Την επανεκλογή του εξασφάλισε ο νυν Πρόεδρος της Κολομβίας Χουάν Μανουέλ Σάντος με 50,9% των ψήφων .

Την επανεκλογή του εξασφάλισε ο νυν Πρόεδρος της Κολομβίας Χουάν Μανουέλ Σάντος με 50,9% των ψήφων έναντι 45% του αντιπάλου του Οσκαρ Ιβάν Σουλουάγκα στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών που πραγματοποιήθηκαν την περασμένη Κυριακή. 

Για άλλη μια φορά, η αποχή κινήθηκε σε υψηλά επίπεδα, στο 53%, ωστόσο χαμηλότερα από τον πρώτο γύρο που άγγιξε το 60%, ενώ υπήρξαν και 5% λευκά και άκυρα. Ο Σάντος πήρε 7.816.986 ψήφους και ο Σουλουάγκα που στήριζε ο αντιδραστικός πρώην Πρόεδρος Αλβαρο Ουρίμπε 6.905.001 ψήφους.

Ο ουσιαστικός λόγος της επανεκλογής είναι ότι Σάντος κατάφερε να πλασαριστεί ως δήθεν εγγυητής της ειρήνης, σε σχέση με την πάνω από 50 χρόνια ένοπλη σύγκρουση. Είναι χαρακτηριστικό ότι είχε την υποστήριξη και του Δημοκρατικού Εναλλακτικού Πόλου (σχήμα της ρεφορμιστικής αριστεράς) και της Πατριωτικής Ενωσης (σχήμα που επανασυστάθηκε μετά από 12 χρόνια απουσίας, όπου συμμετέχει και το Κολομβιάνικο ΚΚ) (με 15,2%, στον πρώτο γύρο) ακριβώς στο όνομα να συνεχιστεί η ειρηνευτική διαδικασία με το αντάρτικο των Ενοπλων Επαναστατικών Δυνάμεων Κολομβίας - Στρατός του λαού (FARC - EP) και να διευρυνθεί ο διάλογος με την άλλη αντάρτικη οργάνωση το Στρατό Εθνικής Απελευθέρωσης (ELN), εξαγγελία που έκανε την περασμένη βδομάδα ο Σάντος.

Αμέσως μετά την επισημοποίηση του αποτελέσματος, ο επανεκλεγείς Πρόεδρος με την λέξη «Paz» («ειρήνη») γραμμένη στην παλάμη του, υποσχέθηκε μια «δίκαιη ειρήνη» και απηύθυνε κάλεσμα «συστράτευσης όλων», υποσχόμενος «λύση άμεσων κοινωνικών αναγκών».

Βέβαια, η κόντρα των δύο αστών πολιτικών σχετίζεται με προτεραιότητες τμημάτων της αστικής τάξης. Το τμήμα που στηρίζει τον Σάντος θέλει μέσα από την επίλυση της ένοπλης σύγκρουσης να προχωρήσουν οι επενδύσεις και η δράση του κεφαλαίου. Από την άλλη, το τμήμα της γραμμής Ουρίμπε βλέπει στη στρατιωτική ήττα του αντάρτικου (που δεν έρχεται παρά τη στήριξη των ιμπεριαλιστών) προσφορότερο δρόμο για τον ίδιο σκοπό. Το ζητούμενο για το λαϊκό κίνημα επομένως, ανεξάρτητα αν θα υπάρξει ειρηνευτική συμφωνία είναι να συνεχίσει την πάλη όχι μόνο για τις δημοκρατικές ελευθερίες αλλά και ενάντια στη στρατηγική του κεφαλαίου.

Πηγή : www.rizospastis.gr