ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΚΕ-Στο στόχαστρο της ΕΕ τα δικαιώματα και η ζωή της εργατικής τάξης

Η αποφασιστικότητα του ΚΚΕ να παλεύει καθημερινά με ταξική συνέπεια για την ωρίμανση όλων των προϋποθέσεων για τη χειραφέτηση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, των λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού, είναι στρατηγικής σημασίας για την ανασύνταξη και αντεπίθεση του εργατικού κινήματος για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και την εγκαθίδρυση της Λαϊκής Εξουσίας, τη λαϊκή ευημερία.

Η συζήτηση για την εναλλακτική πολιτική πρόταση του ΚΚΕ που έγινε την περίοδο της προεκλογικής μάχης, ανάγκασε τα κόμματα του κεφαλαίου, αλλά και τους οπορτουνιστές, να επιτίθενται με χυδαίο αντικομμουνισμό, ιδεολογήματα, ελιγμούς, για τη χειραγώγηση του εργατικού κινήματος.

Αυξάνεται η ανησυχία της ΕΕ, των αστικών σοσιαλδημοκρατικών - νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων στα κράτη - μέλη της και εκδηλώνεται με μεγαλύτερη επιθετικότητα ενάντια στα δικαιώματα και τη ζωή της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Η ανακοίνωση της ΕΕ για το Πρόγραμμα Οικονομικής Προσαρμογής «ανάπτυξη για την Ελλάδα» [COM (2012) 183, Βρυξέλλες 18.4.2012], θέτει σαν προτεραιότητα την επιτάχυνση των διαδικασιών για δραστική μείωση των μισθών κατά 15%, των συντάξεων, των κοινωνικών παροχών. Κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, 150.000 απολύσεις στο Δημόσιο (ασκώντας έτσι μεγαλύτερη πίεση για μαζικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα και εκτινάσσοντας στα ύψη την ανεργία), ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, νέο πακτωλό κρατικών επιδοτήσεων στα ευρωπαϊκά μονοπώλια στους παρακάτω τομείς: ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με 50 δισ. ευρώ, στην «πράσινη» οικονομία, στις υπηρεσίες του τομέα της Υγείας και τεχνολογίες της πληροφορίας και της επικοινωνίας (ΤΠΕ), στις μεταφορές.

Το «Δημοσιονομικό Σύμφωνο», είναι η σιδερένια φτέρνα του ευρωενωσιακού μονοπωλιακού κεφαλαίου ενάντια στους λαούς.

Το «Σύμφωνο για το Ευρώ +» σηματοδοτεί πιο άγρια και βάρβαρη επίθεση του κεφαλαίου στη ζωή και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Τα μέτρα που περιλαμβάνει το «Σύμφωνο για το Ευρώ +», αυτό το «Σύμφωνο πολέμου» ενάντια στους εργαζόμενους προβλέπουν:

1. Μειώσεις Μισθών σε Ιδιωτικό και Δημόσιο τομέα.

2. Κατάργηση των Kλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

3. Κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων που έχουν απομείνει.

4. Κατεδάφιση των Δημόσιων Συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης - Μεγάλη αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ώστε να ευθυγραμμιστούν με το προσδόκιμο ζωής.

5. Επίθεση στα λαϊκά στρώματα, για να ανοίξουν νέοι τομείς στη συγκέντρωση και την κερδοφορία του κεφαλαίου.

6. Ενίσχυση της «ευελφάλειας».

Να μειωθεί η «υπερπροστασία εργαζομένων με μόνιμες συμβάσεις», δηλαδή κατάργηση της μόνιμης και σταθερής δουλειάς. Συμβάσεις αορίστου χρόνου μόνο για νεοπροσλαμβανόμενους που έχουν περιορισμένα δικαιώματα και απολύσεις των εργατών με συγκροτημένα δικαιώματα.

Μείωση της πρόωρης αποχώρησης από το σχολείο, ώστε να ολοκληρώνεται η απόκτηση δεξιοτήτων διαμόρφωσης του νέου «απασχολήσιμου» εργαζόμενου.

Τα κράτη - μέλη να ΠΕΡΙΚΟΨΟΥΝ ΤΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ, μειώνοντας το χρόνο και το ύψος τους και επιβάλλοντας αυστηρές προϋποθέσεις.

7. Κατεδάφιση συνταξιοδοτικών συστημάτων

«Τα κράτη μέλη που δεν το έχουν ήδη πράξει θα πρέπει να αυξήσουν το όριο συνταξιοδότησης και να το συνδέσουν με το προσδόκιμο ζωής».

Να περιορίσουν κατά προτεραιότητα τα καθεστώτα πρόωρης συνταξιοδότησης.

Κίνητρα για την απασχόληση εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας.

Προώθηση της διά βίου μάθησης.

Να ενισχύσουν την ανάπτυξη «συμπληρωματικής ιδιωτικής αποταμίευσης», δηλαδή προσφυγή στην ιδιωτική ασφάλιση.

Αναπόσπαστα δεμένη με τον αντιλαϊκό αυτό σχεδιασμό είναι η συγκρότηση του «Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης», δηλαδή «Ελεγχόμενης Χρεοκοπίας» για την ελεγχόμενη καταστροφή κεφαλαίου - ιδίως ζωντανού κεφαλαίου - εργασίας - ώστε να ξεκινήσει νέος κύκλος καπιταλιστικής ανάπτυξης. Προϋπόθεση για την «ενίσχυση» κράτους - μέλους από τον Μηχανισμό αυτό είναι να έχει κατοχυρώσει νομοθετικά το «Δημοσιονομικό Σύμφωνο».

Καταστροφή της φτωχομεσαίας αγροτιάς

Η πολιτική της ΕΕ οδηγεί στην καταστροφή τους αυτοαπασχολούμενους και τη φτωχή αγροτιά. Τους ξεριζώνει από τη γη τους για να τη συγκεντρώσει στα χέρια των μεγαλοαγροτών και των αγροτικών καπιταλιστικών επιχειρήσεων.

Η φτωχομεσαία αγροτιά έχει βιώσει τα αποτελέσματα της ΚΑΠ, από την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, μέχρι σήμερα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας της ΕΕ, η παραγωγή του γεωργικού τομέα φθίνει στην Ελλάδα με πολύ υψηλότερο ρυθμό, σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη χώρα. Η Ελλάδα από καθαρά εξαγωγική χώρα αγροτικών προϊόντων πριν την ένταξη στην ΕΟΚ - ΕΕ μετατράπηκε σε χώρα καθαρά εισαγωγική. Σε όλη την ΕΕ η αγροτική απασχόληση μειώνεται διαρκώς.

Η συνεισφορά του αγροτικού τομέα στη συνολική εγχώρια ακαθάριστη προστιθέμενη αξία από 9,9 το 1995 έφτασε μόλις στο 3,3 το 2008.

Το μερίδιο του αγροτικού τομέα στην απασχόληση έφτασε από 30,3% το 1980 σε 17% το 1998, 12,6% το 2004 και μόλις σε 11,3% το 2008.

H αναθεώρηση της ΚΑΠ είχε οδυνηρές συνέπειες στην παραγωγή βασικών αγροτικών προϊόντων στη χώρα μας, που αποτελούσαν και συγκριτικά της πλεονεκτήματα. Η παραγωγή παραδοσιακών αγροτικών προϊόντων, όπως ο καπνός, το βαμβάκι, η ζάχαρη, η ντομάτα, τα πορτοκάλια ακόμη και το λάδι έχει ουσιαστικά σταματήσει ή περιοριστεί σε δραματικά επίπεδα.

Η απόφαση της αναθεώρησης της ΚΟΑ της τευτλοκαλλιέργειας το 2007 για μείωση της παραγωγής κατά 50%, οδήγησε στο κλείσιμο 80 εργοστασίων στην ΕΕ, στη μείωση της τευτλοκαλλιέργειας και αύξηση των εισαγωγών από Βραζιλία, προκειμένου να ανοίξει η Βραζιλία τα σύνορά της στις ευρωπαϊκές βιομηχανικές εξαγωγές. Ετσι, ενώ η Ελλάδα ήταν αυτάρκης, είχε υψηλή παραγωγικότητα στην τευτλοκαλλιέργεια, εισάγει τώρα το 50% των αναγκών της και έκλεισαν τα 2 από τα 5 υπερσύγχρονα εργοστάσια ζάχαρης (τα υπόλοιπα υπολειτουργούν).

Στο διάστημα 2000 - 2009 οι τιμές για τα αγροτικά εφόδια αυξήθηκαν κατά 50%, (για την Ενέργεια 223% και για φυτοφάρμακα, ζωοτροφές, λιπάσματα, 163%) και οι τιμές των τροφίμων αυξάνονται.

Απούλητη παραγωγή σαπίζει στο χωράφι, εξευτελιστικές είναι οι τιμές παραγωγού για όλα σχεδόν τα προϊόντα και, την ίδια ώρα, οι τιμές στο ράφι για τον καταναλωτή ξεπερνούν και το 500% σε σχέση με την τιμή παραγωγού, για να κερδίζουν οι εμποροβιομήχανοι. Η έλλειψη στήριξης της ντόπιας παραγωγής εντείνει τις αθρόες εισαγωγές ομοειδών αγροκτηνοτροφικών προϊόντων. Καταχρεωμένα είναι τα περισσότερα αγροτικά νοικοκυριά και πολλές οι απειλές για πλειστηριασμούς από τις τράπεζες.

Το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου αγροτικών προϊόντων από 1.169.000 ευρώ το 1998 εκτινάχθηκε στα 3.296.000 ευρώ το 2008. Οι εισαγωγές αγροτικών προϊόντων, που μπορούμε να παράγουμε, φτάνουν κάθε χρόνο τα 5 με 6 δισ. ευρώ.

Στην πενταετία 2006 - 2010 το αγροτικό εισόδημα μειώθηκε κατά 13,5%.

Το μέλλον προδιαγράφεται ακόμη χειρότερο με την ΚΑΠ για το 2014 - 2020

Στα πλαίσια του σφαγιασμού των όποιων «κοινωνικών δαπανών» στα κράτη - μέλη και την ΕΕ προβλέπεται μείωση των δαπανών για τη γεωργία από το 41,7% του συνολικού προϋπολογισμού της ΕΕ στο 37,7%. Σε επίπεδο αριθμών για την ΚΑΠ αυτό συνεπάγεται μείωση δαπανών κατά 11,2% στην επταετία 2014 - 2020. Σε σταθερές τιμές, οι δαπάνες παραμένουν στα επίπεδα του 2013. Τα δικαιώματα ενιαίας ενίσχυσης που έχουν οι αγροτοκτηνοτρόφοι μετά την αναθεώρηση της ΚΑΠ το 2003 και τα οποία προέκυψαν με βάση το μέσο όρο των επιδοτήσεων που έπαιρναν το διάστημα 2000 - 2002, δε θα ισχύουν από το 2014. Για την Ελλάδα, προτείνεται δραστική μείωση των άμεσων επιδοτήσεων, ώστε να καλυφθεί κατά το 1/3 η διαφορά των ενισχύσεων που παίρνει σήμερα σε σχέση με το 90% του μέσου όρου των ενισχύσεων της ΕΕ-27. Ετσι, το συνολικό ποσό των άμεσων ενισχύσεων στους αγρότες της ΕΕ θα μειωθεί από 2, 217 δισ. το 2013 στα 2,015 δισ. για τα έτη 2017 - 2020, μείωση κατά 9,1% σε σταθερές τιμές και υπερδιπλάσια σε πραγματικές.

Καθιερώνεται υποχρεωτικά η λεγόμενη «πράσινη ενίσχυση», για τους γεωργούς που εφαρμόζουν γεωργικές πρακτικές «φιλικές» προς το περιβάλλον και ανέρχεται στο 30%των συνολικών άμεσων ενισχύσεων, ένα νέο μποναμά στο μεγάλο κεφάλαιο. Δικαιούχοι θα είναι όσοι ασκούν βιολογική γεωργία, εφαρμόζουν αμειψισπορά, διατηρούν μόνιμους βοσκότοπους, ή εκτάσεις για «οικολογικούς στόχους» (όπως αγρανάπαυση, αναδασώσεις, διατήρηση τοπίου κ.λπ.). Μόνο αγρότες με πολλά στρέμματα γης έχουν τη δυνατότητα να αφήνουν ακαλλιέργητα στρέμματα για αγρανάπαυση, διατήρηση τοπίου κ.λπ. ή να καλλιεργούν τρία ταυτόχρονα τουλάχιστον τρία είδη κ.ά., άρα οι μόνοι ωφελημένοι πρόκειται να είναι οι μεγαλοαγρότες.

Εισάγεται η έννοια του «ενεργού αγρότη» που θα στερήσει τις επιδοτήσεις από αυτούς τους μικροαγρότες που δεν μπορούν να ζήσουν από το μικρό κλήρο τους και αναγκαστικά, για να επιβιώσουν, κάνουν και άλλη δουλειά.

Η νέα μεταρρύθμιση της ΚΑΠ, από το 2013, θα φέρει σε ακόμα πιο τραγική θέση το φτωχό αγρότη της οικογενειακής εκμετάλλευσης και του μικρού κλήρου. Η απελευθέρωση των αγορών θα ωφελήσει μόνο τις καπιταλιστικές αγροτικές επιχειρήσεις - τους μονοπωλιακούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στο χώρο της αγροτικής παραγωγής και των αγροτικών εφοδίων, στην παραγωγή και διακίνηση των τροφίμων. Θα ενισχύσει τη διαδικασία συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης, την επιθετικότητα και τα κέρδη των μονοπωλίων.

Η μείωση των κοινοτικών κονδυλίων για αγροτικές δαπάνες θα επιταχύνει τις διαδικασίες απομάκρυνσης των μικρών και φτωχών καλλιεργητών από την παραγωγή, τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στο χώρο της αγροτικής οικονομίας. Θα επιδεινώσει το βιοτικό επίπεδο της φτωχής αγροτιάς στην ύπαιθρο και γενικότερα του εργαζόμενου λαού. Οι απελευθερώσεις των αγορών θα δημιουργήσουν νέους κινδύνους για μεγάλες διακυμάνσεις τιμών παραγωγού που θα επιδεινώσουν τη θέση των μικρών παραγωγών, αλλά και των εργαζομένων καταναλωτών, που αντιμετωπίζουν την αυξανόμενη ακρίβεια, εξασφαλίζοντας υπερκέρδη στα μονοπώλια.

Η κυριαρχία των μονοπωλίων και η απελευθέρωση θα έχει σαν συνέπεια και τη χρήση όλο και πιο βλαβερών ουσιών στην παραγωγή τροφίμων, την επιβολή των μεταλλαγμένων, τη γενικότερη υποβάθμιση και την αύξηση της επικινδυνότητας των τροφίμων που καταναλώνουν οι εργαζόμενοι και τη δημιουργία μίας άλλης κατηγορίας τροφίμων για την πλουτοκρατία.

Καταστολή ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα

Η επιβολή της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής απαιτεί ακόμη μεγαλύτερη ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών, ακόμη μεγαλύτερη ένταση της καταστολής, για να αντιμετωπίσει, να προλάβει, να τρομοκρατήσει, να καταστείλει τις λαϊκές αντιδράσεις που ξεσπούν. Γι' αυτό, η ΕΕ θέτει σε πλήρη εφαρμογή το «Πρόγραμμα της Στοκχόλμης».

Με συγκεκριμένα μέτρα επιδιώκει να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα, να δυναμώσει το συντονισμό και τη συνεργασία των κατασταλτικών μηχανισμών και των μυστικών υπηρεσιών των κρατών - μελών μεταξύ τους και με τους αντίστοιχους άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΝΑΤΟ και ΗΠΑ. Ενισχύει την αποτελεσματικότητα του φακελώματος των εργαζομένων σε ολόκληρη την ΕΕ.

Ενισχύει τους ευρωενωσιακούς κατασταλτικούς μηχανισμούς (Europol - Eurojust - FRONTEX) και τη διασύνδεση και συνεργασία τους, για το χτύπημα των αγώνων του εργατικού κινήματος.

Σε εξέλιξη βρίσκεται η πολιτική κατά της «ριζοσπαστικοποίησης» που «γεννάει την τρομοκρατία», στην οποία συμπεριλαμβάνονται οι «ακραίες και βίαιες ιδεολογίες», που αποτελεί τη νέα διάσταση της «αντιτρομοκρατικής πολιτικής της ΕΕ».

Πολιτική άγριας και βάρβαρης καταστολής ενάντια στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Η αντιμεταναστευτική αυτή πολιτική κινείται στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για το Ασυλο της ΕΕ.

Εντείνει τον αντικομμουνισμό και τις διώξεις ενάντια στους κομμουνιστές και τα ΚΚ.

Η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα

Η Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας - ΚΠΑΑ - (όπως μετονομάσθηκε η Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας (ΕΠΑΑ) με τη Συνθήκη της Λισαβόνας), αποτελεί τον επιχειρησιακό βραχίονα της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας (ΚΕΠΠΑ) της ΕΕ. Εκφραση της αυξανόμενης επιθετικότητας του μονοπωλιακού κεφαλαίου στην ΕΕ και της ενίσχυσης του αντιδραστικού χαρακτήρα της. Ενίσχυση της ετοιμότητας της διακρατικής αυτής ένωσης του κεφαλαίου για ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές και μη επεμβάσεις σε κάθε γωνιά της γης, σε συνθήκες όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης και έντασης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στο εσωτερικό της ΕΕ, καθώς και με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τις δυναμικά αναπτυσσόμενες χώρες, με στόχο την ενίσχυση και κατάκτηση νέων θέσεων των ευρωενωσιακών μονοπωλιακών ομίλων.

Η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) όσο και η Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας (ΚΠΑΑ) της ΕΕ συνδέονται άρρηκτα με τη Συνθήκη ίδρυσης της ΕΕ, τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και την ΟΝΕ. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ θεμελίωσε ολοκληρωμένα τη στρατηγική του κεφαλαίου, προβλέποντας όλα τα πολιτικά και οικονομικά μέσα για την προώθησή της. Με αυτήν απόκτησαν θεσμικό χαρακτήρα η ΚΕΠΠΑ και η ΚΠΑΑ και τις καθιέρωσε σαν ξεχωριστό «πυλώνα» της πολιτικής της ΕΕ. Οι μακροπρόθεσμοι στόχοι της στον τομέα της ΚΕΠΠΑ καταγράφηκαν στην Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφαλείας (ΕΣΑ), που συντάχθηκε κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας της ΕΕ το 2003 και αποτελεί έκτοτε το πλαίσιο αναφοράς για την ΚΠΑΑ.

Η ΚΕΠΑΑ και η ΚΠΑΑ αποτελούν πεδίο οξύτατων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, συγκρότησης αξόνων και αντιαξόνων στο εσωτερικό της ΕΕ, αλλά και ανάμεσα στην ΕΕ και άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και δυνάμεις.

Τα νέα βασικά στοιχεία που χαρακτήρισαν την επιθετική πολιτική της ΕΕ το 2011 είναι:

1. Ενταση της επίθεσης της ΕΕ, των αστικών κυβερνήσεων και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου με οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά μέτρα ενάντια στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, για την προώθηση της στρατηγικής της ΕΕ «Ευρώπη 2020, για την προάσπιση των συμφερόντων και της εξουσίας της πλουτοκρατίας.

Συμμετοχή της ΕΕ στη λήψη αντιδραστικών αποφάσεων σε ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, ΔΝΤ, ΠΟΕ και στους άλλους διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς για τη «νομιμοποίηση» των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων ενάντια στη Λιβύη, στην Τυνησία, στη Συρία, στο Ιράν κ.ά.

Πρωταγωνιστικό ρόλο και εμπλοκή της ΕΕ και των κυβερνήσεων των κρατών - μελών στην προετοιμασία, την οργάνωση και τη διεξαγωγή του ιμπεριαλιστικού πολέμου ενάντια στη Λιβύη, σε συνθήκες όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων μεταξύ Γαλλίας - Βρετανίας σε συνεργασία με τις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ από τη μια και της Γερμανίας - Πολωνίας, από την άλλη, για το μοίρασμα της λείας, των πλουτοπαραγωγικών πηγών αυτής της χώρας, αλλά και τις ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή.

Στελέχωση και δράση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) σε διεθνή κλίμακα.

Αναβάθμιση της στρατιωτικής συνεργασίας ΕΕ - ΝΑΤΟ στη βάση των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα και της στρατηγικής ΝΑΤΟ 2020.

Ενεργοποίηση και δράση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Αμυνας (ΕΟΑ) και τηςΣτρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ.

Ενίσχυση του Ποινικού Δικαστηρίου και επιβολή πιο αντιδραστικών νομικών ρυθμίσεων για τους «ιδιωτικούς στρατούς», την ένταξη του «FRONTEX» και των εθνικών ακτοφυλακών στην ΚΠΑΑ.

Ενίσχυση παλαιών και δημιουργία νέων στρατιωτικοαστυνομικών κατασταλτικών μηχανισμών (άσκηση του Ευρωστρατού στο Κιλκίς στις 4.2.2011 και η τακτική ετήσια άσκηση CEM 11 Δεκέμβρη 2011 κ.ά. ) για το χτύπημα του εργατικού κινήματος.

Νέες στρατιωτικές επιχειρήσεις ΚΠΠΑ, στη Σομαλία και στη Ρουάντα.

Επέμβαση της ΕΕ σε συνεργασία με το Συμβούλιο των Κρατών του Κόλπου για την ένοπλη καταστολή της λαϊκής πάλης στο Μπαχρέιν και στις εξελίξεις στην Υεμένη.

Επέμβαση της Γαλλίας , στην Ακτή Ελεφαντοστού και στη Σομαλία.

Η αντιδραστική πολιτική, όλες οι αποφάσεις και τα μέτρα της ΕΕ και οι ευρωενωσιακές Συνθήκες αποτελούν ένα σιδερένιο μηχανισμό, που στόχο έχει να χτυπήσει την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, να επιβάλει τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης στο χαμηλότερο μεταπολεμικά επίπεδο, με ενιαίο, συγκροτημένο και απαρέγκλιτο τρόπο σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ. Οι αστικές τάξεις των κρατών - μελών θωρακίζουν το συνασπισμό τους ενάντια στην εργατική τάξη και απαγορεύουν διά ροπάλου κάθε παρέκκλιση από την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Μνημόνια διαρκείας, καταλήστευση μισθών και συντάξεων, κατάργηση κάθε «κοινωνικής παροχής», ιδιωτικοποίηση κάθε κοινωνικής υποδομής, λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος, στο όνομα της «δημοσιονομικής σταθερότητας» είναι το εφιαλτικό μέλλον που καταστρώνουν πλουτοκρατία - ΕΕ - αστικές κυβερνήσεις για τους εργάτες σε όλες τις χώρες - μέλη της ΕΕ, ανεξάρτητα από τα προσχήματα των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους.

Επιβεβαιώνεται η θέση του ΚΚΕ ότι ο πόλεμος που έχουν εξαπολύσει στην Ελλάδα τα κόμματα του κεφαλαίου ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., αποτελεί στρατηγική επιλογή του μεγάλου κεφαλαίου με πλήρη σύμπνοια, συνεργασία και σύμπραξη κεφαλαίου, αστικών κυβερνήσεων και ΕΕ.

Αποδεικνύουν πόσο επικίνδυνες είναι οι αυταπάτες που σπέρνουν τα κόμματα του κεφαλαίου, αλλά και οι οπορτουνιστές και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου - ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Δημοκρατική Αριστερά, Οικολόγοι - ότι η ΕΕ μπορεί να αλλάξει προς όφελος των λαών, ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος από την καπιταλιστική κρίση με παραλλαγές αστικής διαχείρισης στα πλαίσια του ευρωμονόδρομου, μέσα στην ΕΕ.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που δικαιώθηκε σε όλες τις προβλέψεις και τις θέσεις του, όπως και στη θέση του απέναντι στην ΕΕ. Από την πρώτη στιγμή, το ΚΚΕ είπε ξεκάθαρα στο λαό την αλήθεια. Τι είναι και ποια συμφέροντα εξυπηρετεί η ΕΕ. Η ΕΕ δεν έχει καμία σχέση με την Ευρώπη των λαών. Είναι διακρατική ιμπεριαλιστική ένωση.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ η ίδια η ζωή και η πείρα των εργαζομένων κάνει επιτακτική την ανάγκη να δυναμώσει στους τόπους δουλειάς και κατοικίας η λαϊκή συσπείρωση και πάλη για να εμποδίσουμε τα χειρότερα που φέρνουν η ΕΕ, η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ -ΝΔ, με τη στήριξη των κομμάτων του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου. Η ενίσχυση του ΚΚΕ και με την ψήφο αποτελεί βασική προϋπόθεση για την αλλαγή των συσχετισμών, την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, να εμποδιστεί η αντεργατική λαίλαπα, να περάσουν οι εργαζόμενοι στην αντεπίθεση.

Τιμωρήστε τα κόμματα του κεφαλαίου και της ΕΕ, καταποντίστε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, γυρίστε την πλάτη σ' αυτούς που ψήφισαν το Μάαστριχτ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ, που σπέρνουν αυταπάτες και κοροϊδεύουν το λαό ότι υπάρχει και «καλή ΕΕ», «καλύτερος καπιταλισμός».

ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ ΚΚΕ και από την κάλπη για ριζική ανατροπή του συσχετισμού των δυνάμεων υπέρ της λαϊκής συμμαχίας, για την αποδέσμευση από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους, με λαϊκή εξουσία. Ο δρόμος της Λαϊκής Εξουσίας και Οικονομίας που προτείνει το ΚΚΕ είναι μονόδρομος για τους ανθρώπους του μόχθου, τα συμφέροντα και τις ανάγκες τους.

ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΚΕ