Η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΣΑΡΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ.Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ.

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

 

 

 

Ενας ολόκληρος μήνας έχει περάσει από την αποφράδα ημέρα, αλλά η Γαλλία και δη οι σοσιαλιστές είναι αδύνατον να συνέλθουν από το πολιτικό σοκ. Ο προβληματισμός είναι βαθύτατος, οι συνειδήσεις των πολιτών αλλάζουν, το Σοσιαλιστικό Κόμμα διχάζεται, ο αριστερός κυβερνητικός συνασπισμός διασπάται.

Ολα δείχνουν ότι οι επαναληπτικές βουλευτικές εκλογές για την έδρα της ασήμαντης 3ης εκλογικής περιφέρειας της Λοτ-ε-Γκαρόν θα περάσουν στην Ιστορία και θα έχουν σοβαρότατες πολιτικές επιπτώσεις.

Η περιφέρεια στην οποία αναφερόμαστε συμπεριλαμβάνεται στα προπύργια -για να μην πούμε στα εκλογικά φέουδα- των σοσιαλιστών. Στον πρώτο γύρο όμως των επαναληπτικών εκλογών που έγιναν στις 16 Ιουνίου, ο σοσιαλιστής υποψήφιος ήρθε... τρίτος. Πρώτος ήρθε ο υποψήφιος της Δεξιάς και δεύτερος ο υποψήφιος του... ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, το οποίο από το 15,7% που είχε πάρει πέρυσι στις βουλευτικές εκλογές, φέτος, μετά από έναν χρόνο διακυβέρνησης του σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ, εκτινάχθηκε στο 26% των ψήφων. Μετά την απερίγραπτη ψυχρολουσία, αυτομάτως οι σοσιαλιστές, οι κομμουνιστές, οι οικολόγοι σχημάτισαν το πάγιο στη Γαλλία «δημοκρατικό μέτωπο» - συμπαρατάχθηκαν δηλαδή πίσω από τον υποψήφιο της Δεξιάς για να σταματήσουν τον ακροδεξιό υποψήφιο.

Την Κυριακή 23 Ιουνίου ήρθε το δεύτερο, πολύ ισχυρότερο σοκ, το οποίο πάγωσε το αίμα στις φλέβες της Γαλλίας. Ναι μεν την έδρα την πήρε ο δεξιός Ζαν-Λουί Κοστ, έχοντας πίσω του όλα τα κόμματα που εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο, αλλά το ποσοστό που πήρε ανήλθε μόλις στο 53,7%. Το ποσοστό που πήρε ο ακροδεξιός υποψήφιος Ετιέν Μπουσκέ-Κασάν ανήλθε στο φανταστικό, ασύλληπτο... 46,3%!!! Η Ακροδεξιά 46,3% σε γαλλική βουλευτική εκλογή! Το ποσοστό αυτό προκαλεί δικαιολογημένα πολιτικό τρόμο γιατί σημαίνει πρώτα πρώτα ότι ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων των σοσιαλιστών και της Αριστεράς ψήφισαν τον... ακροδεξιό υποψήφιο!

Οχι απλά δεν ψήφισαν τον δεξιό υποψήφιο, ψήφισαν τον ακροδεξιό. Το γεγονός ότι από την περιοχή αυτή κατάγεται ένας πρώην υπουργός των σοσιαλιστών που βρέθηκε μπλεγμένος σε σκάνδαλο (ονόματι Ζερόμ Καϊζάκ) εξηγεί άριστα γιατί οι σοσιαλιστές βρέθηκαν τρίτοι στον πρώτο γύρο. Δεν εξηγεί όμως καθόλου γιατί χιλιάδες σοσιαλιστές και αριστεροί δεν απείχαν στον δεύτερο γύρο, αφού κανένας από τους δύο υποψηφίους δεν ήταν της αρεσκείας τους, αλλά προσήλθαν στις κάλπες και ψήφισαν τον ακροδεξιό! Οι αριθμοί είναι αδιάψευστοι. Στον πρώτο γύρο ο υποψήφιος του Εθνικού Μετώπου πήρε 8.552 ψήφους και μία εβδομάδα αργότερα, στον δεύτερο γύρο, πήρε... 15.647 ψήφους, σχεδόν τις διπλάσιες! Οι ψήφοι της Ακροδεξιάς αυξήθηκαν κατά 83% μέσα σε μία εβδομάδα, για την ακρίβεια.

Η αύξηση του απόλυτου αριθμού των ψήφων του ακροδεξιού υποψηφίου αποκαλύπτει πολύ περισσότερα πράγματα από την οργή εναντίον ενός απατεώνα σοσιαλιστή βουλευτή. Επιβεβαιώνει πρώτα πρώτα τον ισχυρισμό ότι «το δημοκρατικό μέτωπο πέθανε», όπως δικαιολογημένα δήλωσε η πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου Μαρίν Λεπέν. «Μπορεί κανείς να κλείσει τα μάτια του πολύ, πολύ σφιχτά.

Αν θέλουμε όμως να είμαστε ειλικρινείς μέχρι τέλους, μπορούμε επίσης να αναρωτηθούμε μήπως αυτό το αποτέλεσμα είναι η τιμωρία για την πολιτική του Φρανσουά Ολάντ» εξομολογείται στη «Μοντ» ένας σύμβουλος του προέδρου της Γαλλίας. Παταγώδης αποτυχία αποδεικνύεται λοιπόν η πολιτική του «συνταγματικού τόξου», όπως την αποκαλεί παρ' ημίν ο ηγέτης των ήδη αποδεκατισμένων σοσιαλιστών του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Βενιζέλος. Η ενίσχυση της Ακροδεξιάς ως άμεση συνέπεια της αντιλαϊκής πολιτικής λιτότητας που ακολουθεί ο Ολάντ υπό το βάρος των εκβιασμών και των πιέσεων της Γερμανίας και της ΕΕ, είναι επίσης ένα μάθημα και προς την πολιτική που θα ακολουθήσει ο Αλέξης Τσίπρας, αν ποτέ κληθεί να ασκήσει πρωθυπουργικά καθήκοντα.

Οταν δεν είναι σε θέση ούτε καν η Γαλλία να ακολουθήσει πολιτική φιλολαϊκή μέσα στο πλαίσιο που υπαγορεύουν το Βερολίνο και η Κομισιόν, είναι μάλλον ανέφικτο να το πετύχει αυτό ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ για την Ελλάδα χωρίς να αμφισβητήσει το συνολικό πλαίσιο εξάρτησης, σφυρηλατώντας βεβαίως τις αναγκαίες κοινωνικές, πολιτικές και διεθνείς συμμαχίες.

*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

 

Πηγή : www.iskra.gr