Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα εκφράζει την αμέριστη συμπαράσταση κι αλληλεγγύη του στο στέλεχος της Διεθνιστικής Εργατικής Αριστεράς και της Κίνησης «Απελάστε το Ρατσισμό», σ. Θανάση Κούρκουλα.
Oσύντροφος σέρνεται στα δικαστήρια λόγω της γνωστής αντιφασιστικής και αντιρατσιστικής του δράσης. Δικάζεται στις 16 Δεκεμβρίου, στο 4ο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, μετά από μήνυση φασίστα-«αγανακτισμένου κατοίκου», της γνωστής και μη εξαιρετέας επιτροπής του Αγίου Παντελεήμονα (αν και κάτοικος Μπραχαμίου). Με ένα σαθρό και έωλο κατηγορητήριο, κατηγορείται πως στις 25 Μαΐου του 2009, κοντά στη Βίλλα Αμαλίας, ηγήθηκε ομάδας ροπαλοφόρων, που ξυλοφόρτωσε το μηνυτή, αφαιρώντας του το κράνος και το… πτυσσόμενο κλομπ (κάτι που άλλωστε αποτελεί σύνηθες αξεσουάρ για κάθε «φιλήσυχο πολίτη»…).
Πέρα από το γεγονός ότι την στιγμή της επίθεσης ο σ. Θ.Κ., βρισκόταν αποδεδειγμένα σε συνέλευση του «Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών», αξίζει να αναφερθεί πως η μήνυση, αρχικά «κατ’ αγνώστων», στράφηκε ενάντια στο πρόσωπο του διωκόμενου ένα ολόκληρο μήνα μετά, «αναγνωρίζοντας» έτσι εκ των υστέρων τον ένοχο της επίθεσης. Στην πραγματικότητα, ο Θανάσης Κούρκουλας είναι «ένοχος» μόνο για την αντιφασιστική του δράση την επίμαχη περίοδο, μαζί με άλλους αγωνιστές και αντιφασιστικές δυνάμεις, στην περιοχή της Πλατείας Αγίου Παντελεήμονα, για την απελευθέρωση της από τα ρόπαλα και τα στιλέτα της Χρυσής Αυγής, για την επανοικειοποίηση της μέσα από κοινωνικές δράσεις, για λογαριασμό των περίοικων, κάθε χρώματος και καταγωγής.
Αλλά ενώ ο σ. Θ.Κ. έχει στοχοποιηθεί και μηνυθεί πολλάκις από τους φασίστες (από Παναγιώταρο, Σκορδέλη κλπ.), με πολλές από αυτές τις μηνύσεις να μην προχωρούν και να μπαίνουν στο αρχείο, η συγκεκριμένη στέλνει τον μηνυόμενο στο σκαμνί του κατηγορουμένου. Δεν είναι το περιεχόμενο της δίκης και το κατηγορητήριο που καθιστά τη περίπτωση «διαφορετική». «Διαφορετική» είναι η περίοδος που διανύουμε, η συνθήκη στην οποία έχει περιέλθει η εκφυλισμένη αστική δημοκρατία, ο κρατικός μηχανισμός, το παρακμάζον σύστημα που προστατεύει με νύχια και με δόντια, αλλά κι ολόκληρη η κοινωνία. Ζούμε την προσπάθεια της άρχουσας τάξης να κηρύξει μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης χρησιμοποιώντας όλα τα βέλη που έχει στη φαρέτρα της, γνωρίζοντας πως δεν μπορεί να υπάρξει διαφορετικά, τώρα που η «κοινωνική συναίνεση» και η «ευταξία» κείτονται νεκρές κάτω από τα συντρίμμια της καπιταλιστικής χρεοκοπίας.
Μέτρα πρωτοφανούς κοινωνικής αγριότητας και καταστροφής εφαρμόζονται, η φτώχεια και η ανεργία διαλύει τα λαϊκά στρώματα. Δικαιώματα δεκαετιών κι ελευθερίες εξαφανίζονται, οι πιο βασικές αρχές της αστικής δημοκρατίας τίθενται σε αμφισβήτηση. Η προσπάθεια της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου για «σταθεροποίηση» σε μια εκρηκτική κοινωνική κατάσταση, δεν μπορεί παρά να περάσει μέσα από ένα οδοστρωτήρα διώξεων σε οτιδήποτε κινείται και αναπνέει, από μια έκρηξη της φυσικής και δικαστικής βίας και καταστολής. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η έξαρση του φασιστικού φαινομένου, η πριμοδότηση των παρακρατικών συμμοριών στο πλευρό των ένστολων συμμοριών του κράτους, για την εκκαθάριση των πόλεων από τους «ανεπιθύμητους», μετανάστες αρχικά, όλους τους αγωνιστές του κινήματος στη συνέχεια.
Όπως έχει ξαναγραφτεί, όπου δεν φτάνει το κλομπ του μπάτσου, φτάνει το μαχαίρι του φασίστα. Τώρα, μπορούμε να πούμε καθαρά και χωρίς ίχνος υπερβολής, ότι όπου δεν φτάνουν τα δύο παραπάνω, συμπληρώνονται «αρμονικά» από το σφυρί του δικαστή και εισαγγελέα. Η «φάμπρικα» των μηνύσεων και των δικών έχει στηθεί από καιρό, με τη συμπαιγνία κράτους-παρακράτους-φασιστών-ΜΜΕ-«αγανακτισμένων κατοίκων»-«εθνικώς ευαίσθητων» δικηγόρων κ.ο.κ. Τίθεται σε εφαρμογή τώρα που ο ελληνικός καπιταλισμός συντρίβεται από τη παγκόσμια κρίση, με μια κυβέρνηση ασταθή κι αδύναμη όσο κι επικίνδυνη, που σιγοπατά στις μύτες πάνω σε ένα κοινωνικό και πολιτικό ναρκοπέδιο, χωρίς να ξέρει κανείς πότε θα συμβεί το «ατύχημα».
Το σφύριγμα για την έναρξη αυτής της δικαστικής «κυνηγετικής περιόδου», δόθηκε στις 4 Σεπτέμβρη, με την δίωξη του Γ.Γ. του ΕΕΚ, σ. Σάββα Μιχαήλ, μαζί και του Κ. Μουτζούρη, πρώην πρύτανη του ΕΜΠ, μετά από μήνυση των φασιστών. Αυτή η δικαστική μάχη, σηματοδότησε την απόπειρα του κράτους να δώσει ένα χτύπημα στο κίνημα, ποινικοποιώντας τον αντιφασιστικό λόγο και δράση, που σε περίπτωση καταδίκης θα είχε απρόβλεπτες συνέπειες όχι μόνο σε συμβολικό, αλλά και σε ουσιαστικό πολιτικό επίπεδο. Από τότε, ακολούθησαν οι διώξεις ενάντια στον σ. Πέτρο Κωνσταντίνου και στη ΚΕΕΡΦΑ, οι διώξεις ενάντια στα στελέχη της Εργατικής Αλληλεγγύης και του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος, όλες διώξεις ανάλογου περιεχομένου.
Αλλά ούτε κι εμείς, ούτε κι οι εχθροί μας που κρύβονται στα υπόγεια της αστικής εξουσίας, πρέπει να ξεχνάμε τούτο: πως η πρώτη μάχη του πολέμου, σε αυτό το επίπεδο, δόθηκε και είχε εμάς νικητές. Δεν ήταν η «ουδέτερη» κι «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη που αθώωσε τον σ. Σάββα Μιχαήλ. Αυτή είχε φροντίσει να επιτελέσει σκάνδαλο εξ αρχής, στέλνοντας την υπόθεση για εκδίκαση. Ήταν η μαζική κινητοποίηση του εργατικού, λαϊκού κι αριστερού κινήματος, όλων των αντιφασιστικών δυνάμεων, στην Ελλάδα αλλά κυρίως διεθνώς, που επέβαλλαν την αθώωση των κατηγορουμένων, με άκρως οξυμένα τα αντανακλαστικά. Τα ίδια αντανακλαστικά του αντιφασιστικού κινήματος, είναι που πρέπει να αθωώσουν και τον σ. Θανάση Κούρκουλα, και κάθε αγωνιστή που επιχειρούν να καταδικάσουν για την δράση του.
Να παύσει κάθε δίωξη στο σ. Θανάση Κούρκουλα.
Ένοχοι δεν είναι οι αντιφασίστες και αντιρατσιστές – ένοχοι είναι οι ναζιστές.
Αθήνα, 3 Δεκέμβρη 2013
Πηγή : EEK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου