Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος
«Τη συγκυβέρνηση (σ.σ.: της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ) τη θέλουν τριών ειδών συμφέροντα:Πρώτον, το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Δεύτερον, τη στηρίζουν όλα εκείνα τα συμφέροντα και οι συντεχνίες που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε στην Ελλάδα και τρίτον την προτιμούν όσοι εντός και εκτός χώρας θέλουν την αυριανή κυβέρνηση αδύναμη και ελεγχόμενη».
Αντώνης Σαμαράς, 7/4/2012
*
«Δεν θέλω να συγκυβερνήσω με το ΠΑΣΟΚ και δεν συμφέρει τον ελληνικό λαό να γίνει τέτοια συγκυβέρνηση, συμφέρει μόνο το ΠΑΣΟΚ για να πέσει στα μαλακά, συμφέρει τηδιαπλοκή και τα εξωθεσμικά κέντρα».
Αντώνης Σαμαράς, 3/5/2012
*
«Απέναντί μας λοιπόν έχουμε όχι ένα κεντροδεξιό μέτωπο, αλλά το μέτωπο της καθαρήςκαι σκληρής δεξιάς, της "καραδεξιάς" (...). Μια συσπείρωση ακραίων στην πλειοψηφία τους στοιχείων, που επανέρχονται στην κοίτη τους στο όνομα μιας μικροπαραταξιακής επιδίωξης. Εχουμε απέναντί μας τον κ. Σαμαρά και το κόμμα του (...)».
Ευάγγελος Βενιζέλος, 25/5/2012
*
«Δεν θα γίνουμε το αριστερό άλλοθι της προωθούμενης συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και ΝΔ».
Φώτης Κουβέλης, 3/5/2012
***
Κατόπιν αυτών δεν έχουμε παρά να αναφωνήσουμε:
«Ζήτω» και η ...συνέπεια,
«ζήτω» και η ...αξιοπιστία,
«ζήτω» και τα ...σταράτα λόγια
των ταγών της αστικής κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας!
Πηγή:www.rizospastis.gr
Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
1 σχόλιο:
Η απάντησή τους είναι:
Αυτά που λέγαμε τα εννοούσαμε και τα εννοούμε και τώρα.
Όμως, τι να κάνουμε που ο κυρίαρχος λαός ψήφισε έτσι όπως ψήφισε;
Σε κανέναν δεν έδωσε την απαιτούμενη πλειοψηφία ώστε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Ο κυρίαρχος λαός απεφάσισε να κυβερνηθεί από συνασπισμό κομμάτων, θέλει συγκυβέρνηση.
Ποιοί είμαστε εμείς που θα αγνοήσουμε την βούλησή του;
-Είχα γράψει λίγο μετά τις εκλογές της 6ης Μαίου ένα άρθρο-πρόταση συνταγματικής μεταρρύθμισης του τρόπου ανάδειξης κυβέρνησης μέσω της απλής αναλογικής χωρίς την "παρενέργεια" της αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης.
(Ας μην ξεχνάμε ότι το βασικό επιχείρημα όσων αντιτίθενται στην απλή αναλογική ως πάγιο εκλογικό σύστημα είναι πως δεν δίνει ισχυρές, βιώσιμες, αυτοδύναμες κυβερνήσεις).
Το άρθρο προχωρούσε παραπέρα, θεωρώντας πως η κεντρική του ιδέα είναι εφαρμόσιμη σε κάθε περίπτωση που μια συλλογικότητα καλείται να πάρει αποφάσεις αλλά δεν το δημοσίευσα στο μπλόγκ επειδή θεώρησα πως οι αναγνώστες θα το εκλάβουν ως πρόταση εξωραισμού του αστικού κοινοβουλευτισμού και δεν ήθελα να μπω στη διαδικασία εξηγήσεων και επεξηγήσεων ή ακόμη και λεκτικών διαπληκτισμών με συντρόφους.
Μετά και από το κείμενο του Μπογιόπουλου αναρωτήθηκα τι άραγε επιχειρήματα θα απέμεναν στους αστούς πολιτικούς αν η πρόταση του άρθρου μου ήταν νόμος του κράτους.
Έτσι αποφάσισα να το αναρτήσω. Θα το δείτε σε λίγο με τίτλο:
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΖΕΥΓΜΑΤΑ
Δημοσίευση σχολίου