Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Συνέντευξη της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα στον Real fm 10/9/2012.


Συνέντευξη της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα



Θέλω να ξεκινήσω ρωτώντας με ποιο τρόπο έχετε σκοπό να οργανώσετε την αντιπολίτευσή σας στο πακέτο των νέων μέτρων που έρχονται μέχρι το τέλος της εβδομάδας.
«Μέσα στη Βουλή η αντιπολίτευση δεν είναι και τόσο δύσκολο πράγμα. Θέσεις έχουμε, αιτήματα έχουμε, εκτιμήσεις έχουμε, προβλέψεις έχουμε, μπορούμε να την οργανώσουμε μια χαρά. Το ζήτημα είναι...».
Ο Ριζοσπάστης όμως χτες είχε τίτλο γενική απεργία.

«Ακριβώς αυτό λέω. Το ζήτημα είναι ο λαός τι θα κάνει. Αυτό έχει σημασία. Το θέμα δεν είναι να προσθέσουμε μια απεργία στις τόσες που έχουν γίνει. Πρέπει να είναι μια γενική απεργία που να πάρουν μέρος οι πάντες: Εργατοϋπάλληλοι δημόσιου, ιδιωτικού τομέα, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες κλπ και να εγκαινιάσει μια σταθερή πορεία αντεπίθεσης, γιατί ούτε αυτά είναι τα τελευταία μέτρα,  έρχονται χειρότερα. Η κρίση δεν έχει πιάσει πάτο, και επομένως ο λαός δεν μπορεί να λέει απλώς «φτάνει πια, δεν αντέχω άλλο». Γιατί στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα. Πρέπει να τον φοβηθεί το λαό η κυβέρνηση, η ΕΕ, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ. Αν δεν φοβηθούν ότι ο λαός θα τραβήξει μπροστά κι αποφασιστικά αυτή τη στιγμή δεν πρόκειται να κάνουν πίσω ούτε ρούπι».
Επομένως λέτε ότι την διαπραγμάτευση μπορεί να την κάνει μόνο ο λαός.
«Οι διαπραγματεύσεις θα γίνονται. Όμως οι διαπραγματεύσεις που γίνονται σε επίπεδο κορυφών κι αυτά που ακούμε στο κοινοβούλιο και θα ακούσουμε τις επόμενες μέρες είναι διαφορές πάνω στο ζήτημα του πώς θα διαχειριστώ την κρίση. Εμείς δεν παίζουμε σε αυτό το ταμπλό. Όχι ότι δεν μας ενδιαφέρει να βγούμε από την κρίση, αλλά εδώ ή θα βγεις με το λαό κυριολεκτικά να ζει στη δεκαετία του '50 ή θα δημιουργήσεις προϋποθέσεις ριζικής ανατροπής της πολιτικής, όχι μόνο μιας κυβέρνησης, να έρθει μια άλλη να συνεχίσει. Δεν γίνεται διαφορετικά. Γι' αυτό εμείς λέμε το ζήτημα της αποδέσμευσης, της απαλλαγής από τα δεσμά της ΕΕ και των μονοπωλίων, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που διεισδύουν παντού, ελληνικών και ξένων. Αν μονομερώς δεν διαγράψεις το χρέος και διαπραγματεύεσαι το ένα σκέλος της διαπραγμάτευσης έχει κούρεμα και στην άκρη της διαπραγμάτευσης είναι νέα μνημόνια».
Την ίδια στιγμή που μιλάτε για γενική απεργία και ουσιαστικά για συστράτευση όλων των δυνάμεων της εργασίας, την ίδια στιγμή η αντιπολίτευση εμφανίζεται διχασμένη. Στη Θεσσαλονίκη για παράδειγμα άλλη κινητοποίηση έκανε το ΚΚΕ, άλλη κινητοποίηση έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορείτε να τα βρείτε ούτε στο να διαδηλώσετε παρέα.
«Ένα λεπτό. Μέσα σ' αυτές τις γραμμές της λαϊκής αντεπίθεσης βεβαίως θα υπάρχουν και διαφορετικές απόψεις και θα έλεγα και διαφορετικές πολιτικές. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ πχ πήγε με τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ. Πείτε μου, έχουν ευθύνη οι συνδικαλιστικές ηγεσίες για το ότι ο λαός ήταν όχι μόνο ανέτοιμος, αλλά και αποπροσανατολισμένος και παραμένει και σήμερα σε μεγάλο βαθμό, για το ποια είναι η αιτία της κρίσης και ποια η διέξοδος; Διότι σήμερα δεν είναι να πεις θέλω αυξήσεις, δεν είναι να πεις μη μου κόψεις τα επιδόματα. Αν μείνεις σε αυτά τα αιτήματα, η κυβέρνηση θα σου πει, ναι αλλά έρχεται το χάος. Πώς θα απαντήσεις σε αυτό; Έχει αντίφαση. Από τη μία μεριά δηλαδή δέχονται ότι έχουμε κρίση χρέους, αυτό λένε όλα τα κόμματα. Δεν είναι αντιπολίτευση μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι και η «Χρυσή Αυγή» και ο Καμμένος και όλοι οι άλλοι. Είναι δυνατό να πάμε όλοι μαζί; Μπορεί να συμπίπτεις με τους πάντες όσον αφορά το να μην κοπούν άλλο οι συντάξεις, και ποιος είναι υπέρ του να κοπούν; Όμως θα σου πει η κυβέρνηση, ότι κοίτα να δεις δεν θα πάρω τη δόση των 33 δισ. Αυτά τώρα που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα πάει να διαπραγματευτεί και θα φοβίσει τη Μέρκελ και τον Ντράγκι; Αυτά είναι αστεία πράγματα».     
Πιστεύετε δηλαδή ότι αν γινόταν ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση θα ασκούσε την ίδια πολιτική που ασκείται σήμερα;
«Βεβαίως».
Την ίδια;
«Ναι, ναι, ακριβώς».
Χωρίς παραλλαγή; Χωρίς παραπάνω διαπραγμάτευση;
«Τι παραλλαγή; Μα δεν είναι πια θέμα διαπραγμάτευσης. Εδώ υπάρχουν διάφορες διαχειριστικές λογικές. Όσο αφορά όμως τη ζωή του λαού δεν αλλάζει κάτι. Κοιτάξτε: Ακούμε τώρα ότι η ΕΚΤ θα αγοράζει ομόλογα. Και μετά; Πάλι θα χρωστάμε εμείς και όταν θα τα πουλήσει μπορεί να πάρει πολύ περισσότερα απ' ότι έδωσε για να τα αγοράσει. Ό,τι μέτρα και να παρθούν, αναπτυξιακά, αντιυφεσιακά προϋποθέτουν ιδιωτικοποιήσεις, κατάργηση του 8ωρου, κατάργηση των συμβάσεων, ενεργός και ανενεργός χρόνος εργασίας - που αυτό πια είναι πέλεκυς - που εφαρμόζεται ήδη σε κάποιους τομείς του εμπορίου και θα γενικευτεί, αυτά δεν πάνε πίσω, θα ισχύουν.
Επομένως, μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να εφεύρει κάποια άλλη διαχειριστική λογική. Δεν το αποκλείω. Συνταγές υπάρχουν διαφορετικές. Ένα τμήμα του κεφαλαίου και του ευρωπαϊκού θέλει την δραχμή. Ένα άλλο τμήμα θέλει τη σύνδεση με το δολάριο. Άλλο θέλει το Ευρώ».
Ε, υπέρ της εξόδου από την ευρωζώνη είστε κι εσείς πλέον...
«Είμαστε υπέρ της αποδέσμευσης, όχι μόνο από την ευρωζώνη. Αποδέσμευση με μονομερή διαγραφή του χρέους και ο λαός να αποφασίζει το δρόμο ανάπτυξης με βάση τις ανάγκες του και όχι με βάση τα κέρδη. Μιλάμε...».
Δραχμή, λέτε, επομένως
«Μα το νόμισμα είναι ένα σύμβολο. Ίδιο πράγμα είναι η δραχμή με τα μονοπώλια στην ελληνική οικονομία και με την αναγνώριση ενός μέρους του χρέους και ίδιο η δραχμή ή δεν ξέρω τι νόμισμα θα έχουμε, όταν ο λαός έχει στην εξουσία του και στην ιδιοκτησία του τα μονοπώλια, να το πω έτσι; Δεν είναι το ίδιο. Μπορεί να λέγεται δραχμή το νόμισμα, αλλά οι συνθήκες στο πεδίο καταρχήν της οικονομίας, και όσο αφορά τις σχέσεις με την ΕΕ θα είναι ριζικά διαφορετικές. Δεν είναι ζήτημα το νόμισμα».
Τώρα, η αίσθηση που υπάρχει σε ορισμένες πλευρές είναι ότι οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης κινούνται μέχρι στιγμής σε χαμηλούς τόνους, προσεχτικά. Τι λέτε;
«Όσον αφορά εμάς - δεν ξέρω τι θα πει το προσεχτικά - επικεντρώνουμε σε δύο πλευρές αλλά σε μία κατεύθυνση και διεκδικούμε μέτρα άμεσης ανακούφισης του λαού, γιατί δεν μπορεί τώρα άλλος να βρεθεί με πλειστηριασμό, όχι γιατί έκρυψε τα έσοδά του, αλλά γιατί δεν μπορεί να πληρώσει τον κανονικό φόρο. Ή άλλος να βρεθεί πεινασμένος. Διεκδικούμε λοιπόν μέτρα ανακούφισης του λαού και ταυτόχρονα δουλεύουμε για να αποφασίσει ο ίδιος ο λαός - εμείς δεν μπορούμε να του το επιβάλλουμε - να προχωρήσει σε ριζική αλλαγή, σε ριζική ανατροπή εκ βάθρων.
Οι χαμηλοί τόνοι, κοιτάξτε, ένα μεγάλο μέρος του λαού δεν παίρνει μέρος στις κινητοποιήσεις, ανεξάρτητα που φωνάζει «φτάνει πια». Κοίταζα σήμερα τον πίνακα των αρχαιρεσιών των σωματείων. Αλλού έχουμε μία μικρή αύξηση της συμμετοχής, αλλού έχουμε υποχώρηση βέβαια και εξαιτίας των απολύσεων και της ανεργίας. Εάν οι εργαζόμενοι δεν οργανωθούν και όχι απλώς να γραφτούν στο μητρώο του σωματείου για να βγάλουν τους συνδικαλισταράδες - με συγχωρείτε κιόλας - που θα τους λύσουν τα προβλήματα. Εάν οι ίδιοι δεν αποφασίσουν ποιες μορφές πάλης, ποια αιτήματα, ποια γραμμή αντεπίθεσης, αγώνες θα γίνονται χωρίς αποτελέσματα και θα φέρνουν και απογοήτευση».
Σας ευχαριστώ πολύ. Καλή σας ημέρα.
«Κι εγώ σας ευχαριστώ».

Δεν υπάρχουν σχόλια: