Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Υποταγή στα δεσμά της ΕΕ, των μονοπωλίων ή χειραφέτηση του λαού, άνοιγμα του δρόμου για έξοδο από την βάρβαρη πολιτική Ευρωπαϊκής Ένωσης, μονοπωλίων,κάθε είδους αντιλαϊκών κυβερνήσεων;
Αυτό είναι το ουσιαστικό, το πραγματικό ερώτημα που μπαίνει μπροστά στη μάχη των ευρωεκλογών, αλλά και των εκλογών για την τοπική και περιφερειακή διοίκηση.
Υποταγή και εγκλωβισμό του λαού και της νεολαίας σε τελευταία ανάλυση επιδιώκουν και η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συν αυτώ.
Αυτό καταλαβαίνουμε όταν ακούμε τον κ. Σαμαρά να λέει ότι «η απάντηση στην κρίση είναι: περισσότερη και καλύτερη Ευρώπη». Φυσικά, αυτή είναι η απάντηση στην κρίση απ' τη σκοπιά της υπεράσπισης των συμφερόντων του κεφαλαίου, των μονοπωλίων, δηλαδή σε βάρος του λαού.
Η περισσότερη και καλύτερη Ευρώπη που περιγράφουν, δεν είναι η Ευρώπη που κατοικούν οι λαοί της, με ειρήνη,φιλία, αλληλεγγύη. Είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ένωση των καπιταλιστικών κρατών,γι' αυτό είναι και θα είναι βαθιά αντιλαϊκή.
Είναι η ΕΕ των 26 εκ. ανέργων και των 120 εκ. που ζουν στο όριο της φτώχειας. Αυτή είναι η Ευρώπη της ΝΔ! Της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
Περισσότερη «Ευρώπη» σημαίνει περισσότερη ανεργία, περισσότερη φτώχεια για τους λαούς της, περισσότερα κέρδη για τα μονοπώλια της.
Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, που θέλει να προστατέψει από το λαϊκισμό και τον εξτρεμισμό η ΝΔ, είναι το οικοδόμημα που έχτισαν οι καπιταλιστές στην Ευρώπη για να υπερασπίσει τα δικά τους συμφέροντα. Αυτό το οικοδόμημα στηρίζεται στα θεμέλια της ολοένα και μεγαλύτερης εκμετάλλευσης και καταπίεσης των ευρωπαϊκών λαών, γι' αυτό είναι βαθιά αντιδραστικό, αντιλαϊκό.
Η πρόταση του ΚΚΕ για αποδέσμευση από την ΕΕ, με μονομερή διαγραφή του χρέους, με το λαό στην εξουσία για να πάρει σάρκα και οστά η κοινωνική ιδιοκτησία, ο παραγωγικός συνεταιρισμός, ο εργατικός λαϊκός έλεγχος, ο πανεθνικός προγραμματισμός με περιφερειακή και τοπική εξειδίκευση, με σχεδιασμένη κατανομή και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της, για να μην υπάρχει ούτε ένας άνεργος, ούτε μία άνεργη γυναίκα, μπορεί σήμερα να προβληματίσει, τελικά να πείσει ότι υπάρχει και άλλος δρόμος, τον οποίο βαδίζοντάς τον, ο λαός θα γίνει αφέντης, ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει. Και σ' αυτό το δρόμο ο λαός ενωμένος μπορεί να είναι νικητής. Και σ' αυτό το δρόμο θα συναντιέται και με άλλους λαούς.
Για να ξεπερνιέται ο φόβος της απομόνωσης, της καταστροφής πρέπει να κερδίζει έδαφος η αναγκαιότητα της ισχυροποίησης του ΚΚΕ, με την ρεαλιστικότητα της πρότασης διεξόδου του, που επιστημονικά αποδεικνύει ότι η Ελλάδα δεν είναι «ψωροκώσταινα»,έχει όλες τις δυνατότητες, αν το αποφασίσει ο λαός της να βαδίσει σε ένα άλλο δρόμο ανάπτυξης προς όφελος του.
Φίλες και Φίλοι
Είναι αλήθεια πως μπροστά στη μάχη των ευρωεκλογών, των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ βάζουν τα ψεύτικα διλλήματα τους, ρίχνουν τα δίχτυα τους και παγιδεύουν.«Η Ελλάδα ανακάμπτει και σύντομα θα βγει από την κρίση», λέει ο κ. Σαμαράς και μπορεί να μην διαφωνήσουμε αλλά εδώ πρέπει να μπει ταξικά το ερώτημα:
Ποια Ελλάδα ανακάμπτει και βγαίνει από την κρίση;
Η Ελλάδα των 500 Ελλήνων, που έχουν πάνω από 600 δις,ανακάμπτει, γιατί η εργατική τάξη, ο λαός της εξακολουθούν και θα συνεχίζουν να ζουν με μειωμένους μισθούς και συντάξεις, αλλά και χωρίς αυτά, θα συνεχίσουν να ακριβοπληρώνουν την παιδεία των παιδιών τους, την υγεία της οικογένειας τους.
Η Ελλάδα, που ανακάμπτει και βγαίνει από την κρίση, δεν πρόκειται να δώσει πίσω στο 1,5 εκ των ανέργων, τη δουλειά που είχαν με το μισθό και τα δικαιώματα που είχαν. Η ανάκαμψη θα ‘ρθει να πατήσει πάνω στα ερείπια, που θα παραμείνουν ερείπια. Γιατί ερείπια είναι η μερική απασχόληση, η επιδότηση των μεγαλοεπιχειρηματιών για να προσλαμβάνουν άνεργους, η μαθητεία,δηλαδή η απλήρωτη εργασία.
