Δημοσκόπηση της Pulse για την εφημερίδα "6 μέρες "
Η δημοσκόπηση δείχνει ότι η Ν.Δ. επιστρέφει σιγά ,σιγά στα ποσοστά των εκλογών του Μάη.Με 21,5 % και 9,5% αναποφάσιστους κινείται με αναγωγή των αναποφάσιστων στο 24 %.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α δεν έχει επίσης δυναμική που θα του δώσει αυτοδυναμία ακόμα και αν υποθέσουμε πως έπαιρνε το σύνολο των αναποφάσιστων.
Βρίσκεται κάτω από το 30 % επομένως θα πρέπει να αναζητήσει συμμάχους προς τη μεριά των Ανεξάρτητων Ελλήνων ,της ΔΗ.ΑΡΙ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής ανεβαίνουν στο 13,5 % διπλασιάζοντας τις δυνάμεις τους.Ουσιαστικά είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι από την τεράστια πτώση της Ν.Δ και του ΠΑ.ΣΟ.Κ.Τα 2 αυτά κόμματα συνεχίζουν να τροφοδοτούν τους φασίστες με νέους ψηφοφόρους.
Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες αντέχουν με 7,5 % και δείχνουν ότι θα είναι το κόμμα που θα στηρίξει μια μελλοντική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ είναι μόλις πέμπτο με 6,5 % αλλά με έντονη πτωτική τάση ενώ μικρή άνοδο έχει το Κ.Κ.Ε (5,5 %) που με αναγωγή ξεπερνά το 6 % .
Το Κ.Κ.Ε. φαίνεται ότι κερδίζει μέρος των χαμένων ψήφων προς τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α μεταξύ Μάη και Ιούνη ,όταν από το 8,5 % έπεσε στο 4,5 %. Φαίνεται ότι τα ποσοστά του κυμαίνονται μεταξύ του 5-7 %.
Τέλος με 4 % και πτωτική τάση η ΔΗ.ΑΡΙ.σε σύγκριση με παλιότερες έρευνες της ίδιας εταιρείας δείχνουν ότι η είσοδος στην βουλή δεν είναι σίγουρη.Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α με 1,5 % ανακτά ξανά τα ποσοστά των εκλογών του Μάη χωρίς να έχει δυναμική εισόδου στην βουλή.
Στο ερώτημα: «ποιος είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός», ο Αντώνης Σαμαράς προηγείται με 26% έναντι του 23,5% του Αλέξη Τσίπρα. Με ένα μεγάλο ποσοστό 47% οι ερωτηθέντες απαντούν κανέναν από τους δύο.
Στο ερώτημα: «ποιος είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός», ο Αντώνης Σαμαράς προηγείται με 26% έναντι του 23,5% του Αλέξη Τσίπρα. Με ένα μεγάλο ποσοστό 47% οι ερωτηθέντες απαντούν κανέναν από τους δύο.
Επειδή το πολιτικό τοπίο είναι ρευστό και οι καιροί πονηροί ,τα στοιχεία κάθε δημοσκόπησης πρέπει να τα κοιτάζουμε με επιφύλαξη και να γνωρίζουμε πως τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Red Star
1 σχόλιο:
Μια γρήγορη, υποκειμενική πάντα, προσέγγιση:
Το ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να ξεχωρίζει πια ως πρώτο κοινοβουλευτικό κόμμα, από τη δεύτερη -καθαρά πια- ΝΔ, η οποία ωστόσο δεν χάνει σημαντικό έδαφος. Μια πιο «ψύχραιμη» και πιο αντικειμενική εικόνα για το κόμμα της Συγγρού θα έχουμε, πιστεύω, μετά τα εκκαθαριστικά του νέου έτους. Τα μέτρα έχουν ψηφιστεί δεν έχει ξεκινήσει και δρομολογηθεί η πλήρης εφαρμογή τους. Σε μεγάλο βαθμό η κόντρα των δύο (ουσιαστικά όσον αφορά το εύρος της μεταξύ τους διαφοράς, αφού δεν θεωρώ πιθανό η ΝΔ να αναρριχηθεί στην πρώτη θέση) θα εξαρτηθεί και από την κλιμάκωση του αγώνα (απεργίες κ.λπ.).
Η Χρυσή Αυγή μπορεί να διευρύνει το κοινοβουλευτικό της εκτόπισμα, αλλά κάθε μέρα που περνάει χάνει στον ιδεολογικό χώρο. Ακόμη και σε επίπεδο ρητορικής, δεν μπορεί να είσαι και με τον εφοπλιστή και με το ναυτεργάτη. Οι ακρότητές τις προωθούν και καθιστούν αναγκαία την ενότητα της αριστεράς, τουλάχιστον ως προς τον αντιφασιστικό αγώνα στο δρόμο. Στο δρόμο μέρα με την μέρα η ακροδεξιά φθίνει, ενώ διογκώνεται ο αντιφασιστικός αγώνας. Μάλιστα, οι επιθέσεις των διάφορων ακροδεξιών στοιχείων έχουν κινητοποιήσει ενάντιά τους και ένα κομμάτι της κοινωνίας, που πριν δύο μήνες ίσως και να ήταν αδιάφορο για τις φασιστικές τους δράσεις.
Το ΠΑΣΟΚ είναι πραγματικά ένα κόμμα-απολίθωμα, μπορεί και να μην υπάρχει στις επόμενες εκλογές. Εξαρτάται και από την επιτυχία και ικανότητα των καθεστωτικών δημοσιογραφικών απινιδωτών. Οι διαρροές προς ΧΑ είναι λογικές, γιατί αυτό που έχει απομείνει στο ΠΑΣΟΚ συνιστά το πλέον αντιδραστικό κομμάτι ψηφοφόρων του· εικόνα καθρέφτης, εξάλλουν, και των στελεχών του.
ΑΝΕΞΕΛ(εγκτοι) και ΔΗΑΡΙ δύο μπαλαντέρ-ωρολογιακές βόμβες που θα σκάσουν στο χέρι τους ενός ή του άλλου, ή θα σκάσουν μόνοι τους, όντας οι μεγαλύτεροι «χαμένοι». Για μένα οι ΑΝΕΞΕΛ είναι ένα είδος ΧΑ, χωρίς ναζιστικά παραληρήματα και θέσεις: και με το ΚΕΦΑΛΑΙΟ και με τον εργάτη (αυτά δε γίνονται).
Και τώρα οι μεγάλες αντιφάσεις (αν θεωρήσουμε τη δημοσκόπηση έγκυρη):
ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τα δύο κόμματα που έχουν τραβήξει το «μεγαλύτερο κουπί» στο δρόμο. Η εκλογική τους επιρροή διευρύνεται εμφανώς (σε σχέση με το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα), αλλά σαφώς δυσανάλογα με την επιρροή τους στους ταξικούς αγώνες, στο πεζοδρόμιο, στους χώρους δουλειάς κ.λπ. Αργά ή γρήγορα πιστεύω (και ελπίζω) ότι αυτή η δυσαναλογία θα μετριαστεί προς τα πάνω.
Τέλος, πάντα, γίνεται μεγάλος ντόρος για τον δείκτη του 9.5, τον οποίο θεωρώ δείκτη αναγώγιμο. Αυτούς που δεν μετράνε, σύντροφοι, και οι οποίοι είναι από τα πλέον δυναμικά κομμάτια της αριστεράς, είναι οι συνειδητά αρνητές της εκλογικής διαδικασίας, η αντικοινοβουλευτική αριστερά: ο αναρχικός χώρος, ο αντιεξουσιαστικός χώρος, ελευθεριακοί κομμουνιστές, συλλογικότητες για την αυτό-οργάνωση κ.λπ. Η ριζοσπαστική (έσω-, έξω-, αντι-κοινοβουλευτική) αριστερά υπερτερεί στην ιδεολογική και ταξική συγκρότηση, στην οργανωμένη πάλη, και όχι ακόμα στην κοινοβουλευτική διαδικασία (θα ήταν βέβαια καλύτερα αν κέρδιζε και αυτό το παιχνίδι, ακόμα και για να το ανατρέψει).
Δημοσίευση σχολίου