Οι “φιλάνθρωποι”!

Αναδημοσίευση από το μπλογκ Υπερβολές

 Ο φιλάνθρωπος Μπιλ Γκέιτς. Ο φιλάνθρωπος Ζούκερμπεργκ. Η φιλάνθρωπη Βαρδινογιάννη. Ο φιλάνθρωπος Λάτσης. Όλοι οι φιλάνθρωποι καπιταλιστές συγκινούνται μπροστά στο δράμα της φτώχειας… που αυτοί δημιουργούν! Όλοι θέλουν να δώσουν λεφτά για τους φτωχούς… ένα κομμάτι, μόνο, από τα υπερκέρδη τους! Εξάλλου η πρόθεση μετράει!

Κάποτε στους πλούσιους αστούς ήταν χόμπι η ζωοφιλία. Εν καιρώ κρίσης, την θέση της έχει πάρει η φιλανθρωπία. Εξάλλου συμφέρει! Και όνομα φτιάχνεις, και φοροαπαλλαγές παίρνεις.

Ο φιλάνθρωπος Μπιλ Γκέιτς μιλώντας γι’ αυτήν την “φιλάνθρωπία”, αναφέρει: “Οι δυνητικές εφαρμογές του δημιουργικού καπιταλισμού περιορίζονται μόνο από τα όρια της φαντασίας μας. Αν μπορέσουμε να βρούμε προσεγγίσεις που απαντούν στις ανάγκες των φτωχών με τρόπο που γεννούν κέρδος και αναγνώριση στις επιχειρήσεις, θα έχουμε βρει μια αυτοσυντηρούμενη μέθοδο για τη μείωση της φτώχειας. Μια παθιασμένη προσπάθεια να ανταποκριθούμε στην πρόκληση μπορεί να μας βοηθήσει να αλλάξουμε τον κόσμο.”

Όπως λέει και ο Νίκος Μπογιόπουλος: “Φυσικά δεν έχουμε (ούτε θα μπορούσαμε να έχουμε) τίποτα το προσωπικό με τον κ. Γκέιτς ή τον κ. Ζούκερμπεργκ. Έχουμε, όμως, σαφέστατη πολιτική διαφωνία με την κάθε «φιλάνθρωπη» κυρία ή κύριο που αφού έχουν χορτάσει το παντεσπάνι και τα χαβιάρια τους, κατόπιν αναζητούν στη «φιλανθρωπία» το εισιτήριο – ένα εισιτήριο με πολύ φτηνό είναι η αλήθεια αντίτιμο και αξιοσημείωτες φοροαπαλλαγές- για να αυτοδιαφημιστούν σαν πρωταγωνιστές κάποιων σικέ παραστάσεων περί «ανθρωπιάς»“.

Ήδη πριν από 17 αιώνες περίπου, ένας χριστιανός φιλόσοφος, ο Γρηγόριος Νύσσης, απευθυνόμενος προς την πλουτοκρατία της εποχής του, έλεγε: “Αλλά κι αν ακόμη προσφέρεις ελεημοσύνη, ως προϊόν απάνθρωπης εκμετάλλευσης δεν θα είναι καρπός των συμφορών των άλλων, γεμάτη δάκρυα και στεναγμούς; Αν γνώριζε ο φτωχός από πού προσφέρεις την ελεημοσύνη, δε θα τη δεχόταν, γιατί θα αισθανόταν σα να έμελλε να γευτεί σάρκες αδελφικές και αίμα συγγενών του. Θα σου πετούσε δε κατάμουτρα τούτα τα λόγια τα γεμάτα θάρρος και φρονιμάδα: Μη με θρέψεις, άνθρωπε, από τα δάκρυα των αδελφών μου. Μη δώσεις στο φτωχό ψωμί βγαλμένο από τους στεναγμούς των άλλων φτωχών. Μοίρασε στους συνανθρώπους σου όσα με αδικίες μάζεψες και τότε θα παραδεχτώ την ευεργεσία σου. Ποιο το όφελος, αν δημιουργείς πολλούς φτωχούς (με την εκμετάλλευση) κι ανακουφίζεις ένα (με την ελεημοσύνη); Αν δεν υπήρχε το πλήθος των τοκογλύφων (των εκμεταλλευτών γενικά), δε θα υπήρχε ούτε η στρατιά των πεινασμένων. Ας διαλυθούν τα οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα και όλοι θ’ αποκτήσουμε την οικονομική μας αυτάρκεια.“ (Γρηγόριος Νύσσης, Κατά Τοκιζόντων).

Απέναντι στην φιλανθρωπία της πλουτοκρατίας, βάζουμε την αλληλεγγύη της εργατικής τάξης και του λαού. Απέναντι στις ενέσεις φιλανθρωπίας που στόχο έχουν τον εξωραϊσμό, την παροχή κάλυψης και την παράταση της ζωής του συστήματος της εκμετάλλευσης, βάζουμε την προοπτική της ανατροπής του καπιταλισμού που δημιουργεί και βαθαίνει την φτώχεια, την ανέχεια και την εξαθλίωση. Απέναντι στην επιβίωση με ψίχουλα, βάζουμε τη ζωή με αξιοπρέπεια.

Πηγή : Υπερβολές