Αυτή την ανάκαμψη θέλουν να διαχειριστούν η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, οι δύο πόλοι της αστικής διαχείρισης που κονταροχτυπιούνται για το ποιος είναι πιο ικανός διαχειριστής, ποιος θα είναι ο εκλεκτός της ΕΕ, των μονοπωλίων.
Το αστικό πολιτικό σύστημα, στην προσπάθεια του για σταθερές κυβερνήσεις στη θέση των παλιών αυτοδύναμων κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, σπρώχνει για τη δημιουργία ενδιάμεσων, πρόθυμων «διαθέσιμων», που μπορούν να βάλουν ένα χεράκι και να κολλήσουν πότε στα «αριστερά», πότε στα «δεξιά» σίγουρα όμως στα αντιλαϊκά κυβερνητικά σχήματα.
Στην Ελλάδα με «ελιές» δίπλα σε «ποτάμια» κάποιοι μπορεί να επενδύουν στον αγροτουρισμό, αλλά στην πολιτική με «ελιές» και «ποτάμια»στήνουν μικρές παγίδες δίπλα στις μεγαλύτερες, για να καταπιούν το λαό και τις ελπίδες του.
Τέτοιες παγίδες στήνει και ο ΣΥΡΙΖΑ που «πασοκοποιείται»μέρα με τη μέρα, παίρνει τη θέση του παλιού ΠΑΣΟΚ, ούτε καν αυτού της δεκαετίας του '70 και 80, αλλά του ΠΑΣΟΚ της εποχής του Σημίτη που μπροστά στο στόχο της ΟΝΕ πέταγε τις φιλολαϊκές μάσκες, έβαζε τις βάσεις για την σημερινή κατάσταση,υποβοηθούμενος από διάφορους που σήμερα φιγουράρουν στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ.
Κι ας αφήσει αυτά που ξέρει ο κ. Τσίπρας, ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν έρχονται από τα σαλόνια όπου συγκεντρώνονται υπογραφές για νέα «κοκτέιλ», «νέους μπάρμαν» και «νέους σερβιτόρους» της παλιάς πολιτικής, ότι δεν τους κανάκεψαν οι μεγιστάνες της διαπλοκής και του πλούτου, ότι δεν είναι «σπορά της τύχης», ούτε υβρίδια του σάπιου συστήματος.
Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ, «σερβιτόροι» ποιας πολιτικής είναι; Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο πρόεδρος του δεν συχνάζουν σε σαλόνια, υπερατλαντικά αμερικάνικα και ευρωπαϊκά;
Και τέλος, ας μην γελιόμαστε. Υπάρχει μεγαλύτερο κανάκεμα από αυτό που κάνει ο ΣΕΒ, οι βιομήχανοι στο ΣΥΡΙΖΑ;
Τα παραδείγματα από τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο των καλλιτεχνών, είναι αποκαλυπτικά, αποδεικνύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δοκιμαστεί στο συνδικαλιστικό κίνημα και στο χώρο του Θεάματος-Ακροάματος. Στο τελευταίο συνέδριο της ΠΟΘΑ δεν κατέβασαν κοινό ψηφοδέλτιο όλες οι δυνάμεις, ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ενάντια στο ψηφοδέλτιο που στήριζαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ;
Το ίδιο δεν έκαναν μετά τις τελευταίες εκλογές στο ΣΕΗ, όπου από κοινού με την εργοδοτική παράταξη«Ενωμένοι Ηθοποιοί» και την παράταξη της Ν.Δ πέταξαν έξω από το προεδρείο την παράταξή της Δημοκρατικής Ενότητας Ηθοποιών που είχε αναδειχθεί πρώτη δύναμη και είναι η δύναμη που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ;
Αυτοί δεν είναι που ακόμα και στο ΣΕΗ πρότειναν, σε σχέση με την κλαδική Συλλογική Σύμβαση, μείωση περίπου 40% στη λογική της συντεταγμένης υποχώρησης καθώς και της προσπάθειας να προστατέψουμε τους εργοδότες;
Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι που στην πρότασή της για τον κινηματογράφο ταυτίζεται απόλυτα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ; Αφού όπως γράφει: «η ευρωπαϊκή πολιτική, αν και με αδυναμίες, είναι δεδομένη» και μάλιστα επικαλούνται επίσημο κείμενο της Κομισιόν, που μιλάει για «πλουραλισμό, πολιτιστική και γλωσσική ποικιλομορφία», την ίδια ώρα που η Κομισιόν έχει χρηματοδοτήσει - ειδικά για τον κινηματογράφο - διάφορες αντικομουνιστικές παραγωγές όπως το «Soviet Story», την ώρα που ενισχύει οικονομικά τη λογική των δύο άκρων, θρέφοντας το φασισμό κ.ά.
Από το σύνολο της πρότασης φαίνεται, πως και ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθετεί τη χυδαία αγοραία αντίληψη της ΕΕ για τον Πολιτισμό ως εμπόρευμα. Η μεγάλη αγωνία της παράταξής του συνοψίζεται στο πώς από τη μία θα «συγκεντρώσουμε» επενδυτές - χορηγούς και πώς από την άλλη «θα διαμορφώσουμε ανταγωνιστικό προϊόν» για να μπορέσουμε να ανοιχτούμε στις αγορές.
«Η ποιότητα δεν αρκεί για να κερδίσει κανείς την αγορά. Ο όγκος και η ποικιλία της παραγωγής είναι απαραίτητα για κάθε στρατηγική», γράφουν. Ή ακόμα: «Είναι ξεκάθαρο πως οι ταινίες είναι διφυείς: ταυτόχρονα οικονομικά αγαθά και πολιτιστικά αγαθά». Από αυτή την άποψη διαμορφώνει μία σειρά προτάσεις που στόχο έχουν την προσέλκυση κεφαλαίων.
Πηγή : KKE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου