Πληροφορίες που καίνε
Σε μια κοινωνία χωρίς ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, σε μια κοινωνία αδελφοσύνης των ελεύθερα συνεταιρισμένων παραγωγών, η διαχείριση των προσωπικών δεδομένων των μελών της μπορεί να γίνεται χωρίς τον παραμικρό κίνδυνο για οποιονδήποτε άνθρωπο. Η μη ύπαρξη συγκρουόμενων οικονομικών συμφερόντων αφαιρεί το έδαφος για την κακοπροαίρετη χρήση προσωπικών πληροφοριών.
Η σημερινή κοινωνία, όμως, δεν είναι κομμουνιστική, είναι καπιταλιστική. Εδώ προάγονται οι σάπιες αξίες της δημόσιας έκθεσης καθενός και η εκμετάλλευση αυτής της έκθεσης έως το σημείο καταρράκωσης της προσωπικότητας (π.χ., τα ριάλιτι σόου των TV), αντί της προστασίας, ως κοινωνικής υποχρέωσης. Εδώ υπάρχει ο επιχειρηματίας που έχει κέρδος από τη συλλογή και πώληση προσωπικών πληροφοριών σε άλλους, που θα τις αξιοποιήσουν για να αυξήσουν τα κέρδη από την εμπορική τους δραστηριότητα. Ενδιαφερόμενοι αγοραστές είναι και οι αστυνομικές, μυστικές και στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών των καπιταλιστικών κρατών, οι ίδιες οι κυβερνήσεις απευθείας. Οι ιμπεριαλιστές φοβούνται τη λαϊκή ριζοσπαστικοποίηση, τη διεκδίκηση της εξουσίας από τους παραγωγούς του πλούτου και παίρνουν μέτρα, ξεκινώντας από τον αποπροσανατολισμό και την εξαπάτηση και φτάνοντας μέχρι τον εκβιασμό και την καταστολή. Η ελληνική καπιταλιστική κοινωνία όχι μόνο δεν είναι σε θέση να προστατεύσει τα μέλη της από το φακέλωμα και τις παρακολουθήσεις, αλλά τα πραγματοποιεί εδώ και μερικά χρόνια ανοιχτά και επίσημα, ως κεντρική κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σε συνεργασία και με τους πέραν του Ατλαντικού ιμπεριαλιστές.
Η αποκάλυψη ότι ελληνική εταιρεία συνέταξε και στη συνέχεια πούλησε σε τρίτους στην Ελλάδα, αλλά και απευθείας στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, επαγγελματικούς καταλόγους 900.000 ελληνικών επιχειρήσεων και επαγγελματιών και βάση δεδομένων με τα στοιχεία 5,5 εκατομμυρίων Ελλήνων, δείχνει μόνο μία πτυχή του εμπορίου προσωπικών δεδομένων. Η συλλογή και επεξεργασία πληροφοριών για τη δημιουργία καταναλωτικού, ιδεολογικού και πολιτικού «προφίλ» κάθε ανθρώπου γίνεται σε πολλά επίπεδα, από πολλές επιχειρήσεις και υπηρεσίες. Η διαφορά είναι ότι τώρα οι δυνατότητες συλλογής πληροφοριών έχουν περάσει σε ανώτερο επίπεδο, χάρη στην αυτόβουλη έκθεση προσωπικών στοιχείων, ιδιαίτερα από τη νεολαία, μέσα από τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Ολες οι πληροφορίες που αναρτώνται σε κοινή θέα μέσα από το Facebook, το MySpace, το Twitter, συλλέγονται και συνδυάζονται με άλλες διαθέσιμες με βάση την αστική νομιμότητα ή παράνομα συγκεντρωμένες πληροφορίες. Σε αρκετές περιπτώσεις γίνονται αφορμή απόλυσης ή αιτία μη πρόσληψης, μοχλός εκβιασμού των ιδίων ή συγγενικών τους προσώπων, δυνητικά μοχλός εκβιασμού από τις υπηρεσίες. Η άγνοια ή η αφέλεια στα ζητήματα αυτά πληρώνεται και μάλιστα κατ' επανάληψη, καθώς δεν είναι δυνατό να αφαιρεθούν πραγματικά πληροφορίες που εμφανίστηκαν κάποια στιγμή στο Διαδίκτυο.
Τον κλασικό ασφαλίτη, το γνωστό σε όλη τη γειτονιά χαφιέ της μετεμφυλιακής εποχής, που τον ξαναφέρνουν, συμπληρώνει και η ηλεκτρονική παρακολούθηση, ενώ η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχωρά παραπέρα στην υλοποίηση των κατευθύνσεων της ΕΕ για εισαγωγή του χαφιεδισμού σε μαζική κλίμακα μέσα στην κοινωνία με τα συμβούλια παραβατικότητας και τη «συλλογή και αξιοποίηση πληροφοριών αστυνομικού ενδιαφέροντος από τους τοπικούς φορείς». Τέτοια κοινωνία θέλουν να φτιάξουν, για να προστατέψουν καλύτερα τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Κι ας φτιασιδώνουν τον πολιτικό τους λόγο επικαλούμενοι την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος.
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ-ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου