που παρότι και αυτών η τιμή αυξήθηκε (η εκατοντάδα από 1,5 δολάριο έφτασε τα 5 δολάρια!) εξαιτίας της μεγάλης ζήτησης, τα πέντε σεντς που χρειάζονται για την αγορά ενός από αυτά καταφέρνει να διασκεδάσει την καθημερινή πείνα και να τους επιτρέψει να κοιμηθούν χωρίς το άσχημο αίσθημα σαν αυτό όταν πίνεις Clorox. (Clorox, είναι μια γνωστή μάρκα χλωρίνης, με την οποία οι Αϊτινοί παρομοιάζουν το αίσθημα που δημιουργεί το άδειο, για ημέρες, στομάχι).

Η πρώτη αφρό-αμερικάνικη δημοκρατία στην ιστορία, που το 2004 γιόρτασε με άγριες διαδηλώσεις τα διακόσια χρόνια της ανεξαρτησίας της, είναι σήμερα η φτωχότερη στην αμερικάνικη ήπειρο και ουσιαστικά υπό κατοχή από στρατεύματα του ΟΗΕ που στάλθηκαν κατ’ απαίτηση της Ουάσιγκτον, η οποία ενδιαφέρεται σταθερά να μην ξεφύγουν οι εξελίξεις από τον έλεγχό της. Μέχρι την δεκαετία του Ογδόντα η χώρα, που καταλαμβάνει το ανατολικό μισό του νησιού Ισπανιόλα, με 8,2 εκατομμύρια κατοίκους, είχε επάρκεια στην παραγωγή ρυζιού. Έκτοτε, ύστερα από εντολές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, κατάργησε τους εισαγωγικούς δασμούς και μετατράπηκε σε καθαρό εισαγωγέα. Τότε οι οικονομικοί οργανισμοί της Δύσης και ειδικά οι Αμερικάνοι υπόσχονταν στους δύστυχους Αϊτινούς πως θα μετατρέψουν την χώρα σε Ταϊβάν της Καραϊβικής με την έλευση επενδύσεων στον μεταποιητικό τομέα και το άνοιγμα θέσεων για εργασία για τους ξεκληρισμένους αγρότες. Τελικά όμως τα πράγματα έγιναν εντελώς διαφορετικά. Για τους Αμερικάνους παραγωγούς η Αϊτή έγινε ένας από τους καλύτερους πελάτες πλέον, μιας και αποτελεί την τέταρτη σε μέγεθος εξαγωγική αγορά του αμερικάνικου ρυζιού. Οι μικροί αγρότες-καλλιεργητές ρυζιού στην εύφορη κοιλάδα Artibonite καταστράφηκαν και συνέρευσαν, όπως και χιλιάδες άλλοι αγρότες, στα αστικά κέντρα και στις παραγκουπόλεις χωρίς να βρίσκουν δουλειά γιατί οι επενδύσεις δεν ήρθαν ή όσες λιγοστές ήρθαν πληρώνουν εξευτελιστικά μεροκάματα. Και η πλειοψηφία των Αϊτινών βυθίστηκε στην έσχατη μιζέρια, γυρνώντας στα προϊστορικά χρόνια τότε που η γεωφαγία ήταν διαδεδομένη.

* Ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO), Ζακ Ντιούφ, στην Ρώμη, που πριν λίγες ημέρες φιλοξένησε την σύνοδο κορυφής του οργανισμού, ανήγγειλε το τέρμα των λόγων και την έναρξη των πράξεων σχετικά με την αυξανόμενη πείνα στον πλανήτη. Την ίδια στιγμή μια γνωστή αμερικάνικη ΜΚΟ, η «Bright Hope International», στέλνει σακουλάκια με έξι μπισκότα αργίλου, μέσω του διαδικτύου, σε υποψήφιους δωρητές για να προκαλέσει συγκίνηση και βοήθεια για τους πεινασμένους Αϊτινούς. Όση αξία και αποτελεσματικότητα θα έχει η εκστρατεία των «βρώμικων μπισκότων» άλλη τόση θα έχουν και οι εξαγγελίες του επικεφαλής του FAO και των φιλεύσπλαχνων δυτικών ηγετών που ενδιαφέρθηκαν για την παγκόσμια πείνα, ενόψει της διάσκεψης στην ιταλική πρωτεύουσα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